((((((((مزاد مش علنى )))))))))
#لولو_محمد
الحلقه الاخيره
فرج / حنان فين
عبد الله و وفاء يتفاجؤا و يبصوا لبعض
فرج / رجالتى قطروا الحجه لحد هنا و شافو حنان بذات نفسها بتنشر الغسيل عندك النهرده و بلغونى فمن سكات و من غير شوشره و لا خساير طلعهالى اخدها و امشي و كفى المؤمنين شر القتال
عبد الله/ و مين حضرتك بقي ان شاء الله ابوها
فرج / لا جوزها يا عين امك
عبد الله / ممكن اشوف قسيمه الجواز
فرج / بص يا بيه انت شكلك ابن ناس و انا جايلك مستبيع فاعقل الليله اللى قدامك بدل ما تزعل
عبد الله / و انت اعقل الليله اللى بتعملها دى عشان ما تباتش فى الحجز النهرده اتفضل خد رجالتك بالادب و اطلع بره
فرج / يعني مش هتيجي سكه ... تمام ... اقلبولى البيت ده يا رجاله و اطلعولى بيها
الرجاله تدخل البيت وفاء تصرخ عبد الله يمنعهم و يزعق
عبد الله / ما حدش يتحرك من مكانه ايه البيوت ليها حرمه
فرج / و الحرمه دى تخصني ... يا حنان يا حنان
فرج ينادى حنان تفتح شقه وفاء و تطلع
حنان / انا هنا يا معلم
...........................
عبد الله / خشي جوه يا حنان
وفاء تعيط و تفضل عينها رايحه بين الاتنين
حنان / انا هنا يا معلم اؤمر خير
فرج / انجرى قدامى من سكات
حنان / حاضر
عبد الله / هو ايه اللى حاضر حنان مش منقوله من هنا
حنان / بعد اذنك يا معلم دقيقه اسلم عليهم
عبد الله / انا هطلبلكوا البوليس
عبد الله يروح يجيب موبايله حنان تمنعه
حنان / كتر خيركوا لحد كدا عملتوا اللى عليكوا و زياده ... اشوف وشكوا بخير
عبد الله / لا ما انتش ماشيه و خصوصا مع الحيوان ده
فرج / لم لسانك بدل ما اقطعهولك
حنان / خلاص يا معلم هو بس ما يعرفكش يعني انا جايه معاك خلاص
عبد الله يشدها ورا ضهره
عبد الله / لا مش رايحه فى حته و اقطعهولى يلا وريني نفسك
الرجاله تطلع السلاح وفاء تصرخ و حنان تصرخ
عبد الله / اوعى تفتكر ان اللى بتعمله ده هيخوفنى لم رجالتك و اطلع بره بيتي احسنلك
فرج / يا جدع انت شكلك راجل محترم مش عاوز ائذيك
عبد الله / لاخر مره اطلع بره بيتي
رجاله تدخل
راجل ١ / فى حاجه يا استاذ عبد الله
راجل ٢ / مين الناس دى يا حجه وفاء
وفاء بتعيط و واخده حنان فى حضنها
فرج / الست دى مراتى و هاخدها
عبد الله / قولتلك وريني القسيمه انما البت دى لا مراتك و لا ليك سلطه عليها و اتفضل لاخر مره اطلع بره بيتي
راجل ٣ / انا طلبت الحكومه و زمانه جايين
فرج / لتكون فاكر ان الليله بينا كدا خلصت
عبد الله / اعلى ما فى خيلك اركبه اطلعوا بره
فرج يشاور لرجالته يمشوا و يبص لحنان
فرج / هرجعلك يا ست البنات اللى بينا ما خلصش
حنان تعيط وفاء تاخدها فى حضنها
راجل ١ / هو مين الناس دى يا استاذ عبد الله
عبد الله / انا متشكر يا جماعه ما نجيلكوش فى حاجه وحشه متشكر اوى
راجل ٢ / تمام يا رجاله ... نستاذن احنا ... يلا يا جماعه مش وقته يلا .... يلا
الرجاله تنزل عبد الله يقفل الباب
حنان / عرفوا مكانى ازاى ... حسبي الله و نعم الوكيل
عبد الله / انا هعمل محضر عدم تعرض انا مش هسكتله
حنان / و لا هة هيسكتلك كنت سبتنى امشي معاه و اللى يحصل يحصل
عبد الله / يعني ايه اللى يحصل يحصل دا راجل متخلف تروحى معاه بمناسبه ايه و لا بصفته ايه
حنان / مش احسن ما ياذيكوا … العيال ... العيال صحيوا على الصوت
حنان تجرى على الشقه التانيه
وفاء / ايه اللى هيحصل دلوقت يا عبد الله ... الناس دى اكيد مش هتسكت
عبد الله / مش عارف ... و الله يا امى ما اعرف
…………………….
