Bir videoyu daha bitirip dinlenmeye geçmiştik, geriye sadece editlemesi kalmıştı. Keşke evlerimiz yakın olsaydı da Hürkanla daha fazla vakit geçirebilseydim. Onun yanına birkaç günlüğüne tatile gelmiştim, bu gün 4. günümdü.
Oturduğum koltukta onu izliyordum, bilgisayar başında editleme işleritle uğraşıyordu. Hiç ses etmeden sadece onu izledim, onu izlemek bile bana huzur veriyordu.
Yaklaşık 2 aydır Hürkanı seviyorum ve o bunun farkında bile değil. Arada belli ediyorum ama o bunu şakaya veriyor, dürüst olmak gerekirse bu bazen üzücü oluyor.
Bilgisayardan kafasını çevirip bana baktı.
"Ne yiyelim?"
"Lahmacun iyi giderdi"
"olm nerden bulalım bu saatte lahmacunu"
kafamı saate çevirdim
hassiktir saat ne ara 2 oldu amına koyim
"ebenin amı"
"bencede"
diyip kalktı bilgisayar başından
mutfağa ilerledi bende peşinden ilerledim. Dolaptan birkaç malzeme alıp kapattı ve birşeyler hazırlamaya başladı. Hmm..menemen?
"Vay gecenin 2 sinde menemen yemeyende ne bileyim"
"tabi başka bir yerde bulamazsın"
gülümsedim ve oturdum.
karnımızı doyurduktan sonra biraz hava almak için terasa çıktım.
oturdum ve gökyüzüne bakmaya başladım.
yanımda bir hareketlilik olduğunda kafamı çevirdim ve yanımda oturan Hürkanı gördüm. O da bana eşlik ediyordu, gülümsedim.
yanındaki gitarını eline aldı ve bilmediğim bir melodi çalmaya başladı.
garip ama güzeldi, huzur veriyordu.
böyle bir an bir daha karşıma çıkmazdı bence artık ona neler hisettiğimi söylemenin tam vaktiydi.
"Hürkan"
"hm?"
"seninleyken kendimi huzurlu ve evimdeymiş gibi hissediyorum, bana bunları ve bundan daha fazlasını hissetiriyorsun"
anlamamış gibi bakıyordu
"ne gibi?"
"..aşk?"
ardından şaşkınca bir şekikde bakmaya başladı, sanırım beklemiyordu.
"sen şuan ciddisin değil mi? taşşak falan geçmiyorsun yani"
"Hayır, ciddiyim"
..peki şimdi?
gülümsedi
"Belki de bende öyle hissediyorumdur"
belki
blki
elkib
welkibe
bekli
evet
Tanrım şimdi oda beni mi seviyor yani bu nasıl lan
"gerçekten mi?"
"yalan söyleyecek halim yok, ben de seni seviyorum"
diyip elimi tuttu
TANRIM RÜYADA MIYIM LAN BEN
midemde dvd yazısının sürekli etrafa çarptığını hissediyordum, kesinlikle sakin olamıyorum
gülümseyip bende ellerimizi kenetledim, bu anı hayatımda asla unutmayacağım anılar listesinde 1. sıraya eklendi.
bir süre sonra müziğe devam etmek için ellerimizi bıraktı ve gitarı çalmaya devam etti.
kafamı onun omzuna koydum ve gözlerimi kapadım, çok huzur doluydum.
eved şimdiden söyliyim yazım hatalarım olduysa hepinize affola
mengola kitaplarını okuduktan sonra gece 2 de gelen ani gazla yazıyorum bunu ehehe
üşenmezsem bir tane daha yazacağım ve konusu daha şimdiden aklıma geliyo ehe
sizce bu kitabın sonu nasıl olacak?
:))
