Bound To Marry Someone I Hate

Chapter 4

*

I saw myself standing with a big tummy. Habang sumisigaw ako sa gulat, may isang lalaking tarantang lumapit sa akin. At ikinagulat ko dahil si Athan ang lalaking iyon. Anong ginagawa niya dito?

"What's happening?! Manganganak ka na ba?!" Alala niyang pagkasabi.

Yes guys, kaya ako napasigaw because I found myself pregnant. Nagulat ako, how did this happened? Bakit feeling ko sa isang iglap lang ay preggy na ako?

"Hey answer me! Are you okay?" Pag alalang sambit ni Athan. Agad naman akong napatingin sa kanya. Wala naman akong nararamdaman na kirot sa aking tiyan.

"Yes I'm okay" sagot ko na may pekeng ngiti.

"By the way, where am I?" Tanong ko sa kaniya. Ngayon ko na lamang napansin na nasa ibang bahay ako. Napakalawak at ang laki. Parang hindi yata to bahay eh Mansyon yata to. Nilibot ko ang tingin ko sa paligid na para bang first time kong maka apak sa ganitong bahay.

"What are you talking about? Nasa bahay tayo" sagot niya na may kasabay na ngiti. Wow ngayon ko lang siya nakitang ngumiti. Ganyan pala hitsura niya mas lalong pumopog- Ugh mag tino ka nga Claire! Agad akong napailing at bumalik sa katinuan. May mga problema pa akong dapat solusyonan.

Sandali. Bahay? Tayo? So ibig sabihin bahay niya to?! Namin? Siya ang tatay ng dinadala ko?! It can't be! Okay OA na ako masyado pero bakit? Napangiwi nalang ang aking mukha.

"Babe? Hey, Are you okay?" Sabay kaway sa aking harapan. Agad naman akong bumalik sa katinuan.

"Yes I'm okay, I'm just tired I want to rest for a bit" at agad naman akong humilata sa Sofa. Nakakapagod pala magbuntis, parang palagi kang inaatok. Anyways.

Habang nagpapahinga, iniisip ko kung paano ako napunta dito. Eh ang pagkakaalam ko ay kakauwi ko lang galing school tapos, hihiga na sana ak-

Yung Libro! Ang weird ng libro, saan ka ba makakakita ng libro na kumikinang? And the name of it makes it even weirder. Ano nga iyon? Multiple Universe. So ibig sabihin nasa ibang dimension ako?

"It's a big no no no" sabay iling at agad napahinto.

Pero kung tutuusin, madaming beses na nangyari saakin 'to. Hindi kaya nagtatravel ako? So ibig sabihin, yung akala kong panaginip lamang ay totoo?!

But how? It's impossible. Hindi ako naniniwala sa mga ganyan. Hays! Napabuntong hininga na lang ako at hindi ko namalayan nakaidlip pala ako.

-

"Mom" sambit ko habang umiiyak

Nandito ako ngayon sa Sementeryo. Nasa harapan ko ang dalawang lapida ng aking mga magulang.

"Kung hindi lang sana tayo pumuntang park hindi sana mangyayari ang lahat ng 'to" pabulong kong sabi

Agad namang nag iba ang paligid. Pqra bang nasa langit ako. Patay na ba ako? Sobrang liwanag ng paligid.

May naaninag akong dalawang tao papalapit sa akin. Habang papalapit, nakikita ko ang hitsura nila. At agad naman akong nagulat dahil hindi ako makapaniwala sa nakita ko.

My parents. Lumapit sila at niyakap nila ako. Napahagulgol na lamang ako dahil sobrang miss ko na sila.

"Baby, we're okay. Don't worry about us." Sabi ni Dad

"Daddy Mommy! miss ko na talaga kayo sana hindi nalang tayo tumuloy sa park para mag picnic sana di kayo nawala" Iyak pa rin ako ng iyak.

"Shhh! It's okay, Tahan na, we're always watching you. Nasa tabi mo lang kami. And we're so proud of you dahil nakayanan mo mag survive mag isa. We're very sorry baby ha? Nauna kami. Sana mapatawad mo kami ng Daddy mo." Sambit ni Mom

Tango lang ako ng tango habang umiiyak. Hindi ko sila kinakamuhian. Masakit lang dahil habang lumalaki ako wala sila sa tabi ko. Pero alam ko sa puso ko na lagi nila akong binabantayan.

"Now, It's time to move on. We know it still hurts but, just remember our happy memories. Past is past. Don't blame yourself because of what happened. Because it's bound to happen anyway. Be happy na baby okay?"

Tumango lang ako at pinunasan nila ang aking mga tumutulong luha.

"I LOVE YOU MOM DAD"

"We love you too" sambit ni Mom ngunit wala itong boses na lumabas. At dahan dahan naman silang nag laho. Iyak lang ako ng iyak.

-

May umuuyog sa katawan ko.

"Babe?" Sambit ng isang lalaki. Agad naman ako nagising na puno ng luha ang mata.

"Are you okay?" Tanong niya. Hindi ko alam bakit, pero bigla ko nalang siya niyakap.

"Shh! Tahan na" sabay haplos niya sa aking likuran. Mom's right I need to let go the Past. Matagal kami sa ganung posisyon.

"I'm okay now." Sabi ko at agad namang tumayo. Dahil naiihi ako. Haaay buntis nga naman.

"Where are you going?" Athan said na may halong pag tataka.

"Uhm, to the restroom?" Ba't ba ako nag tatanong.

"Can I come?" Smirks.

Agad naman akong namula. What the? Ganyan ba talaga siya? Kaloka. I just rolled my eyes dahil sa hiya at agad na pumunta sa banyo.

I opened the door but guess what happened?

I'm at my restroom right now may nakakalat pang undergarments gosh. Tiningnan ko ang aking tyan, I'm not pregnant anymore. Teka...

"Did I just teleport?"