فى شقه محمود
محمود بيتخانق و يضرب فى فتحيه
محمود / و ما قولتليش ليه يا بنت الكلب بتخبى عليا بتخبى عليا انا
فتحيه / اضربنى موتنى حتى بس ابوس ايدك ارحم البت المرادى ربنا ستر المره الجايه ما حدش عارف هتروح فين و لا تقابل مين ابوس ايدك يا خويا امال لو ما كانتش ضناك
محمود/ انا اللى تكسر كلمتى ما تستاهلش عندى غير الدبح
فتحيه / ابوس ايدك يا محمود ابوس ايدك يا خويا ابوس رجلك
محمود / اوعى
محمود يحاول يمشي فتحيه تمنعه يزقها دماغها تخبط فى الحيطه تتفتح و تجيب دم محمود يسيبها و ينزل
……………………
فى شقه عبد الله
ظابط و عساكر واقفيه بيتكلموا مع عبد الله
عبد الله / انا مستعد اتحمل كافه المسؤليه بس البنت دى لو رجعت لاهلها حياتها هتبقي مهدده دول مجرمين
محمود يدخل و وراه المعلم فرج
محمود / مين دول اللى مجرمين يا استاذ
الظابط / و مين حضرتك
محمود يطلع بطاقته و شهاده ميلاد سحر
محمود / انا ابو بنت الكلب اس المصايب اللى جوه دى
الظابط / و حضرتك
فرج / انا عريسها يا بيه
الظابط يبص لعبد الله
الظابط / انا مضطر اكمل باقي الاجراءات فى القسم حضرتك و الاستاذه حنان لازم تيجوا معايا
عبد الله يبص فى الارض و يهز راسه
…………………..
فى القسم
محمود و عبد الله قاعدين مع الظابط فى المكتب
عبد الله / هى مش دى اتجار فى البشر برده يا باشا و لا ايه
محمود / اتجار ايه يا عم انت دا جواز على سنه الله و رسوله
الظابط / معاك حق بس هو مش الجواز ده لازمله شروط اهمها القبول مثلا و بنتك رافضه يا اخى اتقى الله دا الناس مش طايله ضفر عيل و انت بتعمل فى بنتك كدا
محمود / تمام يا سعاده البيه بلاها الجوازه دى ممكن بقي اخد بنتى و اروح
الظابط / ممكن
عبد الله / ايه !!
الظابط / ممكن ياخد بنته و يروح بس فى المقابل هنمشي فى اجراءات المحضر بين حضرتك و بين المعلم فرج و كمان بالنسبه لاستاذ محمود انا بحملك المسؤليه القانونيه كامله لو حصل اى حاجه لبنتك .. حنان
محمود / انت هتوصيني على بنتى يا باشا
الظابط / تمام ... ياريت حضرتك تمضي هنا و تقدر تاخدها و تمشي
عبد الله / حضرتك كدا بتحكم على حنان بالموت
الظابط / للاسف ده القانون و حنان نفسها قالت انها هتروح مع والدها ايه المطلوب منى او ايه اللى اقدر اعمله
عبد الله / و لا حاجه
محمود يمضي و يمشي و الظابط يطلع وراه يلاقيه بيتكلم مع حنان و ياخدها و يمشي و فرج ماشي وراهم
الظابط / رايح فين يا معلم فرج قضيتك لسه ما خلصتش
فرج يبص للظابط
فرج / و انا تحت امر الحكومه
…………………
فى شقه فتحيه
فتحيه رابطه دماغها و احمد و سحر و وفاء قاعدين معاها
احمد / يعني انتوا هتكونوا احن عليها مننا
وفاء / يا اخى اتقى الله و لو مره اختك هجت من الدنيا بحالها بسبب ظلمكوا ليها
سحر / و انتى يا اختى اللى ساعدتيها اوى مش كدا و لا فتحتى عليها و علينا ابواب جهنم بمساعدتك ليها
وفاء / كان المفروض اعمل ايه يعنى
سحر / كانت هتلف و ترجع انما انتى ... اه بوريه منك انتى بوريه فتحتى عنيها و خدتيها تحت طوعك و يا عالم قسيتى قلبها علينا ازاى و لا مليتي ودانها و دماغها بايه
فتحيه / ابوس ايديكوا كفايا بموت
احمد / سلامتك ياما قولت ناخدك لدكتور انتى اللى قولتى لا
سحر / دكتور ايه ما هى زى الفل اهى
محمود يدخل و معاه حنان حنان تشوف وفاء تجرى تحضنها
حنان / ايه اللى جابك هنا تانى
سحر / ما هى دى يا اختى اللى دلتنا و دلت المعلم فرج على مكانك
حنان / ايه !!!
