❗️ក្មួយសំណព្វ🔞

ភាគ ១🔞❗️

គីម យូអុី ជាក្មេងស្រីស្រស់ស្អាតម្នាក់ដែលទើបតែមានអាយុ១៧ឆ្នាំទេ តែថារូបរាងតូចច្រឡឹងមិនសូវជាខ្ពស់នោះទេ ម្ដាយរបស់នាងគឺជាជនជាតិកូរ៉េ ចំណែកឪពុករបស់នាងគឺជាជនជាតិកូរ៉េកាត់អាមេរិក ។ នាងជាក្មេងស្រីដែលឆ្មើងឆ្មៃ និងមិនចេះខ្លាចអ្នកនាង ព្រោះតែឪពុកម្ដាយរបស់នាងស្រឡាញ់នាងណាស់ តែងតែតាមចិត្តនាងគ្រប់យ៉ាង ។ ឪពុករបស់នាងគឺជាអ្នកជំនួញខ្នាតកណ្ដាលម្នាក់ ដែលឪពុកនាងមានបើកក្លឹប និង ជាម្ចាស់សណ្ឋាគារមួយកន្លែង មិនតូចពេកក៏មិនធំដុំអីពេកដែល។
ថ្ងៃនេះឪពុកម្ដាយនាងបានទៅធ្វើជំនួញនៅអាមេរិកប្រហែលជា១អាទិត្យ ទើបនាងនៅផ្ទះតែម្នាក់ឯងជាមួយមេផ្ទះរៀងចំណាស់ម្នាក់
ទឺងទឺ*
«អ៊ំស្រី ទៅមើលតិចមើលអ្នកណាចុចកណ្ដឹងអីស្មើរនេះ?!» យូអុីដែលកំពុងតែអង្គុយមើលទូរទស្សន៍ស្រែកប្រាប់ទៅអ៊ំស្រីដែលកំពុងតែលាងចានអោយទៅមើលថាអ្នកណាមក ទាំងដែលខ្លួនកំពុងតែនៅក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវជិតបង្កើយនឹងច្រក់ទ្វារ។ អ៊ំស្រីក៏ដើរមកមើល រួចក៏មើលទ្វារអោយ បុរសរាងខ្ពស់មាំធំម្នាក់ដើរចូលមក មុខមាត់របស់គេគឺជាជនជាតិអាមេរិកចំតែម្ដង ដែលគេមានថ្គាមធំ និង ពណ៍សម្បុរស្រអៀម មុខមាត់សង្ហារតែម្ដង។
«សួស្ដី» យូអុី គ្រាន់តែឃើញមុខគេភ្លាមក៏និយាយសួស្ដីរួចក៏ឡើងទៅបន្ទប់វិញតែម្ដង ។ អាលិក ឃើញបែបនេះក៏មិនមាត់អ្វីគឺត្រឹមមើលដំណើរនាងពីក្រោយទាំងមិនពេញចិត្ត។
«លោកប្រុស ញុំាអាហារពេលល្ងាចហើយឬនៅ?» អ៊ំស្រីនិយាយរាក់ទាក់ទៅកាន់គេ
«មិនអីទេអ៊ំស្រី យើងមិនឃ្លានទេ» អាលិក និយាយតាមទម្លាប់ធម្មតា ។ អាលិក គឺជាពូក្រៅខោរបស់យូអុី ដែលគេធ្លាប់រើមកនៅក្នុងផ្ទះយូអុីកាលពី១០ឆ្នាំមុន។ យូអុីមិនពេញចិត្តអាលិកនោះទេ ព្រោះនាងតែងតែឃើញថាឪពុកម្ដាយរបស់គេយកចិត្តទុកដាក់លើអាលិកណាស់ តែអាលិកតែងតែធ្វើហីៗជាមួយឪពុកម្ដាយនាងទៅវិញ។ កាលនោះនាងទើបតែអាយុ៧ឆ្នាំនៅឡើងទេ តែងអាលិកអាយុ ២១ ឆ្នាំទៅហើយ នាងតែងតែខ្លាចនិងមិនចូលចិត្តមុខអាលិកតាំងពីតូចម្ល៉េះ ។ កាលនោះអាលិកមកនៅផ្ទះយូរអុីតែ ៣ខែ ប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់ពីនោះគេក៏មិនដេកនៅផ្ទះយូអុី ១ខែ ម្ដងឬពីរដង ហើយតែងតែមកពេលយប់និងចេញទៅពេលព្រឹកជារឿយៗ។
រីងៗ* សុខៗទូរស័ព្ទអ៊ំស្រីក៏រោទ៍ឡើងមក អ៊ំស្រីក៏លើកនិយាយ និយាយបានបន្តិចក៏មានទឹកមុខមិនស្រួល ធ្វើឲអាលិកឆ្ងល់រួចក៏សួរពេលអ៊ំស្រីដាក់ទួរស័ព្ទចុះ
«មានរឿងអីមែនទេ?» អាលិកសួរទាំងទឹកមុខស្មើរ
«កូនប្រុសអ៊ំឈឺពេលនេះវានៅពេទ្យ អ៊ំត្រូវទៅមើលថែវា តើអ៊ំអាចទៅមើលថែវាមួយយប់ពីរយប់អីបានទេ លោកប្រុស?»
