Geçmişin İzleri

1.Bölüm

Herkese merhaba...Bu benim ilk kitabım votelerinizi ve yorumlarınızı eksik etmeyin plis kitabimi öksüz bırakmayın :)

Gözlerimi kapattım ve yine o görüntüler gözümün önüne geldi.

Bir hışımla gözlerimi açtım. Artık gözlerimi kapatmaya korkuyorum. Yine o görüntüler yine o silah sesi ve babamın dökülen kanları. Ben Yaren Işık. Umutsuzluğun bedenleşmiş hali.

Babamin kalbine gelen kurşun sesi hala kulaklarımda , dökülen kanının kokusu hala burnumda , gözyaşlarım hala gözlerimde.

Hangi insan babası gözler önünde öldürülürken hiç birşey yapmadan umutsuzca izleyebilmenin acısını unutabilir !?!

KİMSE!!!

Yatağımdan doğruldum ve annemin odasına gittim. Annem yine döküyordu yağmurlarını. Yine ve Yine. Mutfağa gidip annemin ilaçlarını aldım ve ve bir bardak da su. Yanına gittim ve yağmurlarını yumuşak yanaklarından sildim. Sonuçta kendi silemezdi sadece kafasını hareket ettirebildigi için.

Annemin gözyaşlarını kendi silsin istemiyorum. Çünkü insan kendi gözyaşlarını sildiğinde yanlız olduğunu anlar...

Daha fazla dayanamayacağımı bilerek koşa koşa çıktım dışarı. Tuttuğum gözyaşlarımı ve hıçkırıklarınımı bıraktım. Yağmurun altında deli gibi ağlarken insanların bana bakması umrumda bile değil aslında bakarsanız hiçbirşey umrumda değil.

..............

Gazeteyi elime aldım ve yine o sayfayı açtım.İş ilanları. Hepsine göz geçirdim ve gözüme bir ilan çarptı.

..............

" Alo iyi günler. Ben gazetede
yayınladığınız iş ilanı için aramıştım "

" Oh merhaba. Şartları konuşmak için mesaj attığım adrese gelin"

BEEP BEEP BEEP

Kadın resmen suratıma kapatmıştı. Mesaj gelince verilen adrese gitmek için bir taksi durdurdum.

..............

Verilen adrese gelince cüzdanımda kalan son parayı taksiciye vererek ihtişamlı kocaman evin kapısını tıkladım.Kapıyı bir bayan açtı.

" Buyrun ne için gelmiştiniz "

" Ben gazetedeki iş ilanı için gelmiştim "

" Siz bekleyin ben Lale Hanıma haber vereyim "

..............

" Buyrun Lale Hanım sizi bekliyor "

" Merhaba ben gazetedeki iş ilanı için gelmiştim "

" Otur konuşalım. Oğlum sinir nöbetleri geçiriyor.Ve ilaçları yemek zamanları yiyeceği besinlerden kısaca herşeyden sorumlusun.Eğer bu işe başlayacaksan bu evde senin için ayrılan odada kalacaksın. Aylık 3000 TL. Evet işe başlayacak mısın? "

Zor bir işti.Bir insanın sorumluluğunu almak zordu. Ama annemin tedavisini ve ilaçlarını düşününce 3000 TL iyiydi ve daha fazla düşünmeden

" Ne zaman başlayayım "

" Şimdi sana vereceğim kâğıtta ilaç saatleri yemek saatleri yiyeceği besinler yazıyor istersen evine git ve eşyalarını getir dışarıda bekleyen araba seni evine götürecek "

" Teşekkür ederim " diyerek adının Lale Hanım olduğunu öğrendiğim kişinin elini sıkarak dışarı çıktım.

Allah'tan beni eve götürecek araba vardı . Çünkü cüzdanımda 5 kr bile kalmadı.

Eve gelince anneme durumu anlattım ve eşyalarımı topladım neyseki halam bizimle yaşıyordu.

Valizimi aldım ve arabaya geri bindim ve o büyük ihtişamlı eve geri geldim. İçeri gelince Lale Hanım beni güler yüzüyle karşıladı ve yanında bir oğlan vardı.

" Yarenciğim bu oğlum Savaş Soylu "

Eveet umarım beğenmişsinizdir. Bu ilk tanıtım olduğu için biraz kötü olmuş olabilir ama ileriki bölümelerde çok şaşıracaksiniz.Bir kaç sır ortaya çıkınca. Mobilden yazdığım için hatalarımı manzur görün. Votelerinizi ve yorumlarınızı eksik etmeyiniz. Kitabımı öksüz bırakmayınız plis... =)