حنان تبص لوفاء بصدمه
فتحيه / ما حصلش جتلى فعلا بس عشان تطمنى عليكي و اديها ورقك عشان تكملى حياتك و تعيشي بس منهم لله ولاد الحرام قطروها و وصلولك
وفاء / حقك عليا يا حنان... اسمع يا استاذ محمود انا مقدره زعلك من حنان و موقفك بس دى بنتك و اقسملك انها ست البنات كلها
سحر / اه امال ما احنا فى زمن الرقاصه ام مثاليه يبقي اللى تهرب و تبات بره بيتها ست البنات كلها طبعا
فتحيه / اسكتى بقي اسكتى
سحر / و انا قولت حاجه
وفاء / يا استاذ محمود بنتك كانت عايشه معايا انا و هى لوحدنا معززه مكرمه بتاخد بالها منى و من دوايا
سحر / امال مين الجدع اللى اسمه عبد الله اللى لقوها فى بيته ده
وفاء / دا جوز بنتى الله يرحمها و عايش هو و اولاده فى الشقه اللى قصادى و كتر خيرها حنان كانت بتراعى احفادى فى غيابى و غياب ابوهم و على العموم انا جيالك يا استاذ محمود و طالبه منك ايد بنتك لابنى عبد الله
سحر / هو مش كان جوز بنتك من شويه و بعدين حنان مخطوبه
حنان / انا مش مخطوبه لحد و اسكتى بقي انتى بتتكلمى بصفتك ايه اصلا
احمد / كلمى مرات اخوكى عدل يا حنان
حنان / ما لهاش كلام معايا اصلا
سحر / لا دا انتى بياتك بره قوى عينك و حسك و نساكى نفسك
محمود / بس .. احمد ... خد مراتك و روحوا دلوقت
احمد/ عاوزنا نسيبك فى الموقف ده لوحدك
محمود / كتر خيرك يا ابنى امشي السعادى
سحر / يلا يا احمد يلا انا حامل و مش ناقصه حرقه دم و فقعه يلا
احمد ياخد سحر و يمشوا
حنان / كتر خيرك يا حجه وفاء انتى كمان روحى دلوقت العيال زمانهم لوحدهم و اكيد ما فاقوش من الخضه
وفاء / قولت ايه يا استاذ محمود
محمود / هقول ايه ما حضرتك مش حاسه بحاجه و لا تعرفى حاجه المعلم فرج
وفاء / المعلم فرج اخد حقه منك لما كسرلك المحل و ان كان على فلوسه ياخدها انا هديهالك تدهمله
حنان / منين بس
وفاء/ ما لكيش انتى دعوه ... اصل المعلم فرج هيتكلم بصفته ايه بعد كدا البت اتجوزت و هو اخد فلوسه و سيره و انفضت
فتحيه / بس دا راجل شرانى ما يعرفش ربنا
وفاء / احنا بقي نعرفه و اللى معاه ربنا ما يخافش من حد ... نعمل قاعده عرب و اللى يحموا بيه يمشي على الكل انتوا مش عندكوا كدا برده و لا ايه
فتحيه / ايه رايك يا محمود
محمود / و انا ليا راى ما ست البنات اللى بتحط راس ابوها فى الطين هى الكل فى الكل و هى اللى تقول ما كدا كدا الناس هتاكل وشي و هتتكلم البيه اللى كانت عايشه معاه لما اتقفشت صلح غلطه و اتجوزها مش كدا يا ست حنان
حنان / انا اشرف من اى لسان هيتكلم عنى و بعدين انا كدا كدا مش موافقه اصلا على الجوازه لا من فرج الكلب ده و لا من استاذ عبد الله انا قولتلكوا سيبونى اعيش فى حالى سيبونى اشتغل و اجيب لقمتى انا ما طلبتش منكوا حاجه بس انتوا اللى استتقلتونى ما اديتونيش فرصه غير انى اهرب كنتوا عاوزيني اعمل ايه اتجوز تانى راجل عجوز تانى لا بحبه و لا اطيقه ابقي خدامه فى بيت راجل مفترى تانى اتعزب و اتهان تانى هو انا رخيصه اوى كدا
