Hatırlamıyorum.
Yaralandığımda gidebildiğim yer neresiydi?
Çocuklar neden ağlıyordu?Bölüm 21~
Hayat hep mucizelerle dolu olduğuna inanan tonlarca insanlardan biri hiç olmamıştım. Ama bugün karşımdaki adam bunu doğrulamış hala daha bir mucize olduğunu bana göstermişti. Gözleri dolu doluydu. Almak için direniyordu. Ama ısrarla akmıyordu. Erkek adamın ağladığı nerde görülmüş derlerdi. Bunu bana en güzel şekilde göstermişti karşımdaki adam. Ağlardı. Hemde canından bir parçayı kaybetme düşüncesi ile. Arkasından koşarak gelen kıza baktım. Mina. Ablamdı. Babam annemle evlenmeden önce bir evlilik geçirmişti zaten. Önce annemle tanışsalarda dedem evlenmelerine hep karşı gelmişti. Çünkü evli ve boşanmış bir adamdı o. Dedemin düşünmesi gereken bir imajı vardı beni umursamadan o yangına attığında annemin karnındayken huzursuz olduğumu düşünmüştüm bı an.
" Abi. çok hızlısı yetişemicem sandım bian " minanın sarf ettiği cümle ile düşüncelerimden sıyrıldım anında. Annem bana hamileyken mina daha 2 yaşındaydı. Abim ise minanın anlatma tarzıyla 4 yaşındaydı. Yani şuan mina 18 olurken abim 20 yaşındaydı. Kollarını bana açtı.
" Abine sarılmadan gitseydin olmazdı " dedi hüzünle. Hiç düşünmeden kolları arasına girdim. Yıllarca yanında olduğum abimin göstermediği şevkati gösteriyorlardı üstelik.
" Ömrüm boyunca bu anı bekledim. " dedi abim fısıltıyla. Yalnızca ben duymuştum bu dediğini. Ayrıldığımızda bu sefer minaya sarıldım. Sarılma imkanım olmamıştı babamın evinde. çünkü orada hala şoktaydım. Abim yanımdaki adama baktı ve elini uzattı.
" Sertal karataş! Miyanın öz abisi.Peki ya sen? "
Miral anında elini uzattı. " Miral akdemir duraksayıp "ben " dedi gözleri bana dönerken.
" Uzun hikaye abi ama asla bir kötülüğü olmayan. Aksine herşeyde desteğini çekmeyen bir dost " dedim kalbim acıyla kavrulurken. Dost demiştim miral için. Dost değildi. Ama abime de hərşeyim diyemezdim. Miral ciddiyetle bana baktı.
" Öyle mi ? " dedi sertal gözlerini kısarak. " Seni daha önce burada gördüğümü düşündüm oysaki. Yanılmışım heralde " diye devam etti. Miralın gerildiğini hissetmiştim. Dişlerini sıkıyordu adeta.
" Yanılmışsınız daha önce buraya gelmedim " dedi sakinlikle. Ama aslında bunun doğru olmadığını fark etmiştim nedensizce.
" Neyse " diyerek konuyu dağıttım. " Babam vasiyeti üzerine alacak. ve o adamın bana dokunmasını engelleyecek."
" Biliyoruz. Bunu ben istedim babamdan " dedi sertal.
" neden ? "
" Çünkü o şehirde o adam sana zarar verdiğinde " dedi mirala dönerken " kimse seni koruyamaz ! "
Abim ile miral arasındaki gerginlik devam ediyordu. Nedenini bilmiyordum ama araya girip son noktayı koyma gereği duymuştum.
" Miral beni herşeyden herkesten koruyabiliyor. " dedim öfkeyle. Abim bile olsa yıllar sonra bu gerçeği öğrendim diye başından beri hayatımda olan o adamı yok sayamazdım nede olsa.
" Koruduğuna eminim " dedi sertal bu sefer imayla.
" Artık gitmemiz gerek? " dedim konuyu kapatarak. Sertal cebinden çıkardığı kartı doğrudan mirala uzattı.
" Herhangi bir sorunda mutlaka haber ver "
" Kendim halledemicek olsaydım eğer miya yanımda olmazdı " dedi öfkeyle. korumayamadığını iddia ediyordu haklıydı ben de böyle tepki verirdim. Elinden tuttum sakinleştirmek adına.
