-1. Bölüm-

11 3 6
                                    

Öncelikle selam.Bu benim yazdığım ilk kitap.İlk başlarda öylesine yazmaya başlamıştım sonradan sonraya devam etmek istedim ve güzel şeylerin ortaya çıktığını fark ettim.İlk başlarda kötü gelebilir ama sonradan sonraya düzelttim. Kitabımda tabiki bir aşk hikâyesi olacak ama biraz ilerleyen bölümlerde anlayacaksınız.Noktalama işaretleri veya yazım yanlışları var başlarda çünkü yayınlamam amacıyla pek dikkat etmemiştim.Kusuruma bakmayın ilerideki bölümlerde inanın daha çok dikkatli olmaya çalışıcam.Bölümler ne çok uzun nede çok kısa değilde orta olacak.Simdilik yazım yanlışlarını düzeltmeye çalışıyorum.Umarim beğenirsiniz yorumlarınızı bekliyorum ❤️

Kız kardeşim sayesinde öğrendiğim şey hayatımı çok değiştirmişti.Duyduklarımdan sonra kendime gelememiştim.Annem beni doğurup şuanki aileme para karşılığında verdiğini duyduğumda sinir krizi geçirmiştim bunları öğrendiğimde 17 yaşındaydım.Bunları öğrendikten iki hafta sonra ailem benimle konuştu ve artık hayatlarında beni istemediklerini ve zaten öz ailem olmadıklarını ve öz çocukları ile yaşamaya devam etmek istediklerini söylediler sakince onları dinlemeye çalıştım ve bana para verip yurtdışına göndermek istediklerini söylediler.Ben sakin kalmaya çalışırken gözümden akan bir damla yaşın sebebini içten içe kendime sorarken annemin "Biz seni alırken çocuğumuz olmuyordu seni aldıktan bir yıl sonra kız kardeşin Miray doğdu biz sanada sevgi gösterdik ama Miray seni kıskandığını söylüyordu." bende "Peki Miray benim öz çocuk olmadığımı ne zaman öğrendi?"annemle babam birbirlerine bakarak kafa salladılar ve anlatmaya başladılar."Miray senin doğum gününde baban telefonda öz ailenle konuşurken duydu ve kendisinin üvey çocuk olduğunu düşündüğü için ona anlattık seni istemediğini söyledi" sakin kalmaya çalıştım masanın üzerinde su vardı babam bardağa koyarak bana verdi ve içmemi istedi elime verdi ve bende içtim bir beş dakika sonra baya uykum gelmişti annemde yatağıma gidip uyumamı söyledi babam beni ayağa kaldırdı ve odama doğru götürürken Mirayla karşılaştık babam ve bana çok kötü baktı sonrada odasına doğru koşup kapıyı sertçe kapattı.Annem babama sertçe bakıp Mirayın odasına doğru gitti babamda beni yatağıma yatırdı ve dinlenmemi söyledi yorganın içine girdim gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu bağırma sesleri duydum ama gözlerimi açamıyordum ve uyuya kaldım.Gözlerimi açtığımda odam karanlıktı ayağa kalktım ve telefonuma baktım saatin 03.15 olduğunu gördüm telefonumu elime alarak odamdan çıktım yerde iki üç damla kan gördüm ve çığlık attım ve hemen annem yanıma geldi."Anne bu kan ne noldu burda?" Annem korkan bakışlarla bana bakıp "Birşey olmadı sakin ol sen neden uyandın?" Annemle konuşurken telefonuma Miraydan mesaj geldi mesajda şöyle yazıyordu "Hazal senden nefret ediyorum herşeyi bozdun hayatımızı mahvetttin" bu mesajı okuduğumda anneme baktım "Beni sevmemesi için ne sebep vardı öz değilim belki ama nefret etmesi için hiç birşey yapmadım." Annem hiç birşey diyemedi.Ben odama girdim ve üzerime siyah sweat ve bol siyah pantolon giydim.Anneme hiç birşey demeden evden ayrıldım ve en yakın arkadaşımı aradım.

"Hazal nerdesin kızım sen ya neden okula gelmiyorsun?"
"İrem bunları gelince konuşuruz
Nerdesin?"
"Evimdeyim gel hadi."
"On beş yirmi dakikadan ordayım.'
"Tamam dikkatli gel."

Çok zaman geçmeden iremin evine gittim.Kapıya vurduğumda kapıyı tanımadığım birisi açmıştı.İçeriden İrem gülerek geldi "Neden kapıda öyle dikiliyorsun girsene içeri" İrem beni kolumdan tuttu ve içeri götürdü evi kalabalıktı film izliyorlardı.İremin kulağına yavaşça fısıldadım "Neden bu kadar çok insan var evinde hem biz konuşacaktık?" İrem bana bakarak "eğlenmeyi seven biriydin sen ne oldu sana ya." İremin telefonu çaldı ve İrem "Arayan annen noldu kavga falanmı ettiniz?" bende etraf kalabalık olduğu için pek birşey diyemedim ve "Hayır alakası yok kavga falan etmedik aç konuş sen." İremle öbür odalardan birine geçtik ve telefonu açtı

"Selam Arzu teyze nasılsın?"
"İyiyim Hazal yanındamı?"
"Ha evet yanımda."
"Telefonu Hazala verimisin?"
"Tabi Arzu teyze veririm."
"Anne noldu?"
"Ne demek ne oldu neden haber vermeden evden çıktın sen?"
"Anne Miray iyimi?"
"Miray iyi şuan eve geldiler."
"Neyse tamam anne ben şimdi İremin yanına gidiyorum sonra konuşuruz."

