İ𝙮𝙞 𝙤𝙠𝙪𝙢𝙖𝙡𝙖𝙧
Yavaş yavaş odama doğru gitmeye başladım ama ayaklarım sanki gitmememi istiyor,burdan kaçıp gitmemi istiyor gibi ama şu an pek umursamadım,halim kalmamıştı canım çok yanıyordu içimde çığlıklar kopuyordu...ama kimse duymuyordu ,beni anlamıyorlardı....
Odama gittiğimde direk yattım ama uyuyamadım
Sabah 5:15
Ayağa kalktım ve masadaki kalem ile kağıdı sessizce elime aldım.
Geri yatağıma oturup yazmaya başladım her yazdığım kelimede gözlerim daha çok doluyordu...
Bu huyumdan nefret ediyordum... mektup bırakıp ortalıktan kaçmaktan...
Onların ağlamasına,gözümün önünde canlarının yanmasına dayanamıyordum ben böyle mektup bırakıp gidince daha çok üzülüyorlardı ama onları öyle görmeye gücüm yoktu...
Ayağa kalkıp camı açtım hava daha karanlıktı sessizce konuşmaya başladım
Baba hani ben senin güçlü kızındım bak şimdi kızın güçsüz ve korkuyor
Sevdiklerini kaybetmekten,acı çekmekten,birilerini üzmekten her şeyden korkuyor...
Camı kapatıp çantamı hazırlamaya başladım...
Mattheo'nun bana verdiği hediyeleri,fotoğrafları ,babamın fotoğrafını kıyafetlerimi ve annemden kalan kolyeyi koyup çantamı kapattım
Pek bişey almamıştım çünkü yeni bir başlangıç yapacaktım
maya ve pansy'nin yanağına küçük bir öpücük kondurdum yavaşca erkek yatakhanesine gittim mattheo'nun odasına girdim
O çok masum uyuyordu onu görünce gözlerim dolmuştu,bunu yapmak istemiyordum ama zorundaydım artık burda kalamazdım...Çantamı yere koyup mattheo'nun elini tutup konuşmaya başladım
Sevgilim...belki beni asla affetmiceksin ama ben seni hep seveceğim...kendimden tiksiniyorum seni böyle bırakıp gideceğim için ama elimde olan bir şey değil ben bu acıya dayanamam ben güçsüzüm mattheo,seni bile haketmedim üzgünüm...seni seviyorum
Yanağına küçük bir öpücük kondurup gryffindor ortaksalonuna gittim ve hermione'nin odasına girip son kez ona bakıp
"Seni seviyorum kardeşim" dedim
Ellerim titriyordu çok kötü hissediyordum onlarsız ben ne yapacaktım...
Harry ve ron'a son kez bakıp merdivenlerden aşağı indim ama arkamda birinin olduğunu gördüm
O kişi
DRACO....Senin ne işin var burda
Draco:emery bizi bırakıp gidiyormusun
O an kendimi tutamayıp ağlamaya başladım
Sessizce
Mecburum...
Draco yanıma gelip bana sarıldı
Ağlamam dahada artmıştı
Draco:seni anlıyorum emery,her şeyi bırakıp gitmek istiyorsun çünkü korkuyorsun....bizi üzmekten korkuyorsun ama şunu unutma biz senin hep arkandayız
Draco ben gidiyorum
Draco:biliyorum emery...seni seviyoruz bunu unutma
Bende sizi lütfen bunu kimseye anlatma
Draco:neyi emery
Senle burda konuştuklarımızı
Draco:tamam emery
Beni affetmicekler ama geri geleceğim
Draco:bekliyor olacağım
Görüşürüz
Draco:Görüşürüz
Yavaşca yürümeye başladım arada arkama draco'ya bakıyordum ona son kez bir şey vermem gerekiyordu
Geri döndüm
Draco bunu mattheo'ya ver olur mu
Draco:tabiki
Sizi seviyorum artık gitmem lazım
Draco:unutma emery burda bir ailen var seni hep sevecek bir ailen
Draco'ya bir yüzük vermiştim o yüzük aşk ve özlemi temsil ediyordu o yüzükten bendede vardı o yüzüğü takmaya devam ettikçe beni hep yanında hissedecekti....
O an gözlerim dolmuştu arkama bakmadan koşmaya başladım hızlıca hogwarts'tan çıkmıştım
Aklıma buraya geldiğim ilk gün gelmişti...
O gün çokk şaşırmıştım ve korkmuştum
Yüzümde küçük bir tebessüm oluştu...
Artık gitmem lazımdı cisimleşip dünyaya gelmiştim
Şimdi ne yapacaktım nerde kalacaktım... yavaşça sokakta yürümeye başladım yürürken ağlayan bir kız görmüştüm
Hey neden ağlıyorsun
Bana sadece kızarık gözlerle bakıyordu hemen yanına oturdum
Bana anlatabilirsin seni dinlerim
Kız:ben bittim
Ne,neden
Kız:ailemi dün kaybettim bi kazada keşke onlar yerine ben ölseydim
O an benimde gözlerim dolmuştu onu çok iyi anlayabiliyordum
Biliyormusun seni anlayabiliyorum
Kız:nasıl
Benimde bir ailem yok...onları kaybettim
Kız:özür dilerim senide üzdüm
Hey sakın özür dileme
Kız:sen nerden geliyorsun
Ben mi
O an kıza ne dicektim hogwarts'tan geldiğimi nasıl derdim
Sen beni boşver sen nerde yaşıyorsun
Kız:huh,uzun hikaye
Seni dinlerim nede olsa vaktim çok
Kız ayağa kalkıp elimi tuttu
Kız:gel benimle
Hızlıca koşmaya başladık ve beni bir eve getirdi
Kız:bura benim evim içeri gir her şeyi anlatıcam
Aslında girmezdim ama içimden bir his kıza güvenmemi söylüyordu
Peki
Kızla içeri girdik ve içeride bir asa gördüm... ne nasıl olurdu bu
Bu asa...
Kız:babam büyücüydü
Çok şaşırdım ama belli etmedim
Benimde babam büyücüydü
Kız:ciddimisin...nerden geldin artık demek istermisin
Hogwarts'tan
Kız:oha bende gidecektim bu yıl ama artık gitme gibi bir isteğim yok
Hey neden
Kız:ailemi kaybettim artık hiçbirseyin değeri yok
Ona bakınca kendimi görüyordum artık hayattan bıkmış bir kız...
Biliyormusun bende artık gitmek istemiyorum
Kız:neden
1,2 gün önce babamı kaybettim
Kız:bana anlatabilirsin,bu arada ben millie,millie bobby brown
Memnun oldum Bende emery black
Kıza yaşadığım her şeyi anlattım
Millie:emery sen çok güçlüsün bu kadar olay yaşamışsın ve hala ayakta durabiliyorsun kendine haksızlık etme
Bilmiyorum millie
Millie:bak ne dersin burda kal hem sen hogwarts'a geri donecekmişsin beraber döneriz
Aslında çok iyi bir fikirdi ama ona yük olmakta istemiyordum
Sana rahatsızlık vermek istemiyorum millie
Millie:saçmalama,bak beraber bi işe gireriz lütfen kırma beni
Peki:)
Millie:çok teşekkürler
Asıl ben teşekkür ederim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~𝓜𝓪𝓽𝓽𝓱𝓮𝓸 𝓡𝓲𝓭𝓭𝓵𝓮~ 𝐀ş𝐤 𝐘𝐚𝐧 𝐘𝐚𝐧𝐚 𝐎𝐥𝐦𝐚𝐤 𝐃𝐞ğ𝐢𝐥𝐝𝐢𝐫
Random~𝐆𝐞ç𝐦𝐢ş𝐢𝐧𝐢 𝐯𝐞 𝐠𝐞𝐥𝐞𝐜𝐞ğ𝐢𝐧𝐢 𝐢𝐬𝐭𝐢𝐲𝐨𝐫𝐮𝐦~
