-Bir zamanlar sadece o ve ben vardık. Şimdi ise iki yabancı gibiyiz sanki hiç tanışmamış, konuşmamış, sarılmamış gibiyiz ve bu en çok benim canımı yakıyor. Biz siyah - beyaz gibiydik sarılınca renkleniyorduk sonra sarılmayı da konuşmayı da bıraktık ve yine siyah - beyaz olduk. Bizim müziğe ihtiyacımız yoktu bizim sessizliğimiz vardı ama biz o sessizliği bile kullanamadık. Onun bana sarılması her şeyin hallolmasıydı sonra sarılmayı bıraktık ve ben sorunlarımla baş başa kaldım. O benim yaşama sebebimdi, o benim ışığımdı, o benim kadere inanma sebebimdi. Şimdi o gitti ve yaşama sebebim kalmadı, o gitti ve ben karanlıkta kaldım, o gitti ve benim kadere inancım kalmadı. Ve sonra gözümün önünde o yazı belirdi büyük harflerle: GAME OVER
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Saf Nefret
Non-FictionBu kitap aşık olduğum kişiden zamanla nasıl nefret ettiğimin kısa yazı halidir iyi okumlar :3