Telefonu kapattım ve lavobaya gittim elimi yüzümü yıkadım saçımı toparladım ve çıktım.İçeri girdiğimde herkes filme odaklanmıştı bende İreme seslendim ve yanıma geldi

"Ne oldu?"
"Çok uykum geldi bana rahat birşeyler verebilir misin giymem için?"
"Tamam al şunlar sana olur kapıyı kapatıp uyu iyi geceler."
"İyi geceler."

İremin verdiği şeyleri giydim ve yatağa yattım o sırada telefonuma bir mesaj geldi.Mesaj babamdan gelmişti

"İyimisin?"
"İyiyim babacim merak etme şimdi uyuycam sabah konuşuruz."
"Peki güzel kızım dikkat et kendine."

Telefonumu masaya bıraktım ve gözlerimi kapatmaya çalışıyordum.O sırada telefonuma bir mesaj geldi.Açıp baktığımda çocukluk arkadaşımdan geldiğini gördüğümde sevinmiştim.

"Hazal nasılsın?Bildiğin gibi uzun zamandır Türkiye'de değildim."
"Pek iyi değilim.Ela uzun zamandır seni görmüyordum.Nerelerdesin sen ya?"
"Neyin var peki?Bazı sebeplerden dolayı Yurtdışına gitmek zorundaydım haber veremedim kusura bakma."
"Çok kötü şeyler oldu.Eğer müsaitsen yarın görüşelim mi?"
"Tabiki müsiatim tamam güzelim yarın konuşuruz bunları yinede sen canını sıkma dikkat et kendine görüşürüz."
"Sende dikkat et kendine.Yarın bol bol konuşuruz."

Elayla konuştuktan sonra iyice uykum açıldı.Odadan çıktığımda evde kimse kalmamıştı İreme seslendim."İrem nerdesin?" İreme defalarca seslenmeme rağmen cevap vermedi.İçeri doğru gittiğimde İremin koltukta uyuya kaldığını gördüm.İrem sürekli ilaçlar içtiği için kesintisiz uyuyordu.İremi kaldırıp yatağına yatırdım ve üzerini örttüm.Benim hiç uykum yoktu ve baya acıkmıştım telefonumu açtım saat 08.30'du bu saatlerde hep kahvaltı yapıyordum.Dolabı açıp baktığımda yoğurt dışında hiç birşey yoktu "Ah İrem diyet yapıcam fit kalicam diye sadece yoğurtla besleniyorsun" diye mırıldandım.Sonra üzerime bir ceket alıp saçımı toplayıp markete gitmek için dışarı çıktım.Eve çok yakın bir markete gittim.Yanımda çokta para yoktu sadece ekmek,peynir,yumurta,domates ve salatalık aldım.Kasaya gittim ödedim ve marketten çıktım.Telefonum çaldı İrem arıyordu açtım.

"Hazall çabuk eve gel çabuk acele et."
"Ne old-"

Tam ne oldu diyecekken telefonu yüzüme kapattı.Biraz hızlandım ve eve geldim kapıya vurdum.İrem kapıyı açtığında sırıtıyordu içeri girdim ve aldıklarımı bıraktım lavobaya gidip ellerimi yıkadıktan sonra içeri geçtim ve karşımda Ela ve Baran vardı.Baran ben ve Ela çocukluk arkadaşıydık taki biz İstanbul'a taşınana kadar.Baran ayağa kalktı ve sarıldı.O sırada telefonum çaldı arayan babamdı.Telefonu açtım.
"Kızım çabuk hastaneye gel Miray kaza geçirdi acil hastaneye gel"
"Baba ne diyorsun sen?"
"Miray kaza geçirdi telefonumun şarjı bitiyo hemen gel."
Telefonu kapattım ve Baranın arabasıyla hastaneye gittik.Babam dışarıda bizi bekliyordu hastaneye girecektim babam "Annen seni görmek istemiyor dur gitme kalbini kırar şimdi."ben istemsizce ağlamaya başladım ne kadar Miray beni sevmese bile.Baran sarıldı ve "Tamam sakin ol iyi olacak." Babamda ağlıyordu Ela ve İreme babamı eve götürmelerini istedim ama babam kabul etmedi o sırada anneme gözükmeden içeri girdim annemi İrem ve Ela oyalerken ben yoğun bakımın önünde doktoru bekliyordum.Doktor içeriden çıktı ve bana kim olduğumu sordu bende "Kardeşiyim durumu nasıl?" Doktor bana bakarak "Şuanlık birşey söyleyemem ailenizle konuşmak gerek"

Selam öncelikle bu birinci bölümün sonuydu baya uzun olduğunu hissettiğim için burda bitirdim.Sıkıcı olmaması için okurken müzik açıp dinleyebilirsiniz.Bu arada karakterlere karar verdim ama bildiğimiz türk oyuncuları yakıştırdığım ama bir türlü aynı dizide rol almaya oyuncuları daha çok koymaya çalıştım.Umarim beğenirsiniz yorumlarınızı bekliyorum ❤️

Saf GeçmişimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin