Sweetest Nightmare

Chapter 1: The Party

"Hera do you wanna come to my birthday party?" Habol hiningang sabi sakin ni rea, my schoolmate from other section.

"Ill ask my friends if theyre gonna come, then if they do, Ill come too" tugon ko sa kanya

"But... Theyre not invited" Rea

"then thank you for your invitation, but I think I have something to do with my family this weekend Me"

"ok just text me if you changed your mind, bye girl" sabi niya saakin bago tumalikod.

Hindi na ko nagulat kung bakit hindi niya inimbitahan yung mga kaibigan ko, alam ko namang they just wanted me to be in the party para maipagawa nila yung mga unfinished project and assignment nila sakin, Gosh bat kasi ang hirap maging matalino?

"Heraaaaaaaaaa" napapikit ako sa tinis ng boses ng babaeng sumigaw ng pangalan ko

"ano ka ba naman Sachie? Hina-hinae ang boses ang sakit kaya sa tenga!" saad ni ate Juliette habang nababakat and inis sa kanyang mukha, ayaw niya sa maingay pero hindi namin alam kung bakit kami ang naging kaibigan niya.

"Oo nga ate Sachie, wag mo namang ipagkalat ang aking precious name" sabi ko sakanya ng may pagmamayabang, ang unique kaya ng name ko Aljhera Sunny F. Sares

"Aba makasalita ka ahh, akala mo ikaw lang may unique name, ako rin kaya" sabi niya habang mataray na nakatingin sa akin.

"ahh so ganyan kana maka tingin sakin ngayon? Sige di nalang kita bibigyan ng link para sa drama mong pinapanood" sabi ko sabay ngiti

"ito naman di mabiro may nahanap ka naba?" Sachie

-Fast Forward-

Math class nanaman kaylangan ko nanaman bang pigilan antok ko? sabi ko sa isip ko, ayokong sabihin ng malakas alam niyo naman sa bawat klase may espiya

"Good Morning class ayan na siya"

"Good Morning sir Roberto, wish our class will be good, mabuhay sagot naming LAHAT" . At kung nagtataka kayo kung bakit ganyan ang sinabi naming lahat, dahil yan talaga ang dapat, ewan ko ba bat kailangan pa mag wish.

By the way nakatingin nanaman ako sa labas ng bintana, lumilipad ang isip, at walang miintindihan sa nilelesson ni sir.

"Hera Hoy hera" nagulat ako ng may kumulbit sakin, si kiel, ang gay kong friend.

"What do you want?" ani ko

"ay wow may paenglish depi? I just wanted to say if we can all hang out after the class" sabat niya sakin

"maybe we should, kailangan ko ng peace of mind" sagot ko sa kanya

Time passes so fast, uwian na, sa harap ng tulay ang meeting place namin, pinili namin dun kasi yun yung pinaka malapit sa mga Bahay naming lahat, ako yung pina kaunang nakapunta dito, kaya ayon napagkakamalan ako na magpapakamatay, pero ok na din may isang lalaki kasing nagbigay ng number niya sakin, just call him daw if I need comfort.

"oh hi hera" nagulat ako ng may nagsalita sa likod ko

"ahhh rea, andito ka pala" gulat na sabi ko nang makita siya, paniguradong kukulitin ako ng mga to na pumunta sa party.

"so ano napag-isipan mo na ba kung puputa ka or hindi" yan na nga ba sinasabi ko, go Hera, kaya mo yan!

"pasesya na ha, pero ang toto kasi niyan, wala talaga kaming pupuntahan ng family ko,sandyang ayaw ko lang talagang pumunta." sabi ko na para bang kinakabahan sa susnod niyang sasabihin

"why didnt you tell us early, edi sana naayos na natin to!" bakat ang galit nito sa kanyang mga salita.

"you know what, hindi ka naman talaga dapat invited eh, im really sure kung hindi ka lang matalino walang makikipagkaibigan sayo" saad niya na ikinagulat ko

"thats true, sama mo na din yung mga chaka niyang friends" sabi ng isa niyang kasamang mukhang hipon

"tuminingin ka muna sa salamin bago mo pag salitaan ng ganyan, and atleast, hindi ako nauulol sa mga lalaki" sabi ko sabay tawa para kainisan pa nila ako

"anong sabi mo?!"

"Ang sabi ko uhaw na uhaw kayo sa mga lalaki, kala mo naman ang gaganda" ani ko habang naka ngisi. Hindi nako nagulat ng biglang hilain ng isa pa nilang kasamahan ang buhok ko

Siyempre lumaban ako

Tatlo nasilang sinasabunutan ako and finally nakita ko na din ang mga kaibigan ko.

"hoy! Ano yan?" sawakas ayan na ang mga late comers

Nakisali din silang tatlo,habang naka hawak ako sa hawakan ng tulay, hindi ko namalayang papalapit napala saakin si rea. Dala ng pagod naramdaman kong pabagsak ng pabaksak ang katawan ko parang nahuhulog ako, meron akong naramdaman na parang hinampas ako ng isang matigas na bato. napaka lamig... pawis ko lang ba yun? pasa na ang damit ko, uti-unting nawala ang paningin ko na parang gusto ko munang mamahinga sa sakit ng likod ko.

-End Chapter-