Gölge Demirkan, 17 yaşında bir lise öğrencisidir. Yaşadığı yerden ve annesinin yanından ayrıldıktan sonra geçmişinde olduğu kişiyi bir kenara bırakıp yepyeni bir ben yaratmak istesede bu sefer hayallerin içinde yaşadığı yaşamı, hayallerinden daha il...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Adele - My Little Love Low - Words ***
Leylifer Restorant, bir gece yarısı;
İzem ona kapıyı açan Selim'in yardımı ile arabasından inerken , İzel karşı restoranın otoparkında, kendi arabasının içinde, gizlice onları izliyordu. Bunun anlamı neydi? İzem neden bir başkası kılığına girmişti?
İzel elinde tuttuğu telefonunun kamerasını açıp, önce İzem'in sonra da Selim'in net bir görüntüsünü almaya çalıştı. Sonra da bu resmi, Tolga'ya yolladı. Yanındaki çocuğun kim olduğu konusunda bir fikri vardı ama emin olması gerekiyordu.
Tam bu sırada Gölge'nin hastane odasından;
Aşkın, Gölge ile ilk defa bu kadar yakındı. Onun agresif tavırlarının altında yatan küçük kırılgan kız'ı görebiliyordu. Bunları yaşama ihtimalini kafasında daha önceden kestirmiş olan Aşkın, artık Gölge'yi uyarmanın hiç bir anlamı olmadığını biliyordu. Çünkü bu kız, her şeye rağmen kararını vermişti.
"Saatlerdir yemek bekliyorum resmen. Hayır ben hasta yatağında bu halde yatarken beni aç bırakmakta nasıl bir vicdansızlık anlamıyorum ki!?" Gölge yine eski hallerine dönmüş, iğneleyici sesi ile Aşkın'a laf sokuyordu.
"Üff, geliyor dedim ya... Hem sana sürprizi ile geliyor." dediğinde Aşkın, Gölge'nin gözleri heyecanla büyüdü.
"Hayır be! Hem dürümün yanına bir de tatlı mı yiyeceksin? Şey mi bu hastaneye gelmişken bir turda midemi yıkasınlar?"Aşkın da eski haline dönünce ikisi kedi köpek gibi birbirine girmişti ki beklenen kişi geldi.
"Ben geldim..." Neşeli çıkan ses, ikisinin atışmasını böldü.
Tolga, elinde iki tane torba ile içeri girdiğinde Gölge şaşkınca ona baktı. Hala bu adamın İzem ve diğerleri ile arkadaş olmasına şaşırıyordu. Ama bu şaşkınlığı hızla kesen onun elindeki yemek poşetleri oldu.
"Öf çok beklettin beni." Gölge çocuk gibi sızlandığında Tolga, onun bu haline gülümsedi. Gölge'nin enerjisini seviyordu.
"Biraz daha geç kalsaydın beni yiyecekti bu aç ayı." Aşkın oturduğu sandalyeden doğrulup Tolga'nın elindeki torbaları almaya yeltenmişti ki , Gölge onun bu söylediğine sinirlenip ,olduğu yerde doğrulup ısaracakmış gibi hızla ona atıldı.
Aşkın kendisine yaklaşan şeye ani refleksle karşılık verip ,kendini geri çekicek derken arkasında duran Tolga'nın göğsüne yapıştı.
"Ay hoşt ayol..." Aşkın tepkisini verdikten sonra olduğu yere şaşkınlıkla baktı ve kafasını kaldırıp ondan bir kafa boyu uzun Tolga ile bakıştığında aptalca bir sırıtma ile geri çekildi.
