The Fated Love (SLOW UPDATE)

Chapter-8

Chapter-8

 *Sorry super late update. Busy sa school e ^^ PEACE

“Akin lang si Oppa!”

Baliw ba tong babaeng to? Kanina pa namumuro ang mga tao sakin dito sa school. Halos lahat sinasabi na sa kanila daw si G-D. Edi sa kanila. Ibalot at ipad-lock pa nila. HINDI KO SILA PIPIGILAN!.

“Aalis ka ba dyan o manghihiram ka ng mukha sa lamok!?”

Nagulat naman ang mga tao dito sa akin. Papatayin ko talaga tong babae. Tinulak ko yung babae at napahiga sya sa sahig. Lumakad ako ng tas noo, masyado akong sikat at maganda para mahiya.

“BEST! SHARE KA NAMAN!”

Bungad sa akin ni Len. Himala Buhay pa pala ang aking bestfriend. Saan kaya to  galing? Hindi ko sya ma-contact. Pero wala akong time ngayon para sa pangungulit nya, pagod na pagod ako.

“Wag ngayon Len. Pagod ako.”

Nawala ang mga ngiti ni Len sa mukha nya. Nalungkot sya at tumingin sa akin using her puppy eyes. I hate it! MUKHANG ANG SAMA KO NAMAN DIBA!?

“Stop that puppy eyes Len. You look like a dog.”

“Emeygesh best! Maka pag-english lang talaga?”

“Marunong kasi ako nag-english Len.”

“Wow ha!? Anong palagay mo sa akin hindi marunong mag salita ng English! Grabe ka nman best! Ganyan kana ba! Purket magiging asawa mo na si G-D my love---“

“Titigil ka ba o lalayasan kita?”

“Sabi ko nga tatahimik na ako”

“Tara, I want a fresh air. Maraming polusyon dito”

Nasa sa Batangas kami ngayon gusting-gusto ko ang view dito. Malayo sa lahat. Para kami lang ang tao sa buong mundo. Huminga ako ng malalim at dinama ang pag-hapas ng hagin sa akin mukha.

“Best, so  mag-papakasal ka talaga?”

Nakakagulat naman tong si Len, ngayon lang ulit to maging seryoso sa pagtatanong sa akin. Matagal-tagal na din pala ang nakalipas na mag-usap kami ni Len ng ganito ka seryoso.

“Oo, wala akong magagawa Len. Kailangan ko to para maging proud sila sa akin.”

Napatingin si Len kay Yea. Malungkot ang mukha ni Yea.

“Best, hindi mo kailangan gawin to, mahal ka nila, proud sila sayo.”

Simple sagot ni Len kay Yea. Nagulat si Len. Tumulo ang mga luha ni Yea. Ramdam na ramdam ni Len ang pig-hati sa puso ni Yea

“Len, pagod na ako maging multo sa buhay ng mga sarili kong magulang. Pero kakayanin ko to para sa ikabubuti ng lahat. Tara na balik na tayo sa manila.”

“Sige”

Simpleng sagot ni Len sa akin. Alam ko na nasasaktan sya para sakin. Bakit ako ba hindi? Hirap na hirap na ako............ lalo na nang mangyari ang pang-yayari na nag-pabago sa Buhay. Siguro nga eto ang tama ang maiwang luhaan ang isang kagaya ko... isang babaeng multo sa kanyang pamilya. Pamilya na hindi sya mapapatawad kahit kalian.... isang pamilya na mahal na mahal nya, ngunit binabalewala sya ito.

***************************************************

It’s Friday night. Nasa silang cavite kami ngayon. With the whole BIGBANG family. Actually papunta palang sila. Malapit na daw sila. Kinakabahan ako........... hindi dahil takot ako, kundi dahil DUDUGO na naman ang ilong ko sa usapan nila =_= at wala ako sa mood maki-pagusap kahit kanino. Nandito sa ako veranda ng bahay. Tanaw mo rito ang makukulay na ilaw ng manila.

“Ma’am nandito na po sila.”

“Ok, baba na din ako”

Pag-kababa ko ng hagdanan. Narinig ko ang mga tawanan nila sa dining area. Nag-lakad ako patungo doon. Kumuha ako ng juice aalis na sana ako ng biglang.....

“Yea, ganyan ba ang tamang trato sa mga bisita?”

Tanong ni lolo sa akin-_- pake ko ba sa kanila eh hindi ko naman sila bisita. Bisita nyo sila.

“Hi, I’m Dakota Yea Sanchez. Call me Yea. Calling me Dakota is prohibited. Don’t talk to me if you will use Hangeul. Sorry if I cannot join. I’m not feeling well. Enjoy your stay.”

Nag-lakad ako papalayo sa kanila. Umakyat ako at pumuntang veranda. Nakakapagod din ang ganitong buhay.

“Hey? Baby girl”

“SOL!”

“Yay! Can you tone down your voice? Amazona ka talaga.”

Siraulo din tong si Sol -_- Miss ko kaya sya! Hindi nag-paramdam kong wafu kong pinsan sa akin!

“Letchak! Saan dako ka galing!? Kahit text man lang sana Sol! Mother! Father ka naman talaga oh!”

“I’m busy.”

Simple sagot sa akin ni Sol. Ano kaya ang nangyari dito sa wafung to? Di kaya naka-buntis to ng iba!? Imposible naman papatayin sya ng beloved wife nya, bahala sya sa Buhay nya.

“Ok”

“Bakit ang taray mo?”

“Hoy! Hinayupak ka pala eh! Hindi ako mataray! Eh ikaw nga tong kabuti na sumu-sulpot bigla-bigla!”

“Sorry baby girl. I’m going.”

“HA!? Agad-agad?”

“Ya, she’s waiting for me. Dumaan lang talaga ako para kamustahin ka. Bye baby girl.”

HULU! Asar hindi man lang ako pinag-babye sa kanya -_- Si Len naman bukas pa dadating dito. Pumasok na ako sa kwarto ko at humiga, pumikit ako, pero hindi ako maka-tulog! Nakaka-asar ang ingay nila! Hindi ba nila alam na DISORAS NA NG GABI!

“Hyung! You look like Psy!”

“What! Wanna die here? HUH!?”

“Stop acting like a child.”

Dinig-na dinig ang ingay nila. Nakaka-asar talaga. Nandito ako sa tapat ng dining area.

O_O sila +_+ ako

“SH*T!”

Sigaw ko. Nakaka-asar bilang may lumipad na noodles sa mukha. Baliw ba tong mga to? O gusting mamatay ng maaga?

“Donsae sorry.”

May lumapit sakin na lalaking mukhang siopao na walang mata. Bow sya ng bow sakin. Baliw ba to. Sisipain ko to e -_- Alam ba nila na hindi to play-ground BAHAY ITO!

“Back off”

Sagot sa lalaking walang mata. Nagulat ang lahat sa sinabi ko. Badtrip na badtrip talaga ako.

“Tutunganga na lang ba kayo dyan o papaalisin ko kayo dito?”

Tanong ko sa mga maid. Tingnan lang ba daw ako -_-

“Sorry ma’am.”

“Oh! tutunganga pa rin kayo at mag-damag mag-sosorry sakin!? Kung linisin nyo kaya ito at kumilos!”

Kumilos na yung mga maids. Yung lalaking walang mata nakatayo parin nakatingin lang sila sa akin. Tantanan nila ako. Kumuha ako ng tubig at umakyat sa kwarto ko. Uminom ako ng gamut at nag-bihis. At humiga sa aking kama. Bwiset talaga......