Chapter 17 (Behind the mask)

245 26 0
                                    

Ace Pov.

NAKAKA-GALIT!!

Napaka talaga ng Frost na yun!  Ako na nga yung nagmama-buting loob eh, siya pa tong may ganang mag sungit? Like duh!

Buti nalang talaga nakapagpasa kami ng topic sa accounting. Nakakabadtrip siya!

Unang tabi ko palang sa kaniya nyan ah? Permanent seatmate ko na siya sa accounting.

Ansaya diba?Ansaya sobra! *sarcasm here*

Hanggang ngayong tapos na yung buong klase ko this day, naalala ko pa rin yung pag-isnob niya. Papunta na kami ni Sunny sa bahay nila para mag-group study. Bilang professional naman ako, di ko muna iintindihin yung ginawa ni Frost kanina, dapat act like nicely lang.

Pero nakaka-badtrip talaga!!

"Tara na Ace, pasok na tayo sa loob", aya sa akin ni Sunny sa loob ng bahay nila. Nawala tuloy yung inis ko nang makapasok ako sa kanila, ang ganda kasi talaga eh. Pagpasok namun sa loob nadatnan namin si Frost.

Nakikita ko palang siya umiinit na yung ulo ko, dati natatakot ako sakanya, hanggang ngayon pa rin naman, pero mas pumaibabaw yung pagkainis.

Tunawin ko siya eh!

"Oh, Kuya Frost andito ka na pala", sabi ni Sunny sa Kuya niya.

"Tch," yun lang sinabi niya.

Puro siya 'tch'. Mukha naman siyang ipis na walang paa. HAHAHAHA

Psh!

"mukhang napaaga sa group study ah! " natatawa na sabi ni Sunny.

"I'm here para magsabu sayo na di ako sasama for now, I'll gonna sleep, inaantok na ako, just go ahead with your studies  kayo nalang muna," mahabang sabi niya then umakyat na sa secondfloor ng bahay nilam

Alangan namang umakyat siya pabab diba?

"Wh--at? Wait ka lang Ace ha, I'll talk yu o him muna, " sabi ni Sunny at umakyat na rin,magpapalit na rin ata siya ng damit.

Hayyss, ako na naman ang mag-isa dito. Nilabas ko nalang yung mga gamit ko at nagsimula na akong magbuklat ng mga gagawin.

"Ace iho? Gusto mo bang mag merienda? ", biglang lapit sa sa akin ni Nanay Hilda.

Si Nanay Hilda lang pala!

"Ay nako po huwag na po kayong mag abala, thank you po! " magalang na sabi ko sa kaniya.

Ngumiti nalang si Nanay Hilda. Nagulat nalang ako nang tumabi siya sa akin sa pag-upo na para bang may ikukuwento.

"Alam mo ba Ace, ngayon lang ulit nagkasigla yang alaga kong si Sunny nung dumating ka,  wala kasj siyang kaibigan eh. Iwas siya sa mga tao. Si Frost naman natuto nang mag-sipag sa pag-aaral. At alam mo kung sinong dahilan ng mga yun? Ikaw! Parang binago mo sila eh, " kuwento sa akin ni Nanay Hilda.

"Hala di naman po siguro, tumutulong lang naman po ako at mabait po talaga si Sunny!" Sabi ko sa kaniya. Nakakahiya kaya! Ewan ko ba kung bakit ito yung natopic namin eh.

"Mabait ka kasi Ace iho, kaya siguro naging komportable syo yung magkapatid. Si Frost ganun lang talaga yun pero mabait naman yun. Di lang niya pinapakita, kaya pag-pasensyahan mo na kung may ginagawa siyang di mo nagustuhan ah," dagdag pa ni Nanay Hilda.

"Ganun po ba?"

