Ben, karanlığa alışan gözlerimle
Ateş böceklerini yıldız zannettim.
Hayalden yapılma çürük uzay gemimle
Cennet bu yıldızlarda gizli zannettim.
Ağaçlar devrildi, ateş böcekleri kaçtı,
Hayalim ve gemim bir ormanda mahsur kaldı.
Uzaklara gidenler bir yumru boğazımda,
Elimde tuttuğum zayıf ışıklarsa hüsrandı.
Garip! Ne garip ki bir damla acıya dayanamaz
Yine de ateşlerde yürümek ister insan.
Yanınca yaşlar, yakarışlar savurur ya
Kibirler, havalar, sahte hayatlar yalan.
Ömür taşı devrildi, bütün emeller kaçtı.
Amellerim ve ruhum ecelde mahsur kaldı.
Uzaklara yiten zaman bir yumru boğazımda,
Ellerimle yazdığım koca hayatsa hüsrandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seçme Şiirler
PoésieSözcüklerin ciğerini bilen ve onları sırtlarında anlam küfeleriyle ahengin ipinde cambaz eden ustaların önünde saygıyla eğilen bir çalakalemin karalamaları. Yeni milenyumun ilk on altı yılından önce yazılmış dizeler.
