The Devil's Soul

🦋Chapter 14

ووت و کامنت فراموش نشه❤️

نامجون با +، بُعد دیگه نامجون با =، تهیونگ با $، پارک چان سو با &

🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠

دید نامجون

با شنیدن نفس های عمیق و سنگینی از خواب بیدار شدم.

لازم نبود حتی به کنارم نگاه کنم که بفهمم دارن چه غلطی میکنند.
نذاشتن حتی هواپیما بشینه بعد برن تو حلقه هم

اینا چی میخورن که 24 ساعته هورنی اند؟انرژی شون تموم نمیشه؟

احساس کردم یکی بهم خیره شده .وقتی صورتم رو به کنار برگردوندم  با اون چشمای طلایی چشم تو چشم شدم

خمار بود ولی جوری بهم نگاه میکرد که انگار داره بهم هشدار میده

دقیقا مثل یک ببر

نگاهش با اون هیچ فرقی نداشت
همونقدر خطرناک و در عین حال زیبا

با حس کردن سنگین تر شدن نگاهش ، روم رو از اونا بر گردوندم

اصلا ساعت چنده؟

با دیدن ساعت چشمام چهارتا شد

باورم نمیشه که ساعت 2 ظهره؟!!

من‌ این همه خوابیدم!!!
تو این مدت چقدر حرف های مهم میتونستند بزنند و من تمام  این مدت رو مثل خرس خواب بودم

واای

یونگی رو چیکار کنم؟!

اون مگه نباید بیدارم میکرد تا حداقل حواسم به اون دوتا باشه!

خودش کجاس؟

شاید اتفاقی نیفتاده که بیدارم نکرده

البته یه حسی بهم میگه چیزی رم از دست ندادم ازون جایی که این دوتا تا وقت پیدا میکنن میرن رو هم

با شنیدن صدای خلبان که میگفت فرود میایم کمی خودم رو جمع و جور تر کردم

بعد مدتی هواپیما فرود اومد و من به اون دو تا نگاه کردم

چه عجب از حلق هم کشیدن بیرون

پشت سر تهیونگ و محافظش حرکت میکردم

$ : خوب خوابیدی اقای خوش خواب؟

نیشخند روی صورتش عصبیم میکرد

حیف که نمیتونم حالا که همینجا هست  یه مشت بخابونم تو دهنش

+ : متاسفم قربان . دیشب خوب نتونستم استراحت کنم

$ : اوه . که اینطوره

پوزخندی زد و گفت : ولی من جای تو بودم با خیال راحت میخوابیدم و احتمالا یه رویای شیرین هم میدیدم.

اره حتما

اگه تو هم همون خواب من رو میدی کل شب  خواب به چشمت نمیومد البته اگر ذره ای درک از حس انسان دوستی داشته باشی که فک نمیکنم داشته باش