Son Perde

Öfkenin Çirkin Yüzü

-VOTE VE YORUM BIRAKMAYI UNUTMAYIN.

Uygar,uçan ilk insan mıydı bilmiyordu ama bu ünvana layık olmak üzere rekorlar kitabına başvuruda bulunursa isteği seve seve yerine getirilir gibiydi.

Kutay tek eliyle boğazını öyle sertçe kavramıştı ki parmaklarını kıskaç gibi boynuna dolarken merhametin zerresi yoktu. Kutay tek eliyle sıkıca kavradığı boyunu koparmak istercesine havalandırdığında Uygar'ı duvara yapıştırdı sertçe.

Kaburgaları kırılmadıysa bile kaburgaları dokuz şiddetli zelzeleyle yerinde  oynamış gibi sızlıyordu Uygar acıyla inlerken ve duvarda izi çıktığında acılı bir çığlık savurup korkuyla irileşen kahvelerini dikti lacivertlere.

Kanlı lacivertler,irileşen burun delikleri..

Uygar defalarca kez Kutay'ı kavga ederken görmüştü. Karşısındakinin kandan ve şişlikten eli yüzü dağılana dek durmuyor,asla ve asla o yumrukları indirmeden serbest bırakmıyordu. Genelde boğazlamayı pek tercih etmiyordu altına alıp soluksuz bırakarak yumruklama tarzına sahipti. Ya da kafa atarken burnunu,ağzını dağıtmaktan zevk alıyordu.

Uygar onun dövdüğü çocukların kaldırım taşlarından dişlerini topladığına çok şahit olmuştu. Daha da acısı Kutay denen oğlanın bir defasında birinin kulağını kırdığına bile şahit olmuştu tek yumrukla.

"K-Kutay.."dedi Uygar boğazlanarak duvara sertçe vurulmasıyla nefes nefese. Gözleri yanıyordu adeta nefessizlikten. Rengi mora çalıyor ve dudakları acıyla sızlıyordu.

"Seni.."diye fısıldadı Kutay  irileşen burun deliklerinden solurken. "Seni öyle bi sikerim ki...Canını alırım senin."

"B-Bak.."dedi Uygar öksürükler arasında midesine inen bir tekmeyle. "K-Kutay.."

"Bokunda boğul amcık,beni ne çekiyorsun ?"dedi Kutay diğer eliyle oğlanın saçlarını ense kökünden koparırcasına çekerken. "Seni dövmedik de alay ettik diye maskaran mı sandın sen beni?"

"K-Kutay ne olur.."diye hıçkırdı Uygar acıyla.

"Ölüsün sen Uygar."diye fısıldadı Kutay oğlanın boynuna parmaklarını daha da sertçe bastırırken. "Yaşamıyorsun sen."

"Kutay beni dinle.."diye yalvarsa da nafileydi zira Kutay denen lacivert gözleri dipsiz denizlerden daha derin oğlan soluğunu öyle kesiyordu ki Uygar nefes alabilmek için son kuvvetle ağzını aralasa da Kutay o ellerinde baygın bakışlar atana dek durmadı.

Gözleri seğiriyordu.

Elleri daha da kenetleniyordu.

Ellerinde ölmesinden bile korkmuyordu.

Cinayet işlemekten bile korkmuyordu!

Uygar ona baygın bakışlar atarken havadaki ayaklarıyla çırpınırken tiz bir iniltiyle. "K-Kutay..So..Soluk."

"Sana ölüsün demedim mi?"

Kapının tıklanmasıyla da durmuyordu Kutay.

Uygar can havliyle bacaklarını sallarken ciğerleri sızlıyor nefessizlikten başı yavaşça aşağıya doğru savruluyordu.

Kapı tıklanmaya devam ederken Uygar sulanan iri badem gözleriyle bir umut bakındı kapıya.

"K-kutay?"dedi ince bir ses. "Müsait misin ben Kaan."

Kutay ise lacivertlerini hala Uygar'dan çıkmadan onun ellerinde can verdiğini görene dek göz bile kırpmama yemini vermişcesine dikiliyordu. Elleri hala oğlanın boğazını sararken...

Kapı yeniden tıklatıldığında Kutay  bez bebek savurur gibi boğazından tuttuğu oğlanı yatağın üzerine fırlatıp sertçe bir tekme savurdu bacağına. "Bittin sen..Sesini çıkardığın an. Bittin sen Uygar. Ölü bir ineksin sen.."

Uygar ciğerine dolan oksijenin yakıcı hissiyle kusarcasına öksürmeye başladığında sızlayan boğazını tutup yatakta acıyla inledi.

Kutay sinirle kapıyı araladığında "Ne var ?"diye gürledi kapıdaki mavi gözlüyle.

Oğlan korkuyla bir adım geri çekilirken Kutay sinirden kızaran lacivertlerini dikip daha ince bir sesle sordu. "Bir şey mi oldu ?Ee..Kemal?"

"Kaan ben."dedi oğlan dudak büzüp hüzünle.

"Tamam Kaan."dedi Kutay dişleri arasından. "Bir sorun mu var?"

"Yok."dedi oğlan burun çekip sitemle. "Şey..Hırkan bende kalmıştı üşürsün lazım olur diye...Getireyim dedim.."

"Sağol."dedi Kutay yutkunup. "Görüşürüz Kaan."

Oğlanı kovarcasına kapıyı üzerine kapatırken yataklarda gözünü gezdirip sinirle haykırdı "ERKEK OL ULAN AMINA KODUĞUMUN ŞEREFSİZİ SENİ."

Uygar kendini banyoya kilitlemişti.

O da yetmemiş banyoda duran süs dolu bilmem ne havlu sepetini de kapıya ağırlık olarak dizmişti.

O da yetmemişti elinden gelse kabini söküp kendine sur dikecekti!

"Ö-Ölürüm de çıkmam."

"Çıktığın an öleceksin."diye gürledi Kutay kapıya yumruk vurup. "Döveceğim çık!"

"Döveceksin ..."diye hıçkırdı Uygar. "Niye çıkıyım be salak mıyım ben!"

"SALAKSIN TABİ AMINA KOYAYIM!" Kutay bir tekme ile adeta kapıyı kapıyı kırmaya çabalarken Uygar tiz bir iniltiyle kendini daha da sardı kendine.

"LAN BAK DAHA ÇOK SİNİRLENİYORUM AÇ DÖVEYİM PAŞA PAŞA YE DAYAĞINI İT!"

"O-Olmass."diye hıçkırdı Uygar.

"LAN DAHA ÇOK  SİNİRLENİYORUM DİYORUM SANA!"

"K-Kutay.."diye inledi Uygar. "Ölürüm de çıkmam!"

"Ben de Kutay isem."dedi Kutay tükürürcesine. "Senin çıranı yaktım oğlum.. Bekle sen."