"Nagsimula lang namn maging ganyan si Frost nung mawala yung papa niya eh. Siya kasi yung close niya dito sa bahay nila. Kaya nung mamatay yung papa niya, naging ganiyan na siya,dagdag mo pa yung panahong wala yung mama niya dito para mag-trabaho sa ibang banda, sila nalang kasing dalawa na magkapatid abg naniniragan dito, minsan lang umuwi yung mama nila,"paliwanag ni Nanay Hilda.

Gini-guilt trip ata ako nitong si Nanay Hilda eh HUHUHUHU

Ganun pala yung nangyari sa kanila?wala madalas yung mom niya dito? Tapos daddy nya patay na?

"at baka maging mas malungkot pa sila ngayong darating na biyernes", sabi ni Nanay Hilda.

Magiging malungkot? Anong meron sa biyernes?

"Huh? Bakit naman po? "

"Araw kasi ng pagkamatay ng papa nila eh, kaya magiging malungkot sila ulit. Pero, pwede bang hilingin ko na sana samahan mo sila sa araw na yun o kaya naman pumunta ka dito? Buong araw na nagkukulong lang sila sa kwarto pag dumarating yung araw na yun" dagdag na sabi pa ni Nanay Hilda.

"Sobrang nakakalungkot po pala yung naranasan nila Nanay Hilda. Hayaan niyo po sasamahan ko po sila" sabi ko kay Nanay Hilda. Ngumiti lang si Nanay Hilda at umalis na papuntang kusina.

Diko alam na may pinagdadaanan pala silang ganun. Ako nga namatayan din ng magulang masakit eh, natural sila ein masasaktan. Tapos wala pa silang nakuhang gabay sa mommy nila kasi nagtratrabaho para sa kanila. Haiss.

Nagmuka tuloy akong masama kay Frost HUHUHU

Dapat pala sinunod ko yung kasabihan na 'don't judge a book by a beholder'.

Beholder? Yun ba yun? Parang naiba na?

Bago na ba?

Ay basta, bawal manghusga! Yun dapat!

"Ace! Sorry ngayon lang me nakababa, ayaw kasi talaga ni Kuya Frost eh mukhang badtip eh heheheh, " andito na pala si Sunny. Tinignan ko si Sunny, kung titignan mo kasi siya parang walang problema eh, masayahin at palatawa lang.

Hayys. Hayaan mi Sunny! I'm here for you!

"Ace? Bakit? Tara na simula na tayo! "

"A--y! Sige sigee~ hayaan na muna natin kuya mo tayo nalang muna mag-aral" sabi ko kay Sunny.

Ang buhay talaga ay parang life. Makapag-aral na nga :>

_

Frost Pov.

Tsk.

Bakit ba ako nag-sinungaling?

I lied that I'm sleepy. I have reasons kung bakit ayaw ko muna ngayon magpa-tutor. Isa na don ay Nakakatamad mag-aral.

--_--

I remember kasi na death anniversary na ni dad this coming friday. Nawalan na ako ng gana mag-aral nung maalala ko yun. Isa pa si mom, wala na naman siya dito para bisitahin yung puntod ni dad. Tch.

I missed dad.

He's like my best friend, coach, my inspiration my idol, and my everything.

He's perfect father for me.

He always does hus best for us. Before, we were a complete family.

Happy, joyful and precious, back then. All of this changed when dad died. My mom because busy with her work abroad. And we're here in house living on our own.

I know Sunny remember it too, dad's death anniversary, but she's just pretending to be happy. I'm glad na nandyan si Kitten to distract her.

Yeah, I'm glad na may kaibigan siya. I'm not that angry at kitten, it's just that...

I don't know.

Maybe because he's a kind?

Maybe.

I'm not feeling well. Emotionally. Di na siguro muna ako papasok this coming friday i want to go to my dad, and stay there the whole day.

Because i missed him. I missed the old days when we're a one big happy family in this house.

I just missed that. Damn.

Yeah, I just go visit him.

v_v

_

To be continued....

End of Chapter 17 hope nagustuhan nyo ang kwento continued reading lng po thankss....

The Only One Giving Me A Reason Why Should I Exist. Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon