Her şey 8 yıl önce yeşil gözlerin karşılaştığı manzara ile başladı.
(8 yıl önce)
Daha 9 yaşında olan Berk yatağından kalmış , boş olan evin içine seslenmişti." Anne" ses gelmedi. Bir kez daha seslendi "Anne" yine ses gelmedi. Küçük Berk annesinin işe gitmiş olacağını düşündü. Odasına küçük adımlarla gittikten sonra okul çantasından çıkardığı kalem ile kağıt la birlikte mutfağa gitti. Daha yeni yeni yazmaya alıştığı elleriyle annesine not yazmaya başladı "evde olmadığını görünce işe gitmiş olabileceğini düşündüm akşam görüşürüz" yazdığı notu mutfak tezgahına bıraktıktan sonra odasına gidip okul kıyafetlerini giydi. Kapının önüne geldiğinde ayakkabılarını her zaman annesi bağladığı için uzun uğraşlar sonucu yapamayacağını anlayıp karışık bağladığı düğüm ile kapıyı kapatıp evinden çıktı. Berk ,arkadaşları Emre ve Arda'yı beklerken evlerinin önündeki kaldırıma oturdu.. Arda ve Emre Berk'in bebeklik arkadaşlarıydı aynı mahallede büyümüşler aynı anda gülüp ağlamışlardı. Bir kaç dakika sonra Emre ,Berk'in yanına geldiğinde "Günaydın" dedi Berk oturduğu yerden kalkıp Emre'nin yanına yaklaştı "Günaydın" Emre Berk'in dağınık olan saçlarına baktı ve "Arda'nın yanına gidelim mi?" Berk sesli bir iç çektikten sonra "gidelim" dedi. Berk ve Emre Ardagilin evine yaklaşırken Arda ve annesi de evlerinin önüne çıkıyorlardı üç arkadaş birbirlerine sarıldık dan sonra sonra kendi aralarında oyuna daldılar Arda'nın annesi onların oyununu bozdu "Hadi bakalım Avengers arabaya" üçüde arka koltuğa oturduktan sonra Berk sordu "Seher teyze annemi bu sabah gördün mü? Evde yoktu da" Arda'nın annesi zar zor yutkunduktan sonra arabanın aynasından Berke baktı ve konuşmaya başladı "Berk tatlım ,bilmiyorum ama işe gitmiştir merak etme " Berk kafasını olumlu anlamda salladı. Yaklaşık 15 dakika sonra okula giren Berk, Emre ve Arda hayatlarının son normal günü olduklarını.. Bilmiyorlardı. Berk, Emre ve Arda okullarının önünde bir ümit ailelerinden birinin gelmesini bekliyorlardı. üç arkadaş kimsenin gelmeyeceğine kanaat getirdiler ve evlerine yürüyerek gitmeye karar verdiler. Yavaş adımlarla evlerine gitmeye başladılar. Yarım saat sonra üç arkadaş evlerine yaklaştılar Arda ve Emre evlerine koşarak gittiler ,Berk yeni evlerinin kapılarını açarken Arda ve Emre'nin kendisine doğru koştuklarını fark etti. Berk elini kapıdan çekip onlara döndü ikiside nefes nefese kalmıştı aynanda konuşmaya başladılar"Annemle babam evde yok" aynanda dedikleri cümle sonunda Berk onlara endişeyle baktı ve koşar adım evine yöneldi, endişeyle kapıyı açtıktan sonra mutfağa daldı Arda ve Emre'nin gördüğü manzara evet kötüydü ama Berkin gördüğü manzara kan donduracak türdendi yerde kanlar içinde yatan annesi ve yaklaşık 1 yıldır görmediği, elinde silahla yerde kanlar içinde yatan babasıyla karşılaştı..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUT
Macera8 yıl önce evin içinde annesinin ölü bedeni ve babasının elinde silahla yerde kanlar içinde bulan küçük Berk geri kalan hayatında da bela peşini bırakmıyor. Küçük Berkin yeşil gözleri daha neler bekliyor? Hazırsanız başlıyoruz