Renkli Ruhlar~

Bölüm 8 // "Hırçın bir kaplan!"

Mavi

Devrim yatakta gerinip gözlerini kırpıştırdığında uyuduğumuz pozisyona göz attı.
Devrim'in iki bacağı da bacaklarıma dolanmıştı ve başını göbeğime gömmüştü.
Hey, bu gayette iyi hissettiriyordu!
Kıkırdayıp dudağına bir öpücük bıraktım ve fısıldadım,
"Günaydın şapşalâk."
Devrim bir an şaşırdı ve bana tuhaf tuhaf bakmaya başladı.
"Şapşalâk?"
"Şapşalla salağın karışımı... tam da sen!" Dediğimde kıkırdadım.
"Salak mı? Kimmiş salak gösterceğim ben sana!"
Dudaklarını dudaklarıma bastırdığında karşılık vermeye başladım.

~

Devrim

Başımı Mavi'nin kucağından kaldırdım ve gözlerimizi kenetledim.
"Yakında bir sergi var ve benim tablolarım da sergilenecek. Sergi için eşim olmaya ne dersin?"
Mavi'nin heyecanlanan gözlerine bakarak sırıttım ve mutluluk dolu çığlığını duydum.
"Tabii ki olurum şapşalak!" Dedi ve kollarını belime doladı.
"İnsanların bakışlarından endişeleneceğini düşünmüştüm."
"O aptallar umrumda mı sence? Bence onların kıçtan tek bir farkları bile yok!" Dedi ve kıkırdadı.
"Cici, mızmız kızımız küfürbaz olmaya mı karar verdi?" Deyip onu da yatağa doğru çekiştirdiğimde çekici bir şekilde kulağıma fısıldadı,
"Bu cici, mızmız kız istediği zaman yatakta hırçın bir kaplana dönüşebiliyor, görmeye ne dersin?"

~~~

Telefonumu elime aldım ve Adem'den gelen mesajı açtım.
"Devrim, aldatıldım."
Gözlerim şaşkınlıkla büyürken Adem'in numarasını tuşladım.
Kalbim maraton koşusuna çıkmıştı sanki.. Nil nasıl yapabilirdi bunu?
Ağladığını belli eden boğuk sesiyle cevap verdi,
"Efendim?"
"Evde misin?" Bacaklarım deprem misali titriyordu ve ayakta durmakta zorlanıyordum. Korkuyordum.
"Evet." Dedi Adem ve ardından bir hıçkırık sesi geldi.
"Sakin ol, hemen geliyorum." Dedim ve kitaplarımı karıştıran Mavi'ye durumu açıkladım.

~~~

Adem'in evine vardığımız da kapıyı tıklattım ve seslendim,
"Adem, benim Rim."
Korkudan kapıya tutunarak ayak
Kapı ufak bir gıcırtıyla açıldığında anında odaya daldım ve kollarımı ona sıkıca sardım.
"Bunu bana nasıl yapabilir, nasıl?" Dediğinde Mavi yanımıza geldi ve Adem'in ellerini elleri arasına aldı,
"Bak Adem, seni çok iyi anlıyorum. Bende aynılarını yaşadım. Sadece... güçlü kalmak için tutunacak bir şeyler bul kendine."
Adem'in boğazını yırtarcasına attığı çığlık ve ikimize birden aniden sarılışı başımı döndürmüştü.
Nil'i bulunca onu geberteceğim, diye geçirdim içimden. Evet bunu yapacaktım.

Nil

Oturduğum bar taburesinde mini elbisemle huzursızca kıpırdadım ve barmene seslendim,
"Bir viski daha!"
Barmen ruhsuzca önüme bir şişe bıraktı ve bardakları kurulamaya devam etti.
Ben umursamazca viskimi yudumlarken yanıma bir meteor geldi ve elini omzuma attı.
"Selam güzellik, içmeye bizim evde devam edelim mi?" Deyip göz kırptığında güldüm.
Çakır keyiftim ama kafam yerindeydi. Hem belki bu afet bu gece ki eğlencem olabilirdi?