Choices (Moordvrouw)

Friends

/Fenna\

Ik vind het leuk dat Simone weer terug is en heb besloten een verassing voor haar te plannen. Liselot en Simone lijken zoveel op elkaar! Ze zijn allebei heel lief alleen Liselot is niet zo ervaren op sociaal gebied denk ik.. Ze baseert haar hele leven op feiten en laat emoties niet toe.. Volgensmij zit er heel wat leed achter die neutrale blik.. Ik heb gevraagd aan Simoon of ze misschien een weekendje weg wil met Liselot, om te kijken of ze haar emoties toon aan iemand met dezelfde passie: Wetenschap en Feitjes. Ik heb Liselot natuurlijk niet gezegt dat ze daarom mee moest, dan zou ze zeker niet meegaan.. Simoon en ik hebben het allemaal al geregeld en ik rijd nu naar Lies om haar op te halen. Als ik er aankom zie ik Liselot met 2 tassen en een moeilijke blik in de deuropening staan. Ik kijk haar vragend aan en wenk dat ze in de auto kan komen zitten. Ik zelf, stap uit en pak haar tassen aan. Ze glimlacht zwakjes en helpt met het inladen van de tassen. Als we eenmaal zitten vraag ik hoezo ze zo moeilijk kijkt heel de tijd. "Oh ja sorry als het je stoort, maar ik vraag me gewoon af waarom we weg moeten?" verteld Lies met een verwarde blik. Ik slik moeilijk en probeer weg te kijken. "Nou?" vraagt Liselot een beetje bozig. "Eehm.. Weet ik veel!" zeg ik botter dan bedoelt was. Ik kijk opzij en zie het verbijsterde gezicht van Liselot snel wegkijken. Ik staar voor me uit en rij naar Simoon...

Einde van de dag...

/Liselotte\

Ik had het niet verwacht maar het was mega gezellig! Simone en ik zijn al hele goeie vriendinnen geworden! We hebben elkaar bekant onze levensverhalen verteld. Simoon en ik hebben ook een tijdje over Emiel gepraat en ik weet nu hoe hij eruit ziet, wat zijn karakter zo'n beetje is, tot waar hij in staat is en wat er precies gebeurt is tussen haar en Emiel. Ik vind het echt zo sneu voor haar en ik heb met al mijn ervaring (nou daar heb je veel aan! *Kuche kuche*) haar advies gegeven. Ik heb haar gezegt dat ze altijd bij mij terecht kan. Net als bij Fenna. We hadden echt van alles gezien. Ik zit nu thuis en kijk gewoon tv. Ik verveel me dood. Ik kijk op de klok. Hmm 5uur.. Ik ha wel even wandelen... De zonnestralen kietelen mijn blote armen en benen. Het is een prettig gevoel. Ik kom aan op mijn favoriete plekje. Ik ga in het gras zitten en leun naar achteren. Ineens voel ik een hand op mijn schouder. Ik schok met mn schouders en kijk geschrokken om. "Sjezus je liet me schrikken.." lach ik. Simone ploft naast me neer. "Nou hoe gaat het met Liselotte van Kempen?" vraagt Simone lacherig. Ik glimlach. "Met Liselotte van Kempen gaat het goed hoor! En met Simone Blok?" zeg ik in de derde persoon. Ik grinnik om mijn eigen woordspeling. Simones gezicht betrekt meteen. "Owh.. Sorry had ik dat niet moeten vragen?" vraag ik schuldig. Simone schud haar hoofd. "Maakt niet uit Lies.." zegt ze. "Mag ik dan vragen wat er is?" vraag ik voorzichtig. Simone kijkt me aan. Er staan tranen in haar ogen. "Ach nee?!" fluister ik. Simone valt huilend in mn armen. Ik aai over haar haar en haar rug. "E-emiel
h-heeft me be-bedreigt! Met j-jou.." snikt Simone. "Wat?! Wat zei hij?!" vraag ik boos. Simone laat haar telefoon zien.
E: emiel S: Simone

E: 'Als je nu niet godverdomme bij me terug komt.. Dan weet ik je te vinden!! Ik pak je!! Ik ga je vermoorden als je niet bij me terugkomt!'

S: 'Emiel rustig rustig! Als je niet bij zinnen komt vertel ik het aan de politie! Liselotte en Fenna pakken elke crimineel! Dus jou ook! Klootzak!!'

E: 'Ohja... Liselotte.. Das toch die schattige brunette?'

Er trekt een rilling over mn rug.

S: 'Gaat je geen fuck aan! Laat mij en mijn vriendinnen met rust!!'

E: 'Oke mijn lieve sletje... Ik pak die LISELOTTE wel! Ik zal dat knappe koppie van haar wel eens flink verbouwen!! Eens kijken of je dan nog steeds zo stoer bent?! Xxx Emiel"

E: 'Oh Ps. Als je ook maar iets tegen de politie zegt dan pak ik jou ook... Ik zal je weer kunnen voelen en dan zullen mijn vingers je verstikken!"
*Einde berichten*

Ik leg trillend de telefoon weg. Ik kijk opzij en zie Simone met haar hoofs op haar knieën hartstochtelijk huilen. Ik troost haar. "We spreken af dat niemand iets zegt tegen de rest oké?" vraag ik met trillende stem. Simone knikt.