Leuker dan verwacht ft. Noël Dekkers

Hoofdstuk 5

Ik word wakker van het licht in de kamer, ik kijk opzij en zie dat Noël weg is. Ik pak mijn telefoon en het is 9 uur, ik sta op en loop naar de woonkamer. Iedereen staat in de keuken.
"Hey slaapkop" zegt Noël als eerste
"Leuk shirt" zeggen Enzo en Myron tegelijk
"Ziet er bekend uit, he Noël?"
"Ohh ja, ik was mijn shirt vergeten en ik mocht die van Noël lenen"
"Ohh, zo doe je dat dus Noël"
"Ja ja ja maatjes" zegt hij lachend
"Zullen we ontbijten" vraag ik
Iedereen stemt akkoord

*iedereen ontbijt*

"Wat gaan we doen vandaag" vraag ik
"Tice, Enzo en ik hebben een afspraak, dus jij en Noël zijn alleen thuis vanavond, we eten ook niet mee" antwoord Myron, ze kijkt alsof ze het zielig vindt maar ik en Noël kunnen ons goed vermaken met elkaar.
"Gezellig!" Antwoord Noël net iets te snel.
"Oehhh, maak het niet te gezellig he" zegt zegt tice lachend tegen Noël
"Gewoon beste vrienden toch?" Vraagt Myron aan mij met een grote grijns op haar gezicht. Voor dat ik kan antwoorden zegt enzo al iets "we hoeven geen mini Em of Noël nog hoor! Jullie zijn al erg genoeg, op de goede manier wel" ik kijk Noël aan en merk dat hij al eerder naar mij keek.
"Geen zorgen jongens" zegt Noël
"We doen het veilig" voeg ik er aan toe, iedereen weet dat ik altijd heel sarcastisch ben. Ze schieten allemaal in de lach en we gaan ons allemaal aankleden.

Noël en ik waren op onze kamer en hij vraagt aan mij wat we kunnen doen vandaag.
"We kunnen naar mijn huis om een paar shirts op te halen" zeg ik
"Hoelang is dat rijden?"
"1 uurtje"
"Dat is best lang voor een paar shirts, leen die van mij maar gewoon ik heb er genoeg en anders kan ik nog wel naar mijn huis dat is maar een kwartiertje rijden"
" top, dankje No" roep ik terwijl ik de kamer uitloop om te gaan douchen
"No problem Em" hoor ik hem nog net roepen.
Ik hoor Myron, Tice en Enzo weg gaan, ik stap onder de douche. Na een tijdje ben ik klaar. Ik wil een handdoek pakken maar merk dat deze er niet is. Kut denk ik. Ik besluit om Noël te roepen.
"No"
"Ja" hoor ik van een afstand
"Kan je een handdoek voor me pakken?"
"Hahahaha, tuurlijk"
Een paar seconden later hoor ik geklop, ik doe de deur open en hij geeft mij de handdoek aan. "Dankje" roep ik snel
"Wat moet je toch zonder mij hè" roept hij lachend.