κι εγω σε αγαπω [NoRen]

4

Unicode ver.

Jeno လူနည်းနည်းရှင်းတဲ့ ခုံတန်းတစ်ခုရှေ့ရပ်ကာ Renjun လက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး Jeno ခုံ၌ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ Renjun ပါ သူ့ဘေးနား ထိုင်လေသည်။

နှစ်ယောက်သား ဘာမှမပြောဘဲ တိတ်ဆိတ်နေမိတာ ငါးမိနစ်နီးပါးခန့်

*Jeno ငါ့ကို ဘာပြောမလို့လဲဟင်*

အသံတိုးတိုးလေးနဲ့ မေးလာတဲ့ Renjun ကို Jeno ဟိုဟိုဒီဒီငေးကြည့်နေရာမှ သေချာအာရုံစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

*ဟို ဟိုလေ ငါတို့ ကျောင်းတုန်းက ကိစ္စမှာ မင်းအရမ်းစိတ်ဆိုးသွားတာလားဟင်*

*အာ အဲ့ကိစ္စက ဘာ ဘာမှမဖြစ်တော့ပါဘူး*

*ဒါဆို ငါ တစ်ခုလောက် သိချင်လို့ ရမလားဟင်*

Jeno မေးတော့ ခေါင်းညိတ်ပြလာတဲ့ Renjun

*မင်းကို Jaemin နဲ့ Haechan ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး စကားပြောတယ်မလား*

Jeno မသိဘူးထင်နေတဲ့ကိစ္စကို Jeno သိနေတာမို့ Renjun အံ့သြသွားသည်။

*မင်း မင်း ဘယ်လိုသိတာလဲ*

Jeno မချိပြုံး ပြုံးလိုက်ပြီး

*ဒီတိုင်းပဲ အမှတ်မထင် ကြားလိုက်တာပါ*

ပြန်လည်တိတ်ဆိတ်သွားသော လေထုက သူတို့ကြားထဲ ဝင်ရောက်လာပြန်သည်။

*Renjun အဲ့တုန်းက မင်း ပြောခဲ့တဲ့ ငါ့ကို မုန်းတယ် ဆိုတာ တကယ်ပဲလားဟင်*

Jeno မေးတော့ Renjun ခေါင်းငုံ့သွားပြီး သူ့အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ကာ ဘာမှပြန်မဖြေ

*ငါ တကယ် သိချင်နေတာမို့ မင်းဘက်က ဖြေပေးလို့ ရမလား Renjun .. ငါ့လုပ်ရပ်က အဲ့လောက်ထိ မင်းကို စိတ်ဆိုးစေခဲ့တာလားဟင် .. ပြီး ပြီးတော့လေ အခုထိရော မင်း ငါ့ကို မမြင်ချင်အောင်ထိ မုန်းနေသေးတာလား*

Jeno ပြောလိုက်တဲ့ နောက်ဆုံးစကားဆုံးတာနဲ့ ခေါင်းငုံ့နေရာက Jeno ကို စူးစိုက်ကြည့်လာတဲ့ Renjun

နောက်တော့ မျက်နှာကို အရှေ့ဖက်ပြန်လှည့်သွားပြီး သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာ Jeno ဘက်ကို ပြန်လှည့်ပြီး စကားပြန်ပြောလာသည်။