«មិនបានទេ!» យូអុីស្រែកមកពេលស្ដាប់លឺថាអ៊ំស្រីនឹងទៅចោលនាងទុកឲនាងតែពីរនាក់អាលិក
«មិនអីទេ អ៊ំទៅចុះ» អាលិកនិយាយទាំងមិនខ្វល់ពីអវត្តមានរបស់យូអុី
«ពូគ្មានសិទ្ធិ អារកាត់នោះទេ នេះជាផ្ទះរបស់ខ្ញុំ ពូគ្រាន់តែជាអ្នកមកស្នាក់អាស្រ័យតែប៉ុណ្ណោះ» យូអុី និយាយញ៉ែតៗដើរចុះឡើងកាំជណ្ដើរមក ។ អាលិកគឺនៅតែងធ្វើមិនដឹងមិនឮរួចក៏អោយអ៊ំស្រីចេញទៅតែម្ដង ធ្វើឲយូអុីកាន់តែក្ដៅស្លឹកត្រចៀកថែមតែម្ដង
«នេះពូឯងនិយាយមិនចេះស្ដាប់គ្នាទេអ្ហេ៎! ពូឯងត្រឹមតែជាក្មេងមកពីណាមិនដឹង ហើយមកនៅផ្ទះខ្ញុំថែមទាំងធ្វើរឹកដូចខ្លួនឯងជាម្ចាស់ផ្ទះទៀត ពូគ្មានម៉ែឪប្រដៅទេ—!» ផាច់* យូអុីផ្ដួលខ្លួនម្ខាងទៅនឹងឥដ្ឋ បន្ទាប់ពីត្រូវអាលិកទះនាងមួយកំផ្លៀង
យូអុីនិយាយអ្វីលែងចេញ ទឹកភ្នែកស្រក់មកនិងសម្លឹងមើលទៅអ្នកដែលទះនាងអម្បាញ់មិញ គេនៅតែមានទឹកមុខស្មើរដដែល ។យូអុីក៏ងើបក្រោកឡើង រួចរត់ចូលបន្ទប់បាត់តែម្ដង អាលិកក៏ដើរតាមទៅរកបន្ទប់នាង ក៏បើកទ្វារចូលទៅឃើញនាងកំពុងតែដេកយំផ្កាប់មុខនឹងខ្នើយ។ ពេលដែលឮថាអាលិកចូលមក យូអុីក៏ស្រវាចាប់យករបស់ដែលនៅលើតុក្បែរគ្រែដូចជាតេឡេ ទូរស័ព្ទ និងអំពូលរាត្រីតូច គប់ទៅលើឥដ្ឋក្បែរជើងដែលអាលិកដើរចូលមក។
«ឆាប់ចេញទៅ ចេញពីផ្ទះខ្ញុំទៅ ពូគ្មានសិទ្ធិមកទីនេះនោះទេ!» យូអុីស្រែកដេញអាលិក មួយអស់ដៃតែម្ដង តែអាលិកមិនខ្វល់បែរជាដើរចូលកាន់តែជិតទៅៗ ដៃចាប់ផ្ដើមដោះក្រវាត់ក និង ឡេវអាវបណ្ដើរៗ ចូលមកជិតយូអុី ធ្វើឲនាងចាប់ផ្ដើមភ័យបណ្ដើរៗ
«មើលទៅយើងប្រហែលជាត្រូវ ប្រដៅឯងចេញម្ដងហើយ» យូអុី មើលទៅដូចមិនស្រួល រួចក៏ស្ទុះក្រោកចេញពីលើគ្រែដើម្បីរត់ចេញទៅក្រៅ តែក៏ត្រូវអាលិកចាប់ជាប់រួចបោះទៅលើគ្រែវិញ ហើយគេក៏ឡើងទៅទ្រោបពីលើនាង រួចក៏ចាប់ច្របាច់មាត់នាងហើយស៊កអណ្ដាតរបស់គេចូលទៅយ៉ាងព្រៃផ្សៃយ ។ យូអុី បើកភ្នែកធំៗព្រោះនាងមិននឹកស្មានថាគេអាចធ្វើបែបនេះដាក់នោះសោះ នាងខំប្រឹងប្រើដៃស្រមោចរបស់នាងវាយគេ គក់គេ ចាប់ទាញគេចេញក៏នៅតែមិនបានផលដែល ចំណែកឯអាលិកវិញដៃម្ខាងចាប់ច្របាច់មាត់នាងនិងស៊កអណ្ដាតទៅប្រលែងលេងជាមួយអណ្ដាតនាងបណ្ដើរ ហើយដៃម្ខាងទៀតលូកចាប់ច្របាច់លេងដោះរបស់នាងខ្លាំងៗ និង ស្ទាបអង្អែលអូសចុះមកក្រោមលូកចូលក្នុងខោរខ្លីរបស់នាង ហើយក៏ប្រើម្រាមកណ្ដាលរបស់ខ្លួនស៊កចូលកណ្ដ**របស់នាងដែលកំពុងមានសំណើមតិចៗ ។ បន្ទាប់មកគេក៏ដកមាត់ចេញពីមាត់នាងរួចក៏ទៅត្របាក់ខាំចុងដោះរបស់នាងលេងតិចៗ ធ្វើឲនាងស្រៀវលើសដើម
«អ្ហឺស...បានហើយ...លោកពូ...» យូអុីស្រែកឲអាលិកឈប់ តែគេបែរជាខំប្រឹងរុកកណ្ត* យូអុីបាញ់ទឹកកាមមកតែម្ដង ពេលនេះយូអុីកំពុងតែដេកដកដណ្ហើមមិនដល់គ្នា អាលិកក៏ដកក្ត*របស់ខ្លួនចេញមក ធ្វើឲយូអុីឃើញហើយបើកភ្នែកធំៗតែម្ដង ព្រោះថាក្ត*របស់អាលិកវាធំណាស់ សឹងតែស្មើកដៃរបស់គេទៅហើយ
«លោកពូ..ខ្ញុំសុំអង្វរពិននឹងបានហើយ...ហិហិ..»យូអុីដល់ថ្នាក់យំអង្វរមុននឹងចាត់ការទៅហើយ អាលិកញញឹមចុងមាត់ រួចកីចាប់កន្ធែកជើងនាងហើយញុកក្ដ*របស់គេចូលទៅកណ្ដ*យូអុីមួយទំហឹងតែម្ដង ហើយក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនាញាប់ស្មេរមិនទុកឲយូអុីបានដកដណ្ហើមស្រួលនោះទេ
*ផ្លាប់ៗៗៗ
«អា្ហស!ខ្ញុំឈឺណាស់...ដកវាចេញទៅ..ឆាប់ដកវាចេញទៅ អ្ហា៎..អ្ហាស!ៗ...ហិហិ...អ្ហា!» យូអុីស្រែកយំបណ្ដើរហកដៃទប់នឹងចង្កេះគេបណ្ដើរកុំឲគេបុកចូលកណ្ត*នាងទៀត តែដៃនាងតូចតែមួយមិនអាចធ្វើអ្វីអាលិកបាននោះទេ អាលិកគិតតែពីសម្រុកបុក ទាំងដែលក្ដ*គេនៅជាប់ប្រឡាក់ឈាមតិចៗជាភាពបរិសុទ្ធរបស់យូអុី ផ្លាប់ៗៗ ប្រហែលជា១០នាអីក្រោយមក អាលិកក៏ចាប់ផ្ដើមសាប់កាន់តែខ្លាំងរួចក៏អោនទៅ បឺតមាត់របស់យូអុី ដែលកំពុងតែបិទភ្នែក ហើយស្រែកថ្ងូរលាយជាមួយភាពស្រុកស្រួលនិងការឈឺចាប់លាយលំគ្នា បន្ទាប់ពីបឺតមាត់នាងហើយអាលិកក៏ខ្សឹបដាក់ត្រចៀកនាង
«អ្ហឺស..យើងជិតចេញទឹកកាម នាងចាប់តែទទួលទៅ...អ្ហឺស..»គ្រាន់តែឮបែបនេះភ្លាម យូអុី បើកភ្នែកធំៗតែម្ដង«អា៎!កុំអី កុំបាញ់ទឹកកខ្វក់របស់លោកចូលមកក្នុងខ្លួនខ្ញុំអី!—អា៎-!» និយាយមិនទាន់ចប់ផង នាងក៏មានអារម្មណ៍ដឹងថារបស់រាវក្ដៅ កំពុងតែនៅក្នុងរាងកាយរបស់នាង អាលិកក៏ដកក្ដ*របស់គេចេញពីកណ្ដ*របស់យូអុី ហើយក៏មានហារទឹករាវខាប់ស ចេញពីកណ្ដ*របស់នាង យូអុីលែងមាត់តែក៏រួញដេកឱបខ្លួន ទាំងយំដង្ហក់ អាលិកក៏ចាប់បែរឲយូអុីដេកផ្កាប់មុខនឹងពូក «អ្ហេ៎!នេះតើលោកចង់ធ្វើស្អីនឹងអា៎—!» យូអុីមិនទាន់និយាយចប់ផង អាលិកក៏ស៊កក្ត*ចូលទៅក្នុងកណ្ត*របស់យូអុីពីក្រោយមួយទំហឹង ធ្វើឲនាងចុកហួលណែនម្ដងទៀត យូអុីក៏ខំស្រវេរស្រវ៉ាយកដៃទៅទប់ចង្កេះរបស់អាលិកម្ដងទៀត ដើម្បីកុំឲគេបុកចូលខ្លួននាវជ្រៅវៗពេក ក៏ត្រូវអាលិតចាប់ដៃនាងទាំងពីរហើយស្រាក់ឡើងទៅលើក្បាលគ្រែ ឯដៃម្ខាងទៀតរបស់គេ ក៏ចាប់ឱបចង្កេះរបស់យូអុីហើយចាប់ឲទយគូទនាងឡើងមកលើដើម្បីឲគេងាយស្រួលក្នុងការសាប់យកៗតែម្ដង «អ្ហឺស...អ្ហា៎!...អ្ហ៎ា!...» យូអុីពេលនេះធ្វើអ្វីលែងបានហើយ ក៏ជ្រប់មុខនឹងខ្នើយស្រែកយំផង លាយលំនឹងសម្លេងថ្ងូរផង ចិត្តមិនចង់តែកាយវាស្រួល នាងមិនអាចទប់សម្លេងថ្ងូរដែលអាលិកកំពុងតែចុយនាងពេលនេះបានទេ ពីដំបូងវាឈឺមែន តែពេលនេះនាងវាស្រួលមិនដឹងអីដល់ឋានណាទេ អាលិកគិតតែពីសាប់ៗនាងក្រោយរហូតដល់ចេញទឹកកាមក្នុងខ្លួនជាលើកទី២ «..