🐺
🎀
«────── « ⋅ʚ♡ɞ⋅ » ──────»
Alptuğ umutsuzluk ile çökerken pes etmişti.. Ela gözlüyü üç gündür sormadığı soruşturmadığı yer kalmamış hatta okuldaki siyahi çocuk da ona yardım etmişti erasmus öğrencilerini araştırma konusunda ama sonuç koca bir sıfırdı.
Kendisini, lisede haftalarca kimya sınavına çalıştıktan sonra on iki aldığı zaman ki gibi hissederken ders olduğu için boş olan koridoru yürüyordu başı öne eğik bir şekilde o sırada yere bir şeyin düşme sesiyle ayağına doğru yuvarlanan , kalp şeklindeki pembe kristale baktı.
Kaşlarını çatarak yere eğildi ve kristali alarak doğruldu. Başını, kristali kimin düşürdüğünü anlamak için kaldırdığında ise onu gördü..Kaşları havalanırken ne yapacağını bilemeyerek yerinde durdu.
Gökte ararken yerde bulmuştu.
Ela gözünün tepede topladığı çok ama çok kıvırcık saçlarına, pembe renkte kalp desenlerin olan önden kocaman fiyonklanmış bandanasına, kırmızı ruj sürülmüş dolgun dudaklarının altındaki bene, koyu tenine, göğsünde birleştirmiş olduğu ellerindeki pembe ojelere ve kombinine bakarken iki kerecik kısa görüşmelerinde onu hiç incelememiş olduğu için üzülürken şimdi fazlaca mutluydu bu fırsatı yakalayabildiği için.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACCİSMUS (BxNONBINARY)
Fantasy[TAMAMLANDI] «────── « ⋅ʚ♡ɞ⋅ » ──────» İşe yeni başlamış bir aşk meleğini, sakarlığı ile ün salmış başka bir aşk meleğini emanet etmekten daha saçma ne olabilirdi ki? Ah.. İşe yeni başlamış aşk meleğinin, kendisiyle uzaktan alakası bulunmayan bir...