فتحيه / يا بنتى كنا عاوزينلك الستر
حنان / و انا يعني فى بيتكوا عريانه ما انا مستوره برده
وفاء / عبد الله جدع ابن حلال و كسيب و عنده بدل الشقه اتنين و عنده محل بقاله دا غير انه مثقف و كاتب و بيدخل قرش كويس و الاهم من كل ده انه بيعرف ربنا و ما بيفوتش فرض
حنان / يا حجه وفاء انا
وفاء/ و بيحبك و عاوزك بس الظروف ما كانتش تسمح اقسم بالله ما رضي يكلمك لتفتكرى انه بيضغط عليكي راخر او بيستغل وجودك وسطينا خاف توافقى عشان مغصوبه بس ما عدش ينفع السكات و اديني اهو بكلم ابوكى ايه رايك يا استاذ محمود
محمود / بصي يا ست حنان انا لا كنت بتاجر بيكي و لا دى دعاره مقننه زى ما البيه المثقف اللى بيعرف ربنا اتهمنى فى القسم و لا انا طايقه اساسا بس انا كمان مش طايقك و لا طايق لا مؤاخذه الست الكبره دى
وفاء تضحك بسخريه و تكتمها
محمود / بس لو الجدع ده عاجبك اولعوا بجاز بعيد عنى اياكش المعلم لما يشوفك متجوزه ينسانى و يشيلنى انا و امك و اخوكى من دماغه بس تعملى حسابك انتى بالنسبالى كدا كدا ميته من يوم خروجك من البيت
وفاء تبص لفتحيه
فتحيه / انا معاكى يا بنتى و ما تهمنيش الا سعادتك حتى لو هروح لفرج ده و اقفله بطولى
وفاء / بطولك ايه بس امال احنا فين
محمود/ اتلهوا انتوا الاتنين الا ما واحده فيكوا تستحمل قلم واحد من فرج و لا حتى صبى من صبيانه بس اخر كلام اولعوا كلكوا بجاز انا داخل انام بلا هم
محمود يدخل اوضته و يرزع الباب
فتحيه/ ما تخافيش عليها لو على موتى مش هخلى جنس مخلوق يهوب منها بس انجزى و هاتى سى عبد الله يكتب عليها و ياخدها من جحر الحيات ده
وفاء / على بركه الله
……………………
فى القسم
فرج / كنت متاكد انك عاقل و هتنهيها تصالح
عبد الله / بس مش كل مره
فرج / يا استاذ انا جزار قد الدنيا مش بلطجى انا لو كنت عاوز اعلم عليك فى بيتك ما كانش حد هيقدر يحوشني بس انت شكلك محترم و ابن ناس و اكيد قبل ما ادخل بيتك سالت عنك و الشهاده لله الكلام اللى وصلنى من اهل المنطقه عن حنان و عنكوا برد نارى و خلانى ادخل بشويش
عبد الله / انا أصلا مش فاهم كل ده ليه دى قد بنتك و يمكن اصغر كمان و مش عوزاك ايه هو الجواز بالعافيه هتعرف تبص لنفسك فى المرايه و انت بجبروتك دا كله مستضعف عيله
فرج / انا مشكلتى مش مع حنان اصلا راحت حنان تيجي ست ستها
عبد الله / امال مع مين
فرج / بقي انا المعلم فرج يتلعب بيا يجي حته عيل هفا زى محمود ده ياكل عيش على قفايا يفهمنى ان البت طايره و يلهف الفلوس
عبد الله / ما انت كسرتله محله