" Görüşürüz " dedim.
Onlar da el sallarken hızla arkamızı dönüp uçağa doğru yürümeye başladık.
" Sence de abim sana cephe almış gibi değil mi ? "
" Abin diye bişey demedim fakat hoş değildi " dedi.
" Bence de " dedim. Geri kalanı sessiz geçmiş uçağa yerleşip sonrasında kendi yaşadığımız şehre çoktan inmiştik. Eve de geldiğimizde güneş çoktan batmıştı. Eve gelmeden önce dışarda yediğimiz yemeğe şükretmiştim. Hızla odama girdim. Kapıyı kapatarak montumun cebine şıkıştırdığım mektubu elime aldım. Açmaya cesaretim yoktu onu güvenli bir yere bırakıp kendimi lavaboya attığımda yüzümü yıkamak için elim suya gittiğinde gözlerime da dikkatle bakmıştım. Göz altlarım çökmüştü. elim boynuma gittiğinde ordaki ip iziyle gözlerimi saniyelik kapattım. Hayır ! Eski anılarıma tekrar gidiyordum. Geçmişin izlerini hatırladım tekrar.
Babamın beni boğmaya çalıştığı o ip, o ipi boynuma takmıştı. Ellerim ve ayaklarım bağlıydı. Bunun dışında ağzım da bantlıydı. Çünkü eğer bağırırsam abim veya annem duyardı. O ipte sallanmıştım ben. Ölüme ramak kalmışken nefes dahi zor almaya başlamışken babam tutmuştu ayaklarımdan ve beni kurtarmıştı. Çünkü ölürsem benden faydalanamazdı. Orda bile kendini düşünmüştü. Beni düşünerek yapmamıştı bunu hiç bir zaman sahi zaten ne zaman düşünmüştü ki o adam beni. O gün o ipe beni astığında bana dediği tek kelime de şuydu " ya uslu evlat olup beni kabul edersin. Ya da ben sana kabul ettirmesini bilirim. Ha eğer dik başlılığına devam edersen sonun ölüm olur ve seni kimse kurtaramaz " Babamın o gün beni ölüme ittiği ve beni kurtardığı gün o ipin izi boynumda kalmıştı. Gözlerimden yaşlar düşerken eliyle aynaya vurmuştum. Ayna paramparça olurken sadəcə duygusuzca gülmüştüm. Camlar bir bir düşerken vurduğum elim cayır cayır yanıyordu. Derin bir şekilde kesilmişti." Senden nefret ediyorum " dedim nefesim kesilir gibi olmuştu. " Bana bunu yapmandan beni duruma düşürmenden " kalan parçalara da yumruğumu sallamıştım. Ayna tamamen tuzla buz olurken histerik bir kahkaha attım. Kanayan elimi boynuma sürdüm. Ordaki izi kapatmak ister gibiydi davranışlarım. Hızla kapı açıldı kim geldiğine bakmadim bakamadım yere çökerek ağlamaya devam ederken miral anında beni tutarak kendine çevirmişti.
" Noldu! " dedi bakışları boynuma kayarken.
Güçsüz ve yorgundum. Umursamadım Umursamadan haykırmak istedim.
" Babam sandığım o adam yıllarca bana taciz ederken. Beni öldürmek istediğinde oluşan boynumdaki lekeyi yok ettim " dedim. gülümserken. Miral donmuş vaziyette bildiğini biliyordum. Ama bu kadarını oda tahmin etmiyordu. Hızla eli boynuma giderken eline aldığı peçeteyle kanı temizledi. Ya da temizlemeye çalıştı. Sonrasında ise dikkatle boynumda gezindi gözleri. Ardından ellerime dikkatle bakarken kaşları çatıldı. Beni kucağına alırken ben yorgunlukla gözlerimi kapatmıştım çoktan. ama bilincimi kaybetmeden hemen önce duymuştum onun sesini.
" Ahım olsun. Sana bunu yaşatanlara ödeteceğim"
Bölüm sonu ♥️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Emanetim
Short Storyacılarına yenilmemek için direnen genç bir kız... ve emanetine sahip çıkan genç bir adam.. Miya şahin ve miral akdemir...