Τραλαλαλαλα η ζωή είναι ωραία και ο Πασκάλ έχει ένα έγκαυμα είκοσι εκατοστών στο χέρι, δεν είμαστε καν στην μέση της διαδρομής, χάσαμε έναν φακό και θα πεθάνουμε, τι καλά! Τι φοβερό!!! Και ο Μπρούνο χαίρεται, κλαίει εδώ και πέντε λεπτά επειδή έχασε τον νέο του φίλο!!!
Τώρα εγώ φταίω να πάρω το σπαθί του Μάρκους και να αποκεφαλίσω την Ρέιτσελ που χάρη σε αυτή πήγαμε στο τραμπολίνο? Θα θεωρηθώ μετά εγώ η κακιά? Μεγάλο αμάρτημα η προϋπολογισμένη ανθρωποκτονία? Δεν το νομίζω. Ή ίσως να κατηγορήσω αυτή την ράντομ νεράιδα που αποφάσισε να τα μπλέξει με έναν δόκτωρ περίεργο μάγο με αποτέλεσμα να βρεθεί ολόκληρη η παρέα μου σε μια παράλληλη διάσταση. Ναναι καλά (σας ψιλο θυμίζω τι έγινε μανάρια).
Λοιπόν, να μην τα πολυλογώ, ο Νίκολας σχεδόν είχε πάρει αγκαλιά σε όλη την υπόλοιπη διαδρομή τον Πασκάλ και συνεχίσαμε ετσι, μέχρι που το δασος γύρω μας άρχισε να πυκνώνει και οι ήχοι από τριζόνια άρχισαν να ακούγονται περισσότερο σαν μεταλλαγμένη ανάμειξη κουκουβάγιας με κοράκι. Ξαφνικά, ο δρόμος μας διεκόπει από μια πελώρια πρασινη λιμνη που φωσφοριζέ από απόσταση.
Πασκάλ: Νερό...
Πρώτου προλάβουμε να τον σταματήσουμε, έπεσε στο εδαφος και σύρθηκε στην λίμνη. Έβαλε το χέρι του αμέσως μέσα στο νερό το οποίο άρχισε να αφρίζει.
Ρειτσελ: Οκει αυτό Πασκαλάκο αλλά σε παρακαλώ μην τολμήσεις και πιεις αυτό το...
Ο Νίκολας έβγαλε μια στριγκλιά την στιγμή που ο Πασκαλ βούτηξε το μισο του κεφαλι μέσα στο νερό. Ταυτόχρονα με τον Μάρκους, όρμησαν και τον άρπαξαν από τα μπράτσα.
Μάρκους: Είσαι ηλιθιος ρε?
Ρέιτσελ: ΔΕΙΤΕ!!!
Η Ρειτσελ έδειξε το τραυματισμένο χέρι του Πασκάλ το οποίο πλεον δεν είχε πληγή ή κάψιμο, σαν να μην έπαθε ποτέ τίποτα. Ο Πασκάλ το κοίταξε, μετά μας έριξε μια ματιά και άρχισε να γελάει.
Πασκάλ: Να μάθετε να μου φωνάζετε, να που τελικά μου βγήκε σε καλό!
Εκείνη την στιγμή πετάχτηκε ο Μαρτίνους μέσα από τα δέντρα που έσερνε από το χέρι -ναι φίλτατε Μαρτινούλη το προσέξαμε το ότι δεν χάνεις ευκαιρία να είσαι κοντά με την αδερφή μου- την Πηνελόπη.
Μαρτίνους: Γυρίσαμε! Σας λείψαμε; ΒΡΗΚΑΜΕ ΠΑΝΤΩΣ ΓΕΦΥΡΑ!!! Από δω!!
Τους ακολουθούσαμε, πηγαίνοντας δίπλα δίπλα στην όχθη της λίμνης, μέσα στα δέντρα. Ο Μαρτίνους όλο μας έλεγε να μην φωνάζουμε αλλά μόλις είδε το χέρι του Πασκάλ, έβγαλε μια φωνή που βάζω στοίχημα τον άκουσε ακόμα και ο λυκάνθρωπος.
ESTÁS LEYENDO
A night at the trampoline
FanficΔύο θανάτοι και ένα νεκρό σκυλί. Ένα παλιό σπίτι με ένα τραμπολίνο στην αυλή, δεσπόζουν στην μέση του χωριού Trofors της Νορβηγίας. Το σπίτι του τρόμου. Διάφορες φήμες ακούγονται σχετικά με αυτό. Λένε, πως είναι η πύλη για την κόλαση. Πως οποίος μπ...
