sonsuzluğun ötesi yazan tabela, özlem tutamları kalmış dudaklarında

1.3K 82 206
                                    

"üstüne dökülen kar tanelerinden bir farkım olmadan izinsizce kondum omuzlarına, usulca eridim ve kayboldum sende."

!!uyarı: kişinin kimliğini toplum yüzünden benimseyememesi ve kimliğinden rahatsız olmasını ele aldım biraz. bu sebeple de partneri, sanki karşısındaki o kimliğe sahipmiş gibi davranıyor, bilginiz olsun!!

 bu sebeple de partneri, sanki karşısındaki o kimliğe sahipmiş gibi davranıyor, bilginiz olsun!!

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

seungmin, yavaşça ilerleyen trenin yolcu vagonunda seyahat ederken kış ayının naçizane getirisi olan grip sebebiyle, ellerinin içlerinde sıkıca tutuyor olduğu peçetelerinin yüzünü bulmasını sağladı. burnunu sildiğinde yüzünü ekşiterek peçeteyi cebine koyuverdi, ne de olsa indiği zaman vakti olacaktı ve çöpünü şimdilik cebinde tutabileceği kadar az bir yolu olduğunu düşünüyordu; bu nedenden ötürüdür ki, oturduğu koltukta biraz daha yayılmaya karar verdi, rahat olmayı amaçladığı duruşu ile de oturduğu yere sindi.

oturduğu koltuğun dışında minik gözlemleri sonucu bulunduğu odanın tavan ve perde kısımlarında bulunan, tahta üzerine yapılmış işlemeleri izledi. ustalıkla açılmış uzunca çizgiden delikler birlikte durduğunda göz alıcı görünüyordu. kimi açılmış delik, odanın giriş kısmından açılabilecek bir düğmeyle koyulmuş, tavandaki ışık gibi sarı ışıkla süslenmişti. seungmin her ne kadar ışıkları yakmak istese de bunun boşu boşuna elektrik harcaması olacağına karar kılarak vazgeçmişti fikrinden. eski ve samimiyet kokusu alıyordu seungmin bu odadan, bir de dolduğu huzurun kendisinde bıraktığı etkiyle vanilya!

özlemle andığı yollara döndü bakışları, içinde dönen çöp meselesinden bağımsız olarak. etrafı sarıp sarmalayan ağaçların beyaza dönmüşlüğünü, gökyüzünün de aynı bir tuval gibi beyaz rengini almış olması, bakışlarının ister istemez, bu şehre yumuşamasını sağlamıştı. hiçbir hayvanı, hava koşulları nedeniyle, görememiş olması içini biraz buruk etmiş fakat kendini tamamen bu burukluğa kaptırmamıştı. çünkü bu şehir hiçbir zaman ılık kış aylarına ev sahipliği yapmazdı, soğuğu sevmeyen hayvanlar da göç etmekten başka çare bulamazdı.

buraları hâlâ adı gibi hatırlıyor olması yüzünde tebessüm tohumlarının açmasına olanak sağlamıştı. büyük bir hayal kırıklığı olması adına terk ettiği şehrinin yakınlarında dolanmak kan akışını hızlandırıyor, bu dondurucu havanın aksine ellerini terletiyordu. bu şehrin güzel bir anısı kalmamıştı onda.

24 to 25, chanminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin