"But I thought we're friends??"
"Do you really think we'd be friends with a loser like you??"
Napaawang ang bibig ko sabay ang pagtulo ng mga luha ko. For 2 years, I actually thought that I'd finally have the chance to have friends. But turns out, they've been using me all this time. They said things behind my back and made me look bad infront of the whole class.
And that's all because of a boy, na hindi ko naman gusto!
"Aiza? Are you part of this???" Bumaling ako sa pinaka close kong kaibigan sa kanilang apat. Hindi siya sumagot at yumuko lang, pero alam ko na agad ang sagot. "How could you??" I felt so betrayed
"I-I'm sorry Yna," aniya kaya napailing-iling naman ako
"I trusted you." I said in pain then ran away. Halos lahat ng nadadaanan kong estudyante ay nabunggo ko pero wala na akong panahon para mag sorry. I was too hurt that I didn't think of the consiquences. I was just running while wiping my tears when I crashes into someone again, and this time parehas kaming nadapa sa lupa.
"Kaia! Okay ka lang?!" Nag-aalalang aniya nung lalaki at tinulungan yung babaeng nakabunggo ko
"Ikaw kasi eh! Hindi ka tumitingin sa daan!" Reklamo nung babae
"Wow, kasalan ko pa talaga ah?!"
"S-sorry, it's my fault" sabi ko at tumayo kaya parehas naman silang napatingin sa 'kin. Akma na sana akong aalis pero natigilan ako ng hatakin ako nung lalaki pabalik.
"Ayos ka lang?" Kunot noong tanong niya
"May sugat ka" sabi nung babae na nakatingin sa kamay ko na nasugatan nung nadapa kami kaya agad ko namang tinago yun sa likod ko
"A-ayos lang ako" sabi ko at hindi na sila hinintay na sumagot at tuluyang umalis.
I really can't trust anybody anymore. They're all liars.
Four months later
"Miss Gomez?"
"Present!" Sagot ko matapos tawagin ng adviser namin ang surname ko. It's the first day of school, and I'm now on my fifth grade.
"Please come to the front and introduce yourself and share something about yourself as well" aniya kaya huminga naman ako ng malalim saka naglakad papunta sa harap at ngumiti sa mga kaklase ko. It was a sigh of relief na hindi ko na kaklase yung mga dati kong kaibigan. Hindi ko alam ang gagawin kapag naging kaklase ko ulit sila, baka lumipat nalang ako ng school.
"Hello everyone, my name is Lallaina Blizz Y. Gomez, I'm ten and I like to dance. I also like to play volleyball and I'm also a K-pop fan" yun lang ang tanging sinabi ko bago bumalik sa upuan ko. Kahit nakaupo na ako ay nanginginig parin ang mga kamay ko kaya pinakalma ko naman ang sarili ko at nag focus nalang sa mga kaklaseng kong nagpapakilala. Bahagyang nanlaki ang mga mata ko ng pumunta sa gitna ang isang pamilyar na babae. She stood there emotionless and smiled but it looked forced.
"Hi. I'm Kaia Zellene L. Vega" aniya at akma na sanang aalis ng magsalita ang adviser namin
"Kaia, share something about yourself" anito kaya bumuntong hininga naman siya at humarap ulit sa amin
"I like red velvet cupcakes and I also am a K-pop fan" aniya at tumingin sa akin kaya nagulat naman ako. Pero umiwas kaagad siya ng tingin at bumalik sa upuan niya.
