POV Owen
Ik zit met Dominique op de scooter richting het station, we gaan straks naar Amsterdam met Rein en Anne. Daar treffen we Daan op Amsterdam Centraal met een meisje, Lisa heette ze geloof ik. Hij is al een tijdje bezig met d'r, ze appen bellen en skypen dagelijks. Ze komt vandaag mee dus we kunnen dan kennis maken met haar.
Pfft alweer een rood stoplicht, wat is dat hier toch altijd in Eindhoven, ik heb serieus alle stoplichten tegen. Ik hoor ook een zucht uit Dominique haar mond ontsnappen, we denken echt vet vaak hetzelfde haha.Het licht wordt weer groen, ik trap voor op gas en voel dat do's greep versterkt, dat doet ze wel vaker als ik hard rijd. Niet veel later we komen bij het laatste stoplicht op onze route, wonder boven wonder springt die op groen, net als wij eraan komen, kan ik toch nog een keer doorgassen.
'Zo we zijn er' zeg ik en we stappen af. Ik sluit mijn vespa scooter af en maak het wiel vast aan de stalling met een ketting. 'Die wordt sowieso niet gejat haha' zegt Do als ik klaar ben. Ik sla mijn arm om haar heen en we lopen richting de starbucks, waar we Rein en Anne al zien zitten. Ik geef Rein een handdruk en Anne een dikke knuffel, Dominque geeft beiden een knuffel. We sluiten aan in de rij, die korter is dan normaal, want er staan maar 2 meiden voor ons. Als we aan de beurt zijn geven we door wat we willen, hoe we heten en als laatste rekenen we af. We zoeken een tafeltje best wel ver achterin, aangezien we anders herkend worden door fans, wat we overigens echt supertof vinden. Alleen op momenten als deze, wanneer we met vrienden zijn, hebben we liever wat rust en privacy. 'Hoe laat gaat onze trein eigenlijk?' vraagt Rein zoals altijd. Ik hoor Anne zuchten, 'hij is weer eens niet voorbereid' zegt ze. Ik grinnik 'retweeet' zegt Do. 'Rein, Owen, Anne, Dominique?' hoor ik iemand na een tijdje roepen. Dominique maakt aanstalten om op te staan en de bekers op te halen, maar ik ben haar voor. Ik knipoog naar d'r en snel naar de balie en geef onze namen door 'oh je bent er wel, ik dacht dat jullie al weg waren vandaar dat ik ze even apart had gezet' zegt de vrouw achter de balie. 'Ja haha, we zaten helemaal achterin dus weer hoorden het heel goed haha'. Na het horen van mijn stem kijkt ze me lang aan, 'ik ken je ergens van, kan dat kloppen?' ik knik en glimlach. 'Nu zie ik het aan je lach, jij bent Owen van MainStreet, mijn dochter is groot fan van je, ze vindt je echt helemaal het einde. Zou je misschien een handtekening willen zetten op een servet?' Ik knik, 'natuurlijk mevrouw, wat is haar Naam?' 'ze heet Julia' ik knik opnieuw en zet op het servetje deze is voor Julia Playfair , ik hou van je xx Owen. <3 Ik geef het papiertje terug aan de vrouw, die helemaal straalt 'dankjewel jongen, ze zal hier zo blij mee zijn ! fijne dag nog verder' ik steek mijn hand op 'u ook mevrouw. Vervolgens neem ik de 4 bekers en loop terug naar onze tafel. 'Nounou dat duurde ook lekker lang Playfair' zegt Rein. Ik knik 'ja er was een vrouw achter de balie en ze herkende me, dus ik had een handtekening gezet' ik hoor Anne lachen, 'voor die vrouw?! hahahahha'. Ik schud mn hoofd 'nee gek, voor haar dochter natuurlijk. Ene Julia'
'Jongens we moeten zo gaan he' zeg ik na het kijken op mijn telefoon. We zitten alweer een halfuurtje bij de starbucks, we staan op en schuiven onze stoelen aan. 'Welk spoor moesten we ook alweer hebben?' vraagt Anne 'spoor 2' antwoordt Do. 'Oke let's go dan' roept Rein, waardoor de halve starbucks ons aankijkt. 'Lekker bezig weer hoor duif, sjezus hAHAHHA' zeg ik. Hij zet een bekakt stemmetje op 'weet ik toch Owen Gregory Playfair' ik beuk me tegen z'n arm aan 'wat een sukkel ben je ook'
JE LEEST
everything I do is wrong {MainStreet}
Genç Kurguhey ik ben Dominique en ik ben 14 jaar. de meeste mensen noemen me Do, nou ja 'de meeste mensen'.. er wordt niet echt tegen me gepraat, iedereen hier die ik ken haat me zo'n beetje, waarom? geen idee! ik doe me wel voor alsof ik gelukkig ben maar...