Deel 10

41 2 1
                                    

Ik hoor geklop op mijn deur. Dat moet wel mijn broer zijn, want de rest komt gewoon binnengestormd. "Binnen!" Roep ik naar Nabil en hij opent de deur. Hij gaat op mijn bed zitten. "Ewa? Wat wil je zeggen?" Vraagt hij dan. Ik kijk hem verlegen en zenuwachtig aan. Zijn ogen worden groot, dan schiet hij in de lach. Ik kijk hem vragend aan. "Waarom kijk je me zo eng aan, praat gewoon." Zegt hij wanneer hij uitgelachen is.

Ik neem een diepe zucht. "Ik denk dat ik liever Anas wil leren kennen in plaats van Mourad." Zeg ik snel en knijp mijn ogen dan dicht. Voor even heb ik geen reactie, dan open ik mijn ogen. Nabil kijkt me raar aan. "Voor wat doe je je ogen dan dicht?" Vraagt hij. "Ik ga je niet slaan hoor." Zegt hij. Ik haal mijn schouders op. Ik ben het meestal gewend om geslagen te worden als ik iets zeg, maar daar weet Nabil natuurlijk niets van.

Nabil pakt zijn telefoon en zie dat hij druk aan het typen is. "Wat ben je aan het doen?" Vraag ik hem. "Ik app Anas om te vertellen." Mijn ogen worden groot. Ik spring op Nabil. "Neeee! NABIL! ALSJEBLIEFT NIET! Je gaat me voorschut zetten!" Gil k uit en probeer dan zijn telefoon af te pakken.

Ik heb zijn telefoon en ren ermee weg. Ik ren de badkamer in en doe de deur op slot. Ik haal opgelucht adem. Ineens wordt Nabil gebeld. Ik kijk wie het is. ???

Spijt komt altijd achteraf.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu