BEDEL

Bölüm 1

Sabahın ilk ışıkları. Güneş daha yeni doğuyor. Alarmın çalmasına daha bir buçuk saat var. Rüyamda annem ve babamı görüyordum. Bir çınar ağacının altından bana el sallıyorlardı Onlara gülümsedim ve koşmaya başladım. Ama ben onlara yaklaştıkça onlar benden uzaklaşıyorlardı. Çok özlemiştim onları. Uzun zamandır gelmiyorlardı rüyalarıma. Daha hızlı koşmaya başladım ama olmuyordu. 'ANNE!BABA!' diye bağırmaya başladım. Artık gözden kaybolmaya başlamışlardı. 'ANNE NE OLUR GİTMEYİN,GİTMEYİN' diye devam ettim.

Birden uyandım. Gece ve Yankı bir yandan endişe ile bana bakıyor bir yandan da beni yandırmaya çalışıyorlardı. Nefes nefese kalmış ve ağlamaya başlamıştım. Gece ve Yankı şefkatle bana yaklaşıp sarıldılar. '' Çok özledim onları. '' dedim hıçkırıklarımın arasından. '' Şşiiişt. Tamam geçti.'' dedi Gece. Ben onları hak edecek ne yapmıştım acaba. Hıçkırıklarım dinmişti. Nefesim de düzelmeye başlamıştı. ''Deniz ve Poyraz nerede?'' diye sordum. ''Koşuya çıkacaklardı.'' dedi Yankı. Telefonuma uzanım saate baktım. Saat 05.34 idi. ''Erken çıkacaklardı, dün öyle konuşuyorlardı.'' dedi Gece. Kafamı olumlu anlamda salladım. Boş boş duvara bakmaya başlamıştım. ''Hadi kahvaltı hazırlayalım.'' dedi Yankı. Kafamı salladım çünkü gerçekten acıkmıştım. Elimi yüzümü yıkayıp mutfağa doğru ilerledim. Gece ve Yankı konuşuyorlardı:

''Onu öyle gördükçe içim acıyor.'' dedi Yankı. ''Zor şeyler yaşadı ve hala atlatamadı. Yanında olmamız lazım.'' dedi Gece. ''Tabi ki yanında olacağız. Onu hiç yalnız bırakabilir miyiz.'' dedi Yankı. Yavaşça yanlarına gittim ve sıkıca sarıldım onlara. ''Ben sizi hak edecek ne yaptım ya?'' dedim titreyen sesimle. Daha çok sarıldılar bana. Birkaç dakika sonra ayrıldık birbirimizden. ''Hadi. Kahvaltıyı hazırlayalım.'' dedi Gece belli belirsiz gülümseyerek.

Sofrayı kurmuştuk. Sadece yumurta kalmıştı. Yumurtayı pişiriyordum ki telefonum çaldı. Tavayı Yankı' ya devredip telefonumu almaya odama gittim. Poyraz arıyordu. ''Alo. Nerdesiniz bakalım siz? Kahvaltı hazır sizi bekliyoruz.'' dedim kızgın çıkarmaya çalıştığım fakat çıkaramadığım sesimle. ''Alya.'' dedi Poyraz korku dolu bir sesle.