فرج / و اكسرله نفوخه كمان و دا اقل رد اعتبار ليا قدام الحته و اهلى يا باشا انا راجل راح فرحه لقي العروسه هربت و اكتشف ان ابوها الع .. الدكر كان جابرها عليه و ناصب عليا دا انا لولا بخاف من ربنا كنت ولعت فيه بجاز وسخ قدام اهل بيته
عبد الله / و حنان دلوقت موقفها ايه معاك
فرج / كلامى مع ابوها و انت كتر خيرك لحد كدا و زى ما قولتلك انا لا بلطجى و لا مجرم انا صاحب حق و لا مؤاخذه
عبد الله / يعني كل اللى يهمك الفلوس صح الخمسين الف
فرج / خمسين الف ايه اللى ابصلهم انا لازم ارد اعتبارى قدام الناس
وفاء تدخل
وفاء/ الحمد لله انى لحقتكوا
فرج / قبل اى حاجه انا بعتزرلك يا ست الكل انا زى ما كنت بقول لابنك الاستاذ اهو انا مش بلطجى انا بس كنت جاى اخد حقى
وفاء/ بص يا معلم انا لسه جايه من بيت الأستاذ محمود
فرج / اسمه محمود الكلب
وفاء / و اتفقنا نعمل قاعده عرب و اللى يحكموا بيه يمشى علينا كلنا و حقك محفوظ ايه قولك
فرج / و انا مش هكسر كلمتك اللى تقوليه يا ست الكل نافذ انتى ست بتاعه ربنا و ليكي احترامك
وفاء / يبقي اتفقنا ... لو خلصنا استاذنك فى عبد الله عشان سايبين العيال عند الجيران و تقلنا اوى عليهم
فرج / ازاى هوصلكوا بنفسي
وفاء/ تشكر جهز انت بس القاعده بسرعه و يبقي كتر الف خيرك
فرج / تمام يا ست الكل
وفاء / يلا يا عبد الله
عبد الله يمشي مع وفاء
عبد الله / حنان روحت مع ابوها شوفتيها
وفاء / شوفتها و طلبتهالك و وافقوا و هنقعد فى قاعده العرب و ننهى الموضوع
عبد الله / مش فاهم
وفاء/ لا فاهم انا خطبتلك وفاء خلينا نقفل بقي الحكايه دى صح ... ياريتنا كنا عملنا كدا من زمان بس سبحان الله كل شئ بمعاد كلو بتدبيره و امره ما لناش فيه دخل
وفاء تمشي عبد الله وراها
……………….
على القهوه
رجاله كتير قاعده و الكل عمال يزعق
محمود / و المحل اللى اتكسر كان حد كلمك
فرج / لا دا المحل ده كان قرصه ودن على عملتك السوده
عبد الله/ اللى حصل حصل و اللى فات مات
فرج / لا ما ماتش يا استاذ
عبد الله / ايه اللى يرضيك
فرج / انا عاوز فلوسي
عبد الله / حاضر ايه تانى
محمود / هو ايه اللى حاضر
عبد الله / فلوسه عندى انا هتصرف و اجبهاله ايه تانى مش معقول مستقبل بنت يضيع عشان انتوا مش قادرين تتفقوا
فرج / البركه فى ابوها
عبد الله / يا معلم انا قولتلك هديك الفلوس اللى دفعتها و خلافكوا مع بعض هو ضايقك و انت كسرتله المحل يعني خالصين خرجوا حنان بقي من القصه
محمود / يعنى ايه يعني حقى منه خلاص راح كدا
عبد الله / هى القاعده دى معموله لحنان و لا للمحل عشان افهم بس
فرج / بص يا استاذ بالنسبه لحنان هى كدا ما تلزمنيش اخد فلوسي يبقي الموضوع اتفض اما بقي بالنسبه للبقف ده انا خدت حقى منه خلاص و اللى له عندى حق يجى يوريني طوله
عبد الله / عداك العيب و انت يا استاذ محمود
محمود / هقول ايه انا ما بقوش الرجاله اللى تقول
شاكر / انا بقول الموضوع اخد اكتر من حجمه و زى ما الاستاذ عبد الله بيقول احنا عاملين القاعده دى عشان حنان البت اتبهدلت بما فيه الكفايه و حرام السنين اللى بتكر من عمرها دى دى عيله ما لهاش دعوه بكل ده
فرج / و انا معاك اخد فلوسي و يا دار ما دخلك شر
عبد الله / بكره ان شاء الله فلوسك تكون قدامك
فرج / تمام يا استاذ
عبد الله / و انت يا حج محمود
محمود / انا تمام و ربنا يعوضنى عن اللى شوفته و خسرته بقي
عبد الله / تمام ... هستاذنكوا بقي يا رجاله اطلع انا و الحج محمود عشان فى بينا حوار تانى ما خلصش
محمود / لا خلصان عاوز البت خدها انا قولتلها و قولتلك و قولت للست الكبره اللى تبعك انا بالنسبالى حنان ماتت من زمان
شاكر / ايه الكلام ده يا محمود
محمود / اللى عندى قولته انا بنتى خرجت عن طوعى و دفنتها من يوميها و حتى عزاها ما يلزمنيش عاوز البت راضي الراجل بفلوسه و هات الماذون و اكتب و خدها لا عاوز منك طلبات و لا فارق معايا حاجه
عبد الله / و لا حتى هتكون وكيلها
محمود / ماشي دى ماشي
عبد الله / تمام بكره هجيب الماذون و اجى اكتب عليها و اتمنى من المعلم فرج و المعلم شاكر يكونوا شهود على العقد
فرج / و ماله ما يضرش
شاكر / يشرفنى يا دى الاستاذ و ليك عليا كمان افرشلك الشارع و اعملك احلى فراشه
عبد الله / كدا كدا كنت هعملها تشكر يا معلم كفايا اوى انها ما اتعملهاش فرح و لا فرحت زى باقي البنات ... باذن الله امى هتعدى النهرده تاخدها ينقول فستان حلو و انا هطلع ارتب الحاجات الباقيه
فرج / اسمع يا استاذ عبد الله ... انا محقوقلك ... انا مش عاوز منك حاجه اعتبرهم نقطتك انت و حنان
شاكر / طول عمرك كبير يا معلم اهى دى اخلاق ولاد البلد بصحيح
عبد الله / كتر خيرك يا معلم بس انا مصر عن اذنكوا
عبد الله يقوم و يمشي
محمود / عن اذنكوا انا كمان اما اطلع ابلغ الجماعه باللى اتفقنا عليه
شاكر / اذنك معاك اتفضل
فرج / ابو تقل دم امك يا اخى
شاكر / بقولك ايه يا فرج
فرج / نعمين
شاكر/ ما تيجي الاعبك عشره طاوله تفك بيها من الهم اللى شايله على قلبك ده صدقنى كل اللى حصل ده خير
فرج / خير !! فين ده يعني
شاكر / لا قدك و لا من مقامك و بعدين فكر كدا لو ربنا كان كرمك منها بعيل من دور احفادك و لا قدر الله ... لا اله الا الله مش قادر اقولها ... انت فاهم قصدى
فرج / خلاص بقي يا معلم الموضوع ما عدش فى دماغى خلاص و حلال عليها الاستاذ شكله محترم و ابن ناس
شاكر / على فكره الجدع ده جه تانى يوم الفرح بس لما شافك بتتخانق انت و محمود باينه خاف على البت و قال اى كلام و خلع يعني الناس بجد ولاد اصول
فرج / و انا يعني مش عارف دا انا سالت عنهم قبل ما اروح بالك انت لو كان اهل الحته قالوا ان البت مشيها بطال و لا الجماعه وحشين يمين بالله لكنت دبحتهم
شاكر / ربك ستار ... الشيشه ياله
القهوجى / حالا يا معلمى
.....................
