Ghost's House 🕷️💀 (jikook) (taegi)(დასრულებული)

7 💀

ნელნელა დაღამდა. მთვარის შუქი ფანჯრებიდან აღწევდა მე კი უფრო და უფრო პანიკაში ვარდებოდი.

-ჯიმინ, მისმინე არ დაიბნე ყველაფერი მალე მოხდება როცა გეტყვი თვალებზე ხელი აიფარე.
-კაი ჰიონ.
იუნგიმ თეჰიონის გათიშული სხეულის ირგვლივ მარილი დაყარა, ყელზე წითელი ძაფი შემოახვია და ბოლოს შავი ვარდის წვენი დაალევინა.

საათს, რომ შევხედე თორმეტი იყო, ვიგრძენი ჩემს გარშემო ატმოსფერო როგორ დაიძაბა, თეჰიონის სხეული ჰაერში ავიდა იქამდე სადამდეც წითელმა ძაფმა გაუშვა.
-ჯიმინ სამ თვლაზე თვალები დახუჭე და სანამ არ ვეტყვი არ გაახილო, რაც არ უნდა მოხდეს და გაიგონო არ გაახილო.
-კაი გავიგე
უეცრად ქარმა დაუბერა და ყველაფერი რაც კი ოთახში იყო ჰაერში ავიდა.
-ჯიმინ დახუჭეე
მეც რაც ძალი და ღონე მქონდა თვალის უპეები ერთმანეთს დავაჭირე და ოთახის კუთხეში მივიმალე.

ასე დაახლოებით ნახევარი საათი ვიყავი, თვალები არ გამიხელია, ამიტომ არ ვიცოდი რა ხდებოდა, ქარი ჩადგა და დაძაბული ატმოსფეროც გაქრა.
-იუნგი ჰიონ გავახილო უკვე თვალები?? გესმის ჩემი??
იუნგის კიდევ ხუთი წუთი ვეძახდი, მაგრამ საბოლოოდ მომბეზრდა ლოდინი და თვალები გავახილე. ოთახში შუქი ენთო, ამიტომ გარკვევით დავინახე იუნგი თეჰიონს როგორ კოცნიდა, პირდაპირ ჩემს თვალწინ ამ სიტუაციაში.
-მოდით მე დაგტოვებთ ჩემთვის გარეთ ვიქნები იქნებ ჩემი მოჩვენება შეყვარებული დაბრუნდეს.
-ჯიმიინააა... მომენატრეეეე
გარეთ გასვლას ვაპირებდი მაგრამ თეჰიონი უკნიდან შემომახტა
-როგოც იქნა დაბრუნდი, მეც ძალიან მომენატრე... მე მეგონა ვეღარ გნახავდიიი
ტირილი დავიწყე თან ჩემს თეჰის ვეხუტებოდი.
-იუნგი ჰიონ მადლობა, რომ თეჰი დამიბრუნეე
იუნგის გავხედე, რომელიც აწითლებული სახით იდგა ოთახის ბოლოში.
-უი ხო მართლა ქაი სად არის??
ახლა გამახსენდა ის დამპალი დემონი.
-ის... ჩემს ბიჭებს ვთხოვე სარდაფში დაემწყვდიათ.
-გასაგებია...