Την επόμενη μέρα ξύπνησα και είδα πως ήμουν μόνη στο δωμάτιο . Έκανα τα απαραίτητα στην τουαλέτα και μόλις τελείωσα έκατσα στο κρεβάτι . Κοίταξα προς το παράθυρο και παρατήρησα ότι δεν υπήρχαν πια αλυσίδες . Πήγα εκεί και το άνοιξα . Δεν είναι πολύ ψηλά μπορώ να φύγω .
Ένωσα τις κουβέρτες και έδεσα την πρώτη κουβέρτα στο πόδι του κρεβατιού . Ανέβηκα στο περβάζι και άρχισα να κατεβαίνω . Ξαφνικά κατάλαβα πως το κρεβάτι άρχισε να κουνιέται και έφτασε μέχρι την πόρτα του μπαλκονιού . Έτσι η κουβέρτα κατέβηκε με γρήγορες κινήσεις και βρέθηκα στο γρασίδι . Ευτυχώς δεν χτύπησα .
Μόλις ακούμπησαν τα πόδια μου στο γρασίδι άρχισα να τρέχω . Έτρεχα μέχρι που έφτασα στην καγκελόπορτα . Ξαφνικά εκεί που πήγα να ακουμπήσω το πόμολο δύο χέρια με άρπαξαν από την μέση και εγώ έμεινα ακίνητη
- Νόμιζες πως δε θα σε καταλαβαίναμε μικρή?
Ρώτησε και με γύρισε σε αυτόν . Είδα τον πατέρα των αγοριών
- Από εδώ δεν θα φύγεις βάλτο καλά στο μυαλό σου
Μου είπε και με έβαλε στον ώμο του . Με πήγε μέσα στο σπίτι και κλείδωσε στην εξώπορτα . Πήγαμε στο σαλόνι και με έβαλε να κάτσω σε ένα χαλί . Αυτός έκατσε σε μια πολυθρόνα μπροστά μου και μου έδεσε τους καρπούς με ένα σκοινί
Λία : Λ...λύσε με
- Όχι , δε θέλω να το ρισκάρω
Μου είπε και εγώ έσκυψα το κεφάλι μου . Τότε μπήκε μέσα στο σπίτι ο Ζιν . Μόλις μας είδε ήρθε στο σαλόνι
Ζιν : Τι έγινε εδώ? Γιατί την έχεις δεμένη?
- Γιατί πήγε να το σκάσει , στο τσακ την πρόλαβα
Ζιν : Πως? Εφόσον η πόρτα του δωματίου είναι κλειδωμένη
- Από το παράθυρο έφυγε
Ζιν : Μα εκεί υπάρχουν αλυσίδες
- Και εγώ αυτό νόμιζα . Όταν πήγα να την ξυπνήσω , μπήκα στο δωμάτιο και είδα το παράθυρο ανοιχτό
Είπε και ο Ζιν ήρθε σε εμένα . Γονάτισε μπροστά μου και έβαλε το χέρι του στο πιγουνι μου
Ζιν : Εσυ πήρες τις αλυσίδες?
Λια : Δ...δεν είχε αλυσίδες
Ζιν : Είσαι σίγουρη?
Λία : Ν...ναι
Του είπα και πλησίασε τον λαιμό μου
Λία : Σ...σε παρακαλώ πίστεψε με λέω αλήθεια
Του είπα και με κοίταξε
Ζιν : Καλώς
Είπε και με άφησε . Κοίταξε τον πατέρα του
Ζιν : Κάποιος πρέπει να τις πήρε από εκεί
- Ναι αλλά ποιος?
Ρώτησε και τότε κοιταχτηκαν ξαφνιασμένοι
Ζιν : Ο Μπρους!
- Δεν το πιστεύω!
Ζιν : Μπρους!!!!
Φώναξε και μετά από κάποια λεπτά ήρθε ο Μπρους στο σαλόνι
Μπρους : Τι έγινε?
Ζιν : Εσύ πήρες τις αλυσίδες που υπήρχαν στο παράθυρο του δωματίου μου?
Μπρους : Όχι
Ζιν : Λέγε την αλήθεια ρε!
Μπρους : Δεν το έκανα εγώ
- Παιδιά μην μαλώνετε , άλλη φορά θα είμαστε πιο προσεκτικοί
Είπε και με κοίταξε . Εγώ έσκυψα το κεφάλι μου
Ζιν : Εντάξει πατέρα
Είπε και ήρθε σε εμένα . Με πήρε στα χέρια του και πήγαμε προς το δωμάτιο του. Μόλις μπήκαμε μέσα με έβαλε στο κρεβάτι και έλυσε την κουβέρτα από το πόδι του κρεβατιού . Πήγε στο παράθυρο και τράβηξε πάνω τις κουβέρτες . Μόλις το έκανε έκλεισε το παράθυρο και έβαλε αλυσίδες . Μετά πήγε προς τον καθρέφτη και έβγαλε το σακάκι του . Όταν το έβγαλε ήρθε σε εμένα και έκατσε δίπλα μου
Ζιν : Είσαι δικιά μου μικρή , ότι και να γίνει από εδώ δεν φεύγεις
Μου είπε και εγώ έμεινα να τον κοιτάω
Ζιν : Θα πάω να κάνω μπάνιο εσύ κάτσε ξάπλα
Μου είπε και με έσπρωξε . Εγώ έπεσα στο κρεβάτι και άρχισα να κλαίω . Αυτός με σκέπασε και πήγε στο μπάνιο
Ποτέ επιτέλους θα φύγω από εδώ!!?
.
.
.
.
.
.
Αγάπες 🥰
Τι μου κάνετε?
Εγώ είμαι καλά
Άλλο ένα κεφάλαιο ολοκληρώθηκε
Ελπίζω να σας αρέσε
Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο
Να είστε όλοι καλά
Να χαμογελάτε
Καιιιιιιι
Byeeeee ❤️😍❤️😍