فى شقه عبد الله
عبد الله يفتح الباب حنان تدخل لابسه فستان و وراها فتحيه و وفاء بيزغرطوا و العيال و سحر و احمد و العيال
فتحيه / مش هوصيك عليها
عبد الله / فى عنيا
سحر / الف مبروك يا حبيبتي ربنا يتملك على خير
حنان / تسلمى يا سحر
احمد / الف مبروك يا عريس الف مبروك يا اختى
وفاء / العشا عندكوا هاخد العيال معايا عشان تاخدوا راحتكوا
فتحيه / و احنا كمان هنمشي و نبقي نعدى عليكي بكره الصبح
حنان / فى حفظ الله
فتحيه/ يلا يا احمد عشان توصلنى يلا يا ابنى
الكل يمشي و عبد الله يقفل الباب و يبص لحنان واقفه فى جنب
عبد الله / انا عارف انه مش وقته بس فى كلام مهم لازم نتكلم فيه
حنان / انت جبت الفلوس منين
عبد الله / لا مش وقته انا عاوزك فى حوار تانى خالص
حنان / انا بجد لازم اعرف بعت كتاب جديد
عبد الله / اكيد لا الكتاب ما بيتكتبش فى يوم و ليله يعني دى ماما باعت حتتين دهب من عندها و ربنا يقدرنى و ابقي اجبلها بدالهم و اجبلك انتى كمان
حنان / انا مش عاوزه اى حاجه
عبد الله / انا عاوز ... عاوزك تعرفى انى مش متجوزك عشان ... بصي انا مش مجبر على الجوازه و اتمنى انتى كمان ما تكونيش مجبره عليا يعني
حنان / انا مش مجبره
عبد الله / اقصد يعني ان فى فرق سن بينا و انتى كمان اكيد كنتى تستاهلى حد احسن
حنان / احسن منك !! و دا هلاقيه فين
عبد الله / يعني ... انتى موافقه برضاكي مش عشان الحوار اللى حصل
حنان / ايوه موافقه بس يارب ما تكونش انت اللى
عبد الله / لا انا تمام ... انا مش بعرف اتعامل فى المواقف اللى زى دى بتوتر
حنان تضحك و تتكسف
عبد الله / بس احنا يعني ... ممكن نتفق اننا نبدا مع بعض من اللحظه دى و ننسي اى حاجه عشناها قبلها
حنان / انا فعلا هنسي بس مش هبدا من النهرده انا هبدا من اليوم اللى دخلت فيه بيتك عشان اقسم بالله كل لحظه عشتها معاكوا بالنسبالى بعمرى كله و ما انساهاش ابدا
عبد الله / طب ايه تحبى تتعشي الاول و لا تدخلى تغيرى و نصلى ركعتين و لا ايه
حنان / اللى تشوفه
عبد الله / انا بقول نصلى يعني عشان ربنا يكرمنا فى اللى جاى
حنان / تمام اتوضي و انا هغير و احصلك
عبد الله / ما تتاخريش بقي
حنان/ مش هتاخر
حنان تدخل الاوضه و عبد الله متابعها و مبتسم
.................
فى التاكس
احمد سايق و سحر راكبه جنبه بتتالم
احمد / انتى كويسه يا سحر
سحر / لا يا احمد انا مش كويسه ... انا تعبانه اوى
فتحيه / مالك يا بنتى نروح مستشفي
سحر تصرخ
فتحيه / اطلع على المستشفي يا احمد و انا هكلم ابوك يحصلنا
سحر / انا عاوزه امى اتصلى بامى
سحر تصرخ
احمد / امسكي نفسك
سحر / مش قادره بسرعه
احمد يسوق و سحر بتصرخ و تتالم
...............
فى المستشفي
محمود و احمد و ابو سحر بيتكلموا مع الدكتور و باين على وشهم الغم احمد يقعد على الارض يعيط و محمود يطبطب عليه فتحيه تقوم تجرى عليهم
فتحيه / فى ايه يا محمود الدكتور قالكوا ايه
ابو سحر / الدكتور قال ان حصلت مضاعفات و اضطروا يشيلوا للبت الرحم
ام سحر تصرخ
فتحيه / لا حول ولا قوة إلا بالله لا حول و لا قوه الا بالله راضيين بقضائك يا رب ... طب و الواد الواد عامل ايه انا شفتهم بياخدوه الحضانه الواد كويس صح
ابو سحر يبص فى الارض
ام سحر / ما تنطق يا راجل الواد ماله
ابو سحر / الواد عيان و شكله هيكمل عمره دا ان عاش معاق
ام سحر / يا مصيبتي
فتحيه / يا كبدى يا ابنى
ام سحر / ابنك ايه و هباب ايه كبدى عليكى يا بنتى كان مستخبيلها فين ده بس يا ربى
محمود / استهدى بالله يا ام سحر عيب كدا
ام سحر تعيط و جوزها يطبطب عليها
.................
فى اوضه سحر
سحر بتصرخ و الدكاتره و الممرضات بيحاولوا يهدوها
سحر / انا ابنى سليم يا ولاد الكلب خدتوا ابنى و بدلتوه بواحد معاق يا ولاد الكلب انا ابنى زى الفل يا ولاد الكلب انا بطنى ما تشيلش عيل معاق يا كفره رجعولى ضنايا يا حراميه
الدكتور يديها حقنه مهدئه
سحر / انا مش هسكتلكوا مش هرحمكوا هولع فيكوا هولع
سحر تنام و الكل يبدا يخرج و ممرضه تعدلها و تعدل عليها الغطا و تطلع بره احمد يدخل و هو بيعيط
احمد / سلامتك يا سحر سلامتك يا قلبي
حنان تدخل و وراها عبد الله
حنان / ايه اللى حصل يا احمد مالها سحر
عبد الله / احنا جينا اول ما عرفنا الخبر
احمد / انتى حسبنتى علينا يا حنان دا ذنبك انتى صح
حنان / انت بتقول ايه يا احمد بس
احمد / انا ظلمتك و جيت عليكي و ادى ربنا انتقملك منى انتقملك منى فى ضنايا
عبد الله / وحد الله يا احمد مش كدا
ام سحر تدخل
ام سحر / انتوا بتعملوا ايه هنا اطلعوا بره سيبوا البت ترتاح و لا تكونيش جايه تشمتى فيها
حنان / و انا اشمت فيها ليه ربنا يصبرها على اللى هى فيه و يصبرك
عبد الله / تعالى بره يا حنان تعالى
عبد الله ياخد حنان بره تلاقى ابوها قاعد فى جنب بيعيط تروحله
حنان / ربنا يشفيهملك
محمود يبصلها و ياخدها فى حضنه
محمود / سامحينى يا ضنايا سامحيني دا ذنبك انتى و ذنب اللى عملناه فيكى و ربنا خلصه مننا كلنا لو لسه ليكي حق يا بنتى سامحى سامحى ما عدش حد فينا فيه طاقه يستحمل عقاب اشد من كدا
حنان / انا مسامحه من زمان و عمرى ما اتمنيت ان اى حاجه من دى تحصل
محمود يعيط و يقوم و يمشي و حنان متابعاه عبد الله يروحلها
عبد الله / مش عارف بس مش حاسس ان وجودنا هنا هيفرق
حنان تروح ناحيه امها قاعده و ابو سحر واقف جنبها
حنان / ماما ... هتعوزى منى حاجه .. انا همشي و هبقي اجى وقت تانى
فتحيه / روحى مع جوزك يا بنتى وجودك لا هيقدم و لا ياخر روحى يا بنتى مع جوزك ربنا يباركلكوا و يبعد عنكوا العين و اولاد الحرام ... ولاد الحرام اللى ملو بطونهم بالسحت لما طفح عليهم و على عيالهم و عيالنا
ابو سحر يبصلها باستغراب فتحيه تقوم و تاخد حنان و تروح بيها ناحيه عبد الله
فتحيه / خد يا ابنى مراتك و امشوا من هنا امشوا من المكان الموبوء ده حسبي الله و نعم الوكيل حسبي الله و نعم الوكيل فى اللى كان السبب فى اللى احنا فيه ده
حنان / يا امى وحدى الله مش كدا دا نصيب و رزق من ربنا
فتحيه / امشي مع جوزك يا بنتى امشي و لو فى جديد هكلمك
عبد الله / لو احتاجتوا اى حاجه كلميني
فتحيه تهز راسها و تخبط على دراعه تخليهم يمشوا عبد الله ياخد حنان و يمشوا فتحيه تفتح الباب و تدخل تقعد جنب احمد عمال يعيط
.....................
فى شقه وفاء بعد فتره
وفاء بتحط الاكل على السفره و العيال قاعدين
وفاء / انا مش عارفه هم اتاخروا كدا ليه كلو انتوا بقي اما اتصل بيهم اشوف هم فين
عبد الله يحط مفتاحه فى الباب
ايمان / جم يا تيته جم
ايمان تجرى على الباب عبد الله يقابلها و يشيلها
عبد الله / اهلا اهلا اهلا ست العرايس حبيبه ابوها
وفاء / طمنى الدكتور قال ايه
عبد الله / و هو الدكتور هيفهم اكتر منك يا عظمه يا بركه انتى
وفاء / احلفوا بالله حامل طب و الله لعمل اكل و افرق على الناس و ادى واحده زغروطه كمان
وفاء تزغرط و حنان و عبد الله يضحكوا عبد الله يبوس ايمان و ياخدها و يروحوا يقعدوا على السفره و الكل سعيد و مبسوط
................
النهايه
أنت تقرأ
مزاد مش علنى بقلم / لولو_محمد ( كامله )
Romanceابشع ظلم قد يتعرض له الانسان هو الظلم الواقع من الاهل باسم الزواج فهل سياتى العوض بعد العذاب
