*Yetişkin okurlar için uygundur!*
Aramızdaki uzaklık 7 metre, bir birilerine tuşlanmış iki silah, her birinde bir mermi. Alaz bana doğru bir adım attı ve eş zamanlı olarak ben de ona doğru bir adım attım.
"Bu tetiğe aynı anda basarsak bile ilk ölen...
Bu hikayede bana eşlik ettiğiniz için teşekkürler...
Umarım beğenirsiniz...
Keyifli okumalar.📖
⌨⌨⌨
Ben bunları yaparken o aynı yerde durmuş ve hâlâ şaşkın olan bakışlarla bana bakıyordu. Alaz'ın yıllar sonra tekrar geri dönmesinde bir şey olduğunu biliyordum ama ne olduğunu bilmediğim için hiçbir şey yapamıyordum. Benim de aklımda dönüp duran tek soru vardı. Bu andan sonra bütün sorular sustu tek bir soru konuştu "Kimsin sen Alaz Karayağız?" Diyerek kısık çıkan sesimle o soruyu sordum.
İki tarafımın açtığı adaletsiz savaş başladı içimde, ruhumsa hiçbir şey demeden beni bu savaşta yalnız bıraktı.
**********
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
10. "KABUKSUZ YARALAR"
Onda olan bakışlarımı çekerek elimdeki içinde ne olduğunu bilmediğim mavi kurdeleli, siyah kutuya baktım. "İz ne diyorsun?" Sesindeki tınıda endişe duyuluyordu ve bunu belli etmesi kalbimde bir yerlerde koca bir delik açılmasına sebep oldu. Bir şey vardı ve benden sakladığı o şey her neyse benim öğrenmemi istemediği belliydi.
Kutuyu açacakken bir anda elimden alarak geri çekildi. "Ver onu bana." Dedim dişlerimin arasında. Kafasını iki yana sallayarak kutuyu ellerinde sıkıca tuttu.
Yüzünde sinirli bir gülüş oluştu ve kafasını itiraz eder gibi iki yana salladı. "Sen bende değilsin ama bende olan parçanı tekrardan benden koparmalarına izin vermem! Bu defa olmaz!" Dedi neden bahsettiğini anlamadım.
Gözlerimi sakin olmak adına kapatarak derin bir nefes aldıktan sonra açtım. "Alaz, onun içinde her neyse bilmek istiyorum o yüzden o kutuyu bana ver." Dedim sakin tuttuğum sesimle.
"Özür dilerim ama gitmem gerek İz." Yanımdan hızla geçerek ona engel olmama izin vermeden kapıya ulaştı. "Sana söz veriyorum sonu ölümüm bile olsa sana her şeyi bizzat ben anlatacağım." Diyerek evden çıktı.
Peşinden gitmedim çünkü gitsem de onun inadını kıramayacaktım. "Tutamayacağın sözler verme Karayağız." Diyerek hızla sehpanın üstündeki telefonu alarak Kadir'i aradım, bir süre çaldı açmayacağını düşündüm ama yine de kapatmadan açmasını bekledim ve sonunda açtı.
"Efendim?" Diye uykulu çıkan sesiyle konuşunca ben de hemen.
"Benim evime gelen ve gelebilecek olan bütün yolların MOBESE kamera kayıtlarını bul!" (MOBESE- Suç ve suçluyla mücadele eden güvenlik kuvvetlerinin elini güçlendirmek amacıyla kurulan kameralı güvenlik sistemleridir.) Sesim engel olamadığım bir sinirle çıkmıştı.
