秘密书 | Secret Book

4. Episode

Xiao Zhan ofisinde kahvesini yudumlarken karşısındaki genç çocuğu dinliyordu. Genç çocuk liseyi yeni bitirmiş biriydi. Sınavı geçse de ailesinin baskısı yüzünden hâlâ stresliydi. Henüz tercih dönemi gelmediği için hiçbir şey belli değildi ama istediği belli bir şey vardı.

"Annem geçen gün odama gelip, tercih dönemlerinin ne zaman yapıldığını öğrendiğini ve bu hafta içinde onların istediği şekilde tercih yapıp yollayacağını söyledi."

Genç çocuk birkaç saniye durdu ve devam etti, sesi az da olsa titriyordu.

"Ben de kendi istediğim şeyi yazacağım dedim. Makine mühendisliği istiyorum. Onlar da beyin cerrahı olmamı istiyor. Hayatım boyunca hep onun için çalıştırıldım ama hiç istemedim. Sonra birbirimize bağırdık ve onu dışarıya çıkartıp kendimi odaya kapattım."

Ailesiyle konuşmadan da bu durumun düzeleceği yoktu.

"Anne ve baban sana çok kötü şeyler yapıyor. Fiziksel şiddet uyguluyorlar sana, senin kötü hissettirmek için neredeyse her şeyi yapıyorlar. Bu konu ciddi bir konudur. Senin hayatındaki her şeyini etkiler. Kimliğini bulman zorlaşır, eğitim hayatında güçlükler çekersin, arkadaşlık ilişkilerin çoğunlukla kötü olur. Uyku düzenin nasıl?"

"Uyku düzenim... İyi değil. Ne zaman uyuyorum ne zaman uyanıyorum farkına varamıyorum. Düzgün uyuyamadığım için başım da ağrıyor."

"Kusmaların oluyor mu?"

"Evet. Neden?"

"Bu senin şiddete maruz kaldıktan sonra vücudunun verdiği tepkiler. Sana hiç vurdular mı?"

"Ellerini kaldırdılar ama hiç vurmadılar daha çok sözleriyle vurmayı tercih ediyorlar."

"Anladım. Evden hiç kaçtın mı?"

"Kaçamadım."

"Ailen geldi mi? Konuşmam iyi olur."

"Hayır gelmediler."

"O zaman akşam telefon edeceğim. Haftaya kadar ancak bunu yapabilirim. Onlarla konuşup, en ikna edici kelimelerimle, biraz daha beklemelerini söylerim. Ne kadar ikna olurlar bilmiyorum ama elimden geleni yaparım. Tercihlerin bitmesine ne kadar kaldı?"

"2 Hafta kadar."

"Güzel, daha var. Onların suyuna gidip biraz daha beklemelerini, acelemiz olmadığını ne isterlerse yapmak istediğini söyle."

"İstediklerini yapmak istemiyorum anlamıyor musunuz? Nefret ediyorum, tabi nefret kavramı onların yanında bir hiç kalıyor ama."

"Nefret ettiğini biliyorum ama önce bir dinle. Onlara istediği tercih sayfasını gösterirsin ve gönderirsin ama. Sonra bu sahte bir tercih sayfası olması gerek, onu ben halledeceğim ailen istediğini yaptığın için seni bir süre rahat bırakacaklardır. Sonra da gerçek tercih sitesinde kendi istediğin listeyi hazırlarsın, birlikte yapabiliriz ve yollarsın."

Karşısındaki çocuk şaşkınca kaşlarını kaldırmış anlamsızca Zhan'a bakıyordu.

"Kandıracak mıyız? Cidden mi? Onlar da inanacak mı?"

"Evet, neden olmasın? Kendi listeni yapmak istiyordun."

"İstiyorum tabi ki de istiyorum da bu sizin için etik mi?"

Etik sayılmazdı. Zhan yakalanmışçasına güldü.

"Etik değil ama senin iyiliğin için yaptığımdan. Hem kimse bilmezse bir sorun çıkmaz."

"Sizi de tehlikeye sürmek istemem. Bence ikna yeteneğinizi kullanın sadece."

"Ve seni anlamaları için yol göstereyim?"