Library

3.Bölüm [İnandın mı?]

(Bu bölüm uygunsuz sözler,ve kan içerecektir. Rahatsız olanların okumamalarını tavsiye ederim)

"Jimin bak ben gerçekten yapmadım"

"Kim yaptı o zaman!"

"Gülümse Jimin bu duvarda asılı olan fotoğraf ile bu halin babana gidiyor"

"Seni varya kendi elim ile öldürürüm! Sil cabuk o fotoğrafı!"

"Yoo silmem"

Jimin hızlıca San'ın boğazına yapmıştı.

"Hemen siliyorsun onu!"

"Tamam iyi be! Ağlıyorsun bakıyorum"

San, Jimin'in ellerini boğazından çekmiş mesajın silme tuşuna gelmiş lâkin yine oyununu çok güzel oynamıştı.

"Tüh! bak yanlışıkla kendimden sildim"

"Seni orospu ço-"

"Ne oluyor burada!"

Üniversitenin en kademeli profesörü gelmişti.

"Jimin bu fotoğraflar ne böyle?"

"Profesörüm ben gerçekten bilmiyorum"

"ÇABUK TEMİZLE BUNLARI!"

"P-Pekâlâ"

Profesör koridorda herkese bakıp

"Ne bakıyorsunuz doğru amfilere!" demişti. Kalabalık dağıldıktan sonra San,Jimin'in omzuna dokunmuş

"Baban hemen sokağın sonundaki bankada. Desene buraya gelmesi 5 hatta o fotoğrafı gördükten sonra 2 dakika" demiş ve ayrılmıştı.

"OROSPU ÇOCUĞU!" Jimin yere çöküp ağlamaya başlamıştı.

"Yardım edebilir miyim?"

Jimin kafasını Taehyung'u görmek için kandırmıştı.

"Hangi yüz ile? Hem fotoğrafları asıyorsun hem de çıkartmak mı istiyorsun? Komik! Sen hiç yorulma her kata asmaktan canın çıkmıştır senin (!)"

"Jimin ben ger-"

"PARK JİMİN!"

Jimin daha kampüsün bahçesinden duyduğu babasının sesi ile kendini boş bir amfiye atmıştı.

"Şerefsiz çık ortaya!"

Bu söz Taehyung'a dokunmuştu.

Tam ağzını açacakken Jimin'in babası onu bulup,koridora itmişti.

"Orospu mu oldun lan sen!"

Ve Jimin'in babası Jimin'in dudağına kuvvetlice yumruk atmış,dudağını patlatmıştı.

"Tanrı bizi cezalandırmasın diye dünyaya getirdik,büyüyen adama bak sen!"

Jimin'in babası tam tokat atacakken, Taehyung havaya kalkan eli tutmuştu.

"Yapmayın!"

Jimin'in babası arkasını hızlıca dönüp,o tokatı Taehyung'a yapıştırmıştı.

"SEN KİMSİN DE BANA KARIŞIYORSUN LAN!"

Jimin,babasının arkasını dönmesini fırsat bilip hızlıca yukarı çıkmıştı.

"Gel lan buraya!"

Jimin'in Gòzünden

Jimin boş bir amfide yarım saat durmuştu. Kapının birden zorlamasıyla kendini korumaya çalışmıştı.

"Jimin benim Taehyung"

"Git burdan!"

"Gidemem Jimin. Senin olmadığın yer cehennem gibi"

"O ZAMAN YANMAYA DEVAM ET!"

"Jimin lütfen yapma böyle. Konuşalım ne ol-siktir!"

"Ne oldu?"

"Bir şeyim yok başım döndü sadece"

Jimin kapıya yaklaştı.

"Iyi misin?"

"Bilmiyorum her yerim uyuşmuş gibi,bayılcak gibbiyim"

Jimin bu hissi biliyordu. Yoksa...bir dakika.

Yoksa babası Taehyung'u dövmüş müydü?

Jimin hızlıca kapıyı açtığında karşında kaşı yarılmış bir Taehyung duruyordu.

Jimin hiçbir şey demeden Taehyung'un elini tutmuş,revire götürmüştü. Çünkü bu acıyı en iyi o biliyordu. Eğer erkenden pansuman yapılmazsa,vücudu çok kan kaybından tepkiye girip bayılabilirdi.

Dolaptan hızlıca pansumanı aldığı an Taehyung durdurmuş,elindekileri kendi eline almıştı.

"Ne yapıyorsun?"

"Senin dudağın daha fazla kanıyor. Önce onu kurutalım"

"Taehyung saçmalama! Senin kaşın yarılmış. Sence hangimizinki daha önemli"

Taehyung yerinde sendelemiş, pamuğu Jimin'in dudağına götürmüştü.

"Senin!"

"Tae-"

"Şş konuşma. Yaranın geçmesi gerek"

Jimin ayağa kalktığı an Taehyung bileğinden sertçe tutmuş,geri yerine otururmuştu.

Onunla uğraşan Taehyung gitmiş,yerine bambaşka biri gelmişti.

"Benimle uğraşan Tae- ah!"

"Konuşma diyorum sana sabahtan beri!"

Taehyung pamuğu çekip,Jimin'in dudağına yaklaşmış,üflemişti.

Jimin gözünü Taehyung'dan kaçırmış gülümsemişti.

Taehyung tekrar pamuğu Jimin'in dudağına yerleştiği an kafasını tutmuştu.

Jimin'in beyaz gömleği kan ile dolmaya başladığını hızlıca kafasını kaldırıp Taehyung'a bakmıştı.

Yerinde sersemleşen Taehyung,zorlukla yutkunup

"F-Fotografı ben basmadım Jimin. I-Inan bana" demişti.

Gözleri yavaşça kaydığı an Jimin hızlıca,revir yatağından kalkıp Taehyung'u oturtmuştu.

"Uyanık kal Taehyung!"

"İ-inandın mı?"

Jimin Taehyung'un elini sıkıca tutmuş

"İnandım Taehyung inandım. Ne olur sen de gözlerini kapama. Ne olur ka-"

Kapatmıştı Taehyung. Ve Jimin revirde kuvvetlice çığlık atmıştı.

"YARDIM EDİN!"