Geçmişin İzleri

2.Bölüm

İlk bölümün okuma sayısı beklediğimden daha iyi çıktı umarım diğer bölümleri de okursunuz. Kitabımı okuyan herkese çok teşekkür ederim...

KEYİFLİ OKUMALAR... ♥♪♥♪♥♪♥♪♥♪♥♪♥♪♥♪♥

'' Yarenciğim bu oğlum Savaş Soylu ''

''Bu kız kim anne ?!? ''

'' Merhaba ben Yaren Işık. Imm ben sizin...'' gerisini getiremediğim cümlenin gerisini Lale Hanım getirdi.

'' Bakıcın ! ''

'' ANNE SANA KAÇ KERE BAKICI İSTEMİYORUM DEDİM'' sesi gerçekten ürkütücüydü. Birini oracıkta öldürebilecek kadar öfkeli...

'' Sen iste ya da isteme ! '' oğlunun zıttına sesi yumuşak ve sakin...

-SAVAŞ-

Artık bakıcı falan istemiyorum. Hepsi de bu kız gibi gidecek neyin cabasında anlamıyorum annemi.

Ben Savaş Soylu. Yaşadığım bir olaydan sonra sinir nöbetleri geçiriyorum. Eğer bir şeye çok sinirlenirsem. Önceki bakıcılarım bana yaptırmaya zorladığı şeyler yüzünden bir çok sinir krizi geçirdim ve hepsi işinden istifa etti.

Annem maaşlarını arttırması karşılığında işte kalmalarını istese de 'Bir deli ile aynı çatı altında yaşamak istemiyorum. Paradan daha çok önemli canım' diyerek işi bırakmışlardı.

Bu kız da aynı onlar gibi işi bırakacaktı ve annem yeni bir bakıcı da bulacaktı. Ben yoruldum ama annem daha yorulmadı. Düşünmeyi bırakıp kızı baştan aşağı süzdüm.

Kahverengi gözleri , beline kadar uzanan hafif dalgalı kumral saçları , kırmızı kazağı ve siyah bir pantolonu ile karşımda 'bakıcım' duruyordu. 'Bakıcım' kelimesinden sonra gözlerimi devirdim.

Yaren evet bakıcım kelimesindense Yaren demeyi tercih ederim. Yaren sessizlikten ve onu süzmemden rahatsız olmuş olacak ki utangaç bir sesle

'' Eee şey bana burada ayırdığınız bir oda olduğunu söylemiştiniz. Nerede olduğunu öğrenebilir miyim ? '' Annem de hafif tebessüm ederek gözlerimi devirmeme neden olan cümlesini söyledi

'' Savaş sana eşlik etsin. Yukarıda sağdan 1. oda '' umursamayan bir ses tonuyla

'' Odanın nerede olduğunu öğrendin sanırım kendin gidebilirsin ''

-YAREN-

'' Odanın nerede olduğunu öğrendin sanırım kendin gidebilirsin '' bu katıksız odunun dediklerinden sonra valizimi alarak bana ayrılan odanın yolunu tuttum.

------

Bana ayrılan odaya geldikten sonra valizimden kıyafetleri alarak dolaba gelişi güzel yerleştirdim.

TIK TIK TIK

'' Buyrun '' evimde olmadığıma göre kibar davranmalıyım sonuçta ucunda annemin ilaçları ve tedavi masrafları var. Lale Hanım elinde birkaç kağıtla içeri girdi.

'' Bu kağıtlar Savaş'ın ilaç saatleri , yemek saatleri , yiyeceği besinler falan filanları yazan listesi. Bu listeye uymalısın ilaç saatleri kesinlikle geçmesin. Bu arada Savaş'ı çok zorlamamanı ve sana sinirlenmesini engelle çünkü sinir krizleri geçirebiliyor bazen zor durumda kaldığında bu kartta yazan numarayı ara. Bu Savaş'ın doktorunun numarası ''

'' Peki '' diyerek elindeki kağıtları aldım. Lale Hanım o sırada odadan çıktı. Ben de kağıtları inceledim ve dolabın üstüne astım. Telefonuma -özellikle ilaç saatlerini- alarm kurdum. Ve ardından uykunun huzurlu kollarını kendimi bıraktım.

------

BEEEP BEEEP BEEEP

Sinir bozucu alarmı susturdum. Uyuşuk uyuşuk kalkarak yüzümü yıkadım ve bir kazak ve pantolon -eşofman giymeyi o kadar çok isterdim kii- giyip aşağıya Savaş'ın -düşünürken böyle diyebilirim ama konuşurken Savaş Bey diyorum- kahvaltısını hazırlamaya indim.

Listeye göz atarak yemesi gereken yiyecekleri kahvaltı tepsisine koydum. Tepsiyi elime alarak Savaş'ın odasına doğru yol aldım desem yalan olur çünkü nerde olduğunu bilmiyorum. İçeride oturan Lale Hanım'a

'' Lale Hanım Savaş Bey'in kahvaltısını hazırladım fakat odasının nerede olduğunu bilmiyorum ? ''

'' Odanın hemen yanında '' Teşekkür ederek Savaş'ın odasına doğru yol aldım.

------

Kapıyı tıkladım.

'' Gir ! ''

'' Kahvaltınızı getirdim Savaş Bey. Fakat önce ilaçlarınızı içmelisiniz ''

'' Bana şu Beyli Meyli konuşma direk Savaş diyebilirsin. Bir arkadaşınla konuşuyormuş gibi ''

'' Ama- ''

''İlaçlarım ? '' küçük bir tebessümle ilacını verdim.

------

Savaş'ın kahvaltısını ve ilaçlarını verdikten sonra odama geldim. Tam mp3 'ümü takıp şarkı dinleyecekken tanıdık ses

'' YAREEN '' mp3 'ü kapatarak Savaş'ın odasına geldim ve

'' Buyrun ''

'' Buyrun değil buyur ve anneme söyle parkta dolaşmaya gidiyoruz.

EVEEEEEET 2. BÖLÜMÜN SONUNA GELDİK UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR. BİR DAHAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE... ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