Achtervolgd door het verleden

Deel 12

12 dagen later

Nisa
Ik wordt wakker met opgedroogde tranen 😢 nora is vermist opgegeven. We zijn 11 dagen geleden naar de politie gegaan maar tot nu toe heeft het niks opgeleverd. De politie denkt dat ze dood is. Ze hebben haar telefoon gevonden in het bos vlak bij ons huis. Ik haat me zelf zo erg als de politie niks vind binnen 2 dagen laten ze de zaak vallen. Ook al hebben we  geen lijk. Ze denken dat ze dood is ik zucht er is geen spoor van mijn wederhelft
ik loop naar beneden me moeder is depressief 😞 ik snap het wel ze is haar dochter kwijt en dat door mij door mij domme fout ik haat me zelf
Moeder : kan jij je zusje naar school brengen
Ik: ja
Ik doe snel wat makkelijks aan en breng me zusje naar school ik stap de auto uit en pak de sleutel ik wil net de deur open doe maar hoor wat bewegen in de bosje mhhh ik kijk maar zie niks ik doe de deur open en doe me schoenen en jas uit ik loop naar de keuken en zie me moeder gestrest ze heeft ene briefje vast in haar handen .
( voor de mensen die het zijn vergeten mijn moeder heet Maryam)
Ik: wat is er mama
Maryam : pak je spullen
Ik: hoe bedoel je
Maryam : pak je spullen en die van je zusje
Ik: w.. warom
Maryam : NISA IK Zeg pak je spullen
Ik: waarom gaan we elke keer weg
Maryam : het moet
Ik: en NORA
Maryam: NORA IS DOOD JA NISA DE POLTIE BELDE ZE STOPPEN JA ZE IS DOOD
IK: zolang ik geen lijk heb gezien bestaat ze nog voor mij
Maryam : ze is er niet meer accepteer het ja
De tranen rollen over me wangen hoe kan ze dit nou zeggen
Maryam : ga je spullen pakken
Ik ren naar boven en pak de koffers van mij en me zusje daarna pak ik de spullen van nora ze gaat mee nou haar spullen ze komt vast nog een keer thuis ik breng de koffers naar beneden en de bel gaat Maryam: niet open doen ja
Ik: waarom niet
Maryam : omdat ik dat zeg we nemen de achteruit gang
Ik: Starks is het nora

Ik kijk uit een raampje het is Mert
Ik: het is Mert
Maryam : neem afscheid van hem en we gaan daarna ja je krijgt 6 minuten
Ik: oke
Ik ga nasr de deur en doe de deur open
Mert : Hey
Ik: wat doe je hier
Mert : ik mis je ik wil je vaker zien
Ik: doei Mert
Mert : wacht
Ik: nee Mert we gaan elkaar niet meer zien en wat denk je nou dat ik dood leuk een relatie met jou ga nemen dacht het niet hè
Mert : waarom niet
Ik: ik ga weg we gaan de stad uit
Mert : wat waarom
Ik: geen idee maar wat ik wel weet is dat ik jou niet meer wil zien
Mert : waar gaan jullie heen
Ik: IK WEET HET NIET
mert : rustig nisa heb je iets gehoord van nora
Ik: NEE ZE Is dood ZE KOMT NOOIT MEER TERUG DE POLTIE HEEFT HET ONDERZOEK GESTOPT JA
Zeg ik huilend Mert komt naar me toe en knuffel mij . Ik heb deze knuffel echt nodig
Mert : dit is allemaal mijn schuld als ik me bek dicht had gehouden dan was dit niet gebeurd
Ik: Mert ik moet gaan
Mert : houden we contact
Ik: het lijkt me beter van niet
Maryam : NISA KOM ZE ZIJN ER
Mert : wie zijn er
Ik: geen idee ik moet gaan
En ineens zie ik paar grote mannen achter Mert
Ik: Mert ga weg nu
Mert : ik ga nergens heen
Ik: ze gaan je pijn doen
Mert : dus
Maryam : nisa het is nu of nooit
Ik: ik moet gaan ga nu het nog kan
Mert : ik hou ze wel even op dan hebben jullie meer tijd
Ik: dat lukt je niet
Mert : ga voordat het te laat is luister naar je moeder vertel me later het verhaal
Ik knik
Ik: dankjewel Mert
Mert geeft me ineens een snelle kus op me lippen huh wat ik doe de deur dicht en ren weg ik hoor een knal en hoor Mert schreeuwen
ik: NEEEEEEEEEEEEE
Ze schieten nu in het huis ik moet weg voordat ze mij ook doodschieten
ik huil de tranen lopen over me wangen Mert hij is neer geschoten ... ik kijk om het hoekje en zie Mert op de grond ik ren naar de achter deur en stap snel in en me moeder rijdt weg
Ik: wie zijn deze mannen
Maryam ; je weet het wel
Ik: zijn we weer op de vlucht
Maryam : ja het spijt me schat dat je dit moest mee maken
Ik: Mert
Maryam : wat is er
Ik: Mert hij ... ik hoorde een knal
Maryam : bel ambulance en zeg dat ze naar onze andres moeten komen voor Mert
Ik : j.. ja is goed

Ik bel in de auto en ondertussen haalt mijn moeder mijn zusje van school. Ik bid voor Mert en daarna vertrekken we
Ik: waar gaan we heen
Maryam : Rotterdam

We zijn een paar uurtjes verder maar dan zijn we eindelijk in Rotterdam we eten snel wat ergens en we gaan dan naar onze woon plaats me gedachtes zijn bij mij Mert en nora 2 mensen verloren in een korte tijd
Maryam : pak je spullen
Ik: ja is goed
We brengen de spullen naar binnen. Ik kijk naar het huis . We gaan weer opnieuw beginnen. Hoe vinden ze ons elke keer ....

.......

Einde deel