İSTİLA (AYLAKLAR)
Sanırım hiç bir şeyin farkında değildim dünya değişmişti. İnsanlar farklı saldırgan ve ölüydüler. Dünyada benden başka kimse kalmamıştı galiba. Açlık,susuzluk ve yalnızlık çok kötü değilmi. İnsan burada delire bilir...İşte her şey yeni başlıyor...
SALGIN
Tarih 12.06.2015 dünya bomboş. Ben yalnız bir şekilde sokaklarda ürkerek ve korkarak geziyordum. En ufak bir seste kalbim korkudan sızlıyor ve duracak gibi oluyordu. Sessizce marketlere girerek yiyecekler alıp hızlı bir şekilde evime gidiyordum. Hergün aynı şeyleri yapmak çok sıkıcı geliyordu ve yalnız olmak herşeyden önce o koyuyordu bana. Artık bu ölü dünya bana çok zor ve dar geliyordu. Hergün bir ümitle uyanıyordum belki birileri gelirde en azından yalnız olmaktan kurtulurum diye. Evet bu düşüncelerim,ümitlerim boşa gidiyordu biliyordum ama yinede bu bana yaşamam için bir sebebim olduğu gösteriyordu. Eve geldim ve yine boş boş oturuyorum. Bir anda tuhaf bir ses duydum. Herhalde aylaklardan geliyor diye düşündüm ve sesin bodrumdan geldiğini anlamıştım elime birşey alıp hemen aşağı indim.Evet tam tahmin ettiğim gibiydi o sırada dalgın bir anıma denk gelip üstüme atladı. Isırıcak diye çok korkuyordum. Sonra gücümü toplayıp ona vurdum yere düştü sonra sopayı alıp kafasını ezdim bu çok iğrençti sonra onu dışarı evden uzak bir yere attım. Hala olayın etkisindeyim acaba nereden girmişti. Ve sonunda akşam oldu geceleri daha fazla olurlar o yüzden tüm ışıkları söndürüp üst kata çıkıp sabah olmasını bekledim...
Bir hafta sonra... Her geçen gün aylak sayısı artıyordu. Hiç kimse yardıma gelmedi. Bundan sonra da geleceklerini sanmıyorum. Belki de herkes ölmüştür. O gece umutsuzlukla yattım. Sabah olduğunda erzak bulabilmek için yine dışarı çıktım. Geçtiğim sokaklar dar ve sessizdi. Bir an etrafa baktım ve bir grup aylak üzerime geliyordu. Ne yapacağımı bilmeden korkuyla koşuyordum ve köşeye sıkıştım. Arkamda bir duvar vardı ve o sırada bir ses geldi. " Çabuk elini ver." dedi ve hemen yukarı tırmandım. Soru sormaya vakit kalmadan "beni takip et" dedi. Sonra beni bir yere getirdi. Orada yaşayan insanlar vardı. O gece orada kaldım.