Farklı Dünyalar (Stray Kids)

1.Bölüm

Ben Han Jisung..

Çiçeği burnunda yeni işe başlayacak bir dedektifim.Bu mesleği ben isteyerek seçmiş olsam bile ailem her zaman bana karşı çıkmak için elinden geleni yapmışlardı.İnantla daha da bağlandım bu mesleğe.Şimdi ilk iş günüm için aynanın karşısına geçmiş giydiğim takım elbisenin yakışıp yakışmadığını tartıyordum.Beyaz gömlek mi yoksa siyah mı diye düşünürken odamın kapısı çaldı.

"İçeri geel" dedikten sonra kapıdan içeri giren anneme bir bakış attım " Sence siyah mı beyaz mı hı?"dediğimde bana gözlerini devirdi. "Ne farkeder nasıl olsa bir kaç gün sonra sıkılıp işi bırakıp dediğimize geleceksin Jisung."

Dediklerinden sonra derin bir nefes alıp ofladım. "Anne farkındaysan ilk iş günüm ve çok heyecanlıyım.Lütfen bir kez olsun heyecanımı öldürme ve bana destek çık." Başını iki yana sallayıp onaylamaz bakışlar atmıştı"Siyah olan"diyip odamdan çıktı.Hızlıca siyah olanı giyip son kez kendime baktım aynadan."Gerçekten de yakıyorum ortalığı woww mükemmelim" diyip hızla aşağı indim.Kahvaltı masası hazırdı.Babam,annem ve abim masada oturmuş hizmelinin kahvelerini doldurmalarını bekliyorlardı.

"Günaydın sevgi dolu benim canım ailem.." imalı bir şekilde konuşup masaya oturdum.Hızlıca tabağıma yiyecekleri doldururken babam bakışlarını bana cevirip konuşmak için ağzını açtığında anlamıştım yine o can sıkıcı konuşmanın başlayacağını.

"Demek ilk iş günün bugün başlıyor..Hani o şirketimizi tamamen kenara atıp saçma sapan bir heves için seçtiğin mesleğin,ilk iş günü.Tanrım Jisung sana inanamıyorum gerçekten." Konuştuğu her cümlede iğnelerini sokuyordu babam her zamanki gibi.Abim konuşmaya atlayıp babama beni savunmaya başladı. "Baba Jisungun çok üstüne gidiyorsunuz,bırak istediği işi yapsın senin şirketinin başına geçmek için mi dünyaya getirdiniz onu."

Abime ufak bir öpücük gönderip göz kırptım.O da mükemmel gülümsemesini bana sunmuştu.Abim Chan her zaman ailemin aksine beni desteklemişti.Babamın yanında çalışıyordu ama gerçekten bu işi sevdiği için ordaydı.Babamın hayali ikimizinde şirketin başında olup kendisini emekliye ayırmaktı ama ben onun bütün hayallerini suya düşürmüştüm,abimin aksine.

Hızlıca yemekleri ağzıma tıkıp,kolumdaki pahalı doğum günü hediyesi saate baktım az bir vaktim kalmıştı. "Çıkmam gerekiyor yoksa geç kalacağım,bana ilk iş günümde şans dileyin" diyip hızlıca kapıya doğru yönelip kapıdaki korumaya arabamı getirmesini rica ettim.Arabamı beklerken abim yanıma geldi kolunu omzuma atıp yanağımı sıktı "Benim küçük kardeşim büyümüşte işe başlıyor hemde babasına karşı çıkarak ."kahkahalarla gülmeye başladığında bende gülmüştüm. "Bundan sonra çok dikkatli olun Bang Chan Bey en ufak hatanızda sizi tutuklayabilirim." Sesli bir kahkaha daha attığında arabam gelmişti el sallayıp arabama bindim.Kısa bir sürüşten sonra pahalı spor arabamı Polis Departmanının otoparkına park etmiştim.Otoparkta benim arabam resmen sırıtıyordu.Nasıl bir dedektifin bu kadar pahalı bir arabası olabilirdi ki kaç yıllık maaşını biriktirse yine alınmazdı.Arabamdan inerken bir kişinin yanıma park ettiğimi farkettim.Hızlıca arabasından inip üstünü başını düzeltmeye başladı tam ilerleyecekken beni farketti. "Güzel araba , günaydın." Diyip göz kırptı. Ben onun ne kadar yakışıklı olduğunu düşünürken sadece günaydın diye mırıldandım,ne dediğimi duyduğundan bile emin değildim.

Hızlıca Dedektiflik Bürosuna girdim.İçeride birkaç kişi vardı saate baktığımda daha erken olduğunu varsaydım.Az önce otoparkta karşılaştığım kişininde burada olduğunu fark ettim demekki iş arkadaşı olacaktık içten içe sevinmiştim.Herkese kendimi tanıtmaya hazırlanırken içeri bizim üstümüz olan Seo Changbin girmişti.Gözleri benii bulduğunda hızlıca eğilip selam verdim.Masasına geçip herkese toplanması için eliyle işaret verdi.İçeri bir kaç kişi daha girmişti.Herkes yerlerine oturduğunda ciddiyetle herkes Bay Changbine dönmüştü.Ellerini masada birleştirip konuşmaya başladı.