Harry's pov
"შენი აზრით სტივი რამდენ ხანში მოვა?"
ჯიმი შემეკითხა და ლუდის ბოთლიდან კიდევ ერთი ყლუპი ალკოჰოლი მოსვა
ჯიბიდან ტელეფონი ამოვიღე და დროს შევხედე.,წითელი ნათების გამო ტელეფონის ეკრანის განათებამ თვალი მომჭრა.
"ჯერ მხოლოდ ექვსი საათია.მითხრა რომ მას ხუთი საათისკენ გაუვლიდა...ცოტა ხანში აქ უნდა იყვნენ"
ტელეფონი შევამოწმე რომ დავრწმუნებულიყავი რაიმე მესიჯი ხომ არ ყოფილა ებისგან.
მეშინოდა რომ ტელეფონი სადმე დამრჩენოდა...მეშინოდა რომ ისეთივე ზარს გამოვტოვებდი როგორიც წინაზე გამოვტოვე.
მისთვის უმჯობესია რომ ჩემს ბინაში იყოს...
ების მოკლემესიჯი გავგზავნე და ამის გაკეთბიის დროს თავს მუდმივად მოწუეუნე შეყვარებულად ვგრძნობდი.
რატომ არ მომწერა?
Abby:
Sent 6pm
სახლში ხანძარი ხომ არ გააჩინე?
ძალიან ჩუმად ხარ პატარა წრუწუნავ.
ამაზე აქამდე არ მიფიქრია რომ ების ჩემს ბინაში დარჩენა რომ მოვთხოვე,არ ვიცი ეს რატომ გავაკეთე,უბრალოდ ის ზუსტად ვიცი რომ მინდა სულ ჩემთან ახლოს მყავდეს.მინდა ვიცოდე რომ უსაფრთხოდაა და ვერცერთი ნაბიჭვარი ვერ ავნებს.
ვერ ვიწუწუნებ იმაზე რომ ევისთან ერთად დარჩენა მიწერვს,მითუმეტეს მადინ როდესაც შემიძლია რომ მას ისე შევეხო ტოგორც მე მსურს.
კიდევ ვერ ვიჯერებ იმას რომ მაკოცა.
ტელეფონა დაიბზულია და ამით ჩემი ყურადღება მიიქცია.
გავიღიმე
Abby
Received 6pm
არა,ჯერ არ გამიჩენია ხანძარი.კიდევ რამოდენიმე საათი მომეცი ამაზე უკვე ვმუშაობ.
შენ როდის დაბრუნდები?
Abby
Sent 6.01 pm
YOU ARE READING
Stall / კაბინა
Fanfiction"სიბნელეში გაცნობილმა უცნობებმა შეიძლება შენი ცხოვრება სინათლეში შეცვალონ." "წინა კართან მივდივარ და მხოლოდ ერთი კითხვა მიტრიალებს გონებაში, რა შეიძლება იყოს ამ ფირებზე?" ----- "გინდა, ჩემი მედიკამენტი იყო, ები? მეკითხება ღრმა, გამომცდელი და ჩუმი ტო...
