My Wife's Tears (COMPLETED)

CHAPTER 32

Chapter 32:Realized

DERVON VEINS AVELINO's POV

HILAM ang luha na umuwi ako, alam ko na ngayon ang pagkakamali ko.

I am jerk, stupid, whatever you can call myself, because of what have I done to her.

And this is all my fault, this is mine. I am the one who can blame me. Hindi ko nakita ang halaga niya sa akin. Hindi ko na appreciate ang pagmamahal niya sa akin, dahil may Arjana ako...

Hindi ko siya nakita bilang asawa ko dahil may mahal na akong iba. Pero ngayon? Kung tatanungin ko ang sarili ko kung mahal ko pa ba si Arjana ay hindi ko rin alam ang sasagutin ko.

I was confused. Gulung-gulo ako sa pangyayari at nagugulo pati ang utak at puso ko. Pero kung tatanungin ako kung mahalaga na ba sa akin ang asawa ko...o si Aurora ay sasagutin kong...

Oo, mahalaga na siya ngayon sa akin at gusto kong itama ang lahat ng pagkakamali ko pero hindi ko masabi sa kanya kung mahal ko na ba talaga siya.

Hindi pa sa ngayon. Hindi ko pa alam.

Hininto ko ang kotse ko nang makarating ako sa mansion namin ni Aurora.

Nanghihinang lumabas ako at naglakad papasok sa loob. Mabigat pa rin sa dibdib.

Pagkabukas ko pa lang ng pintuan ay may mahigpit na yumakap sa akin kaagad.

"Arjana..."

"Veins...p-patawad. Patawarin mo ako. G-Ginawa ko lang ang mga bagay na iyon p-para hindi mo ako iwan. M-Mahal na mahal kita kaya ko i-iyon nagawa sa 'yo, baby. A-Ayusin natin ito, please? Please, Veins? Baby, please? H-Hindi ko kayang mawala ka sa akin. m-mahal na mahal kita."

Now I know, hindi na tumitibok ang puso ko pero... baka dahil galit ako sa kanya? Galit lang ba para hindi ko na maramdaman iyon?

"Please, Veins? Aayusin natin ito, hinding-hindi na ako magsisinungaling sa 'yo," naiiyak na wika niya, hinawakan ko siya sa magkabilang siko niya at marahan na tinulak.

"Niloko mo pa rin ako, Arjana. Pinaniwala na anak ko ang anak mo. Pinaniwala na ako lang ang lalaking minahal mo but now I realized...mas mabuting, maghiwalay na lang tayo. Puwede mo ng balikan ang asawa mo, Arjana," malamig na usal ko sa kanya.

"No please! No!"

"Get out, Arjana. Get out of here kung ayaw mong ako ang kumaladkad sa 'yo palabas!" pagbabanta ko sa kanya at napaatras siya dahil sa gulat, dahil sa naging reaksyon ko.

"Veins..."

"You heard him, Arjana," singit ni...Aphrodite.

"Don't touch me, Aphrodite!"

"Bitch! Let's go! Ginugulo mo sila, eh!" Hinawakan niya sa magkabilang braso si Arjana at bago nila ako iniwan ay humarap pa siya sa akin... Si Aphrodite.

"I'm happy na at last nagising ka na nga! I'm sorry nga pala dahil pinaniwala kitang, ako ang 'ate Ape' mo. Sorry, super hero ko talaga si Aurora, eh. You are lucky to have her but... mahirap na siyang bumalik sa mga taong nanakit sa kanya, second but, kung paghihirapan mo at magtsaga kang maghintay sa kapatawaran niya. Don't worry you can claim your happy ending with her and especially your kids. Ikaw ang ama ng kanyang mga anak kaya may 50℅ ka pa para manalo sa puso ni Aurora," mahaba at natatawang sambit niya at umasa ako sa mga sinabi niya.

Sana ganoon nga ang mangyari.

"Sana nga... sana nga," umaasang sambit ko.

"Good luck."

***

"Daddy!" Napalingon ako sa tumawag sa akin at halos tumalon ang balikat ko dahil sa gulat.

"M-Margarita?" bigkas ko sa pangalan ng batang babae.