Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~~~~~♧~~~~~~
Biraz gergindim kahvaltı bittikten sonra masalar eski haline tekrar getirilmişti ve adını hazal olduğunu öğrendiğim bi kız yanıma gelip benimle muhabbet etmeye başlamıştı çok sevecen biriydi yanında iki kız daha vardı ela ve eylül onlar benimle pek konuşmuyorlardı ve biraz gerilemiştim bana sorgulayıcı bi şekilde bakıyorlardı.
O ve diyer arkadaşları deri koltukta oturuyordu hazal birden " o elbiselerin içinde gerçekten rahatmısın" diye sordu başımı aşşağı çevirdim ve kıyafetlerime baktım herzamanki gibi giyinmiştim ama tabii onlardan çok farklı onun bu dediğine biraz utanmıştım gözlerine bakmadan başımı aşşağı yuları salladım.
Biraz kafamı kaldırınca bana bakan bi adet zehirli yeşil gözle karşılaştım bi kaç saniye sonra gözlerini ilk çeken taraf ben olmuştum tam hazalın sorduğu sorulara karşılık verecekken birden tepemde biri belirdi bu masadaki bana öfkeyle bakan kız yanında iki kız daha vardı altın sarısı saçları beline kadar uzanıyordu ela gözleri ve küçük bi burnu vardı boyuda oldukça uzundu gerçekten güzel görünüyordu.
Ama dudaklarına takındığı sahte tebessüm biraz iticiydi "ahh canım adın neydi senin hah hatırladım ahi gerçi çokta önemli deyil zaten kısa bi süre sonra buradan gitmiş olacaksın bu arada ben gökçe hisarın çoook yakın arkadaşıyım" kızın dedikleriyle masada bi sessizlik yaşandı kastettiği şey apaçık ortadaydı.
"Tanıştığıma memlun oldum gökçe" dedim nazik bi tonda bu beni ilgilendirmezdi ama bukadar insanın içinde beni aşşağılamıştı resmen ne kadar sahte olsada o benim kocamdı ve bu çok sinir bozucu bi durumdu.
Ama yinede tüm sakinliğimle ona cevap vermiştim bu tavrıma sinirlenmiş gibiydi " umarım kendini boş hayaller kaldırmıyorsundur ahi cim ben senin için söylüyorum sonrada yine üzülen sen olursun" derin bi nefes alıp sakin kalmaya çalıştım "gökçe yeter bu kadar haddini aşma" dedi hazal uyarı dolu bir ses tonuyla gökçe bişeyler diyecek gibi oldu ama sonra arkasını dönüp gitti.
Odamda oturmuş bugün olanları düşünüyordum o olaydan sonra eve dönmüştüm beni hazal bırakmıştı ve yarın bana batak ı gezdirceğini söylemişti iyi bi kızdı ona kanım ısınmıştı aslında digerleride iyiydi ama onlar pek konuşma taraftarı degillerdi ama o gökçe. İnsanların içinde küçük düşürülmüştüm.
Ve bunun tek sebebi o kızda deyildi nasıl böyle bişey yapar aklım almıyor madem aralarında bişey var ben bi açıklamayı haketmiyormuyum illa öğrenmek için insanların içinde küçük düşürülmemmi gerkiyor cidden. Oldukça öfkeliydim.
Biraz kitap okumuştum ve akşam olmuştu karnımın acıktığını hissettim sabah ortamdaki gerginlikten pek bişey yiyememiştim odadan çıkmadan öce pencerenin önüne geçtim ve dışarı baktım sokak sabahki neşesini kaybetmişti resmen heryer karanlık ve ıssızdı derin bi nefes aldım ve mutfağa girdim dolapları biraz karıştırdım ve ihtiyacım olan şeyleri tezğaha yerleştirip yemek yapmaya başladım.
Masadan kirli tabakları alıp makinaya yerleştirdim ve masayı temizledim onun içinde masaya servis açmıştım eğer açsa yerdi. Odama gittim ve pijamalarımı giyip yatağa uzandım yarın yeni bir gün beni beliyordu güçlü olmam gerekiyordu. Tam uykumun ortasındayken duyduğum gürültüyle yerimden sıçrayarak uyandım elim hemen kalbimin üstüne gitmişti korkuyla etrafa baktım.
Hâlâ geceydi aklıma binbir türlü şey geliyordu ya o değilse ya eve hırsız girdiyse korkuyla ayaklandım ve yavaş adımalrla kapıya ulaştım ses çıkarmamaya özen göstererek kapıyı açtım mutfağın ışığı yanıyordu muhtemelen o gelmişti bu biraz rahatlamama neden olsada hala biraz korkuyordun yavaş adımlarla mutfağa gittim ve kapıdan içeri baktım.
Yere eğilmiş cam kırıklarını topluyordu muhtemelen o sesin sebebide buydu ama acele ettiği için elini cam parçalarına kestiriyordu ağzındansa ufak küfürler çıkıyordu ettiği küfürleri duyunca yüzümü buruşturdum "elin kaniyor" kısık sesimle hemen bana döndü burda olduğumu yeni farkediyordu.
Ona doğru bir adım atmıştımki elini havaya kaldırdı ve beni durdurdu "yer cam kırığı dolu fazla yaklaşma ben hallediyorum" gözlerimi bıkkınlıkla devirdim " birincisi bana çocukmuşumgibi davranıp durma ikincisi sen halledemiyorsun" dedim ve ona yaklaşmaya başladım. Yüzünde bariz bi şaşkınlık oluştu.
Benden böyle bişey beklemediği çok açıktı dikkatlice ilerledim ve elime bi çöp poşeti aldım yer çöküp büyük cam kırıklarını elimle toplamaya başladım o hala aval aval bana bakıyordu " burayı süpürmemiz gerek" dedim ve ayağa kalkıp elimdeki poşeti dikkatle masanın üzerine koydum oda kalkmıştı ve ellerinde ufak kesikler vardı ama hiç umurundaymış gibi ğörünmüyordu "yarın süpürürüz şimdi geç oldu" dedim ve iyi akşamlar diledim tam mutfaktan çikacakken onun sesiyle durmak zorunda kaldım.
"Yarın hazal sana batak ı getirecekmiş bundan neden benim haberim yok" Arkamı döndüm ve " Bunun içindemi senden izin almak zorundayım" diye sordum oda " evet bunun için bile benden izin almalısın ve bana haber vermelisin her ne kadar sahtede olsa da biz evliyiz ve sen benim karımsın sorumluluklarını bil" bu dediği beni sinirlendirmişti.
"Bana demeden öce ilk kendine bi bak sen sorumluluklarını yerine getiriyormusun sanki sevgilin beni insanların içinde küçük düşürdü ama gördüğün gibi susuyorum şimdi hangimiz sorumluluklarının dah çok farkında sen söyle" dedim kısık gözlerle bana bakıyordu " kim? ne dedi sana " diye sordu " bu konu hakkında daha fazla konuşmak istemiyorum ve aynı durumla karşılaşmakta istemiyorum şimdi sana iyi geceler"