អ្ហា៎/អ្ហឺស....» ពេលទៅដល់គោលដៅទាំងពីរនាក់ហើយ អាលិកមិនបានដកក្ត*របស់ខ្លួនចេញពីកណ្ដ*របស់នាងនោះ គឺគេនៅសង្ងំទុកក្នុងនឹង រួចហើយក៏ប្រលែងដៃដែលស្រាក់ចាប់ដៃយូអុីមុននឹង ប្ដូរមកចាប់ដោះនិងចុងដោះរបស់យូអុីលេងវិញ (ចំណែកឯដៃម្ខាងទៀតគឺនៅទប់ចង្កេះយូអុីមិនឲនាងរើចេញពីក្ដ*របស់គេនោះទេ) «អ្ហា៎...អ្ហឺ..អ្ហា៎....» ធ្វើឲយូអុីបញ្ចេញសម្លេងស្រៀវស្រាល អាលិកខ្នាញ់ពេកក៏ស្ទុះទៅខាំស្មារបស់នាងមួយវឹបធ្វើឲមានស្នាមធ្មេញរបស់គេ «អ្ហ៎ា! ខ្ញុំឈឺណាស់....» យូអុីថ្ងួចថ្ងូរ «កណ្ដ*របស់ឯងពិតជាទឹងណែនធ្វើឲក្ដ*របស់យើងស្រួលមែន» យូអុីពេលដែលឮពាក្យនេះភ្លាមធ្វើឲនាងអាម៉ាស់មុខដែលស្រែកថ្ងូរក្ដីសុខឲគេឮមុននឹង«បានហើយ...ឆាប់យកក្ដ*របស់លោកចេញពី—!» យូអុីត្រូវអាក់សម្ដីត្រឹមនឹងពេលនាងមានអារម្មណ៍ថាក្ដ*របស់អាលិក កំពុងតែរីកមាឌនៅក្នុងខ្លួនរបស់នាង [នេះវារឹងទផតហើយមែនទេ?] យូអុីគិតក្នុងចិត្ត ទាំងភ័យព្រួយ «មិនទាន់ហើយទេ រាត្រីរបស់ពួកយើងគឺនៅវែងឆ្ងាយទៀតណាស់» អាលិកក៏បានទៅខ្សឹបដាក់ត្រចៀកនាង រួចក៏សម្រុកបុកនាងបន្ត «អ្ហា៎..អ្ហាស៎....! អ្ហា៎...» អាលិកបន្តចុយនាងពីមួយក្បាច់ទៅមួយក្បាច់មិនឲនាងសម្រាកនោះ រហូតទៅដល់ម៉ោង៣ ទាបភ្លឺទើបអាលិកឈប់ ព្រោះតែយូអុីបានសន្លប់មុននឹងមួយទឹកចុងនឹងឯណោះ បើមិនបានឮសម្លេងថ្ងួចថ្ងូររបស់នាង គេមិនមានអារម្មណ៍ទៀតនោះទេ រួចហើយគេក៏គេងសម្រាកក្បែរនាងតែម្ដងទៅ។
___________________
វគ្គបន្ត
«អាឡូលោកប៉ា! ហិហិ...តើលោកប៉ាដឹងទេថាមនុស្សដែលលោកប៉ាទុកចិត្តឲចេញចូលក្នុងផ្ទះរាល់ដង បានធ្វើអ្វីខ្លះមកលើខ្ញុំ?លោកប៉ាដឹងទេថា—!អា៎—!»
ក្រាំង* សម្លេងទ្វារបើកចូលមកទំហឹង ដោយស្នាដៃរបស់អាលិក «ឯងគិតថាប៉ារបស់ឯងធ្វើអ្វីយើងបានអ្ហេ៎?មានតែប៉ាឯងស្ដាប់បង្គាប់យើងទៅវិញអេ»
៚សុំទោសផងអ្នកទាំងគ្នា នេះគ្រាន់តែជាការសរសេរលេងៗទេ បើអត់ចូលចិត្តអីកុំជេរmeណា អាចអូសរំលថចោលបាន តែក៏ជាការសរសេរលើកទី១ដែល 🥲🥲