§ 𝐑𝐞𝐧𝐇𝐲𝐮𝐜𝐤 𝐎𝐧𝐞𝐬𝐡𝐨𝐭𝐬 §

∆Baskın Omega PT2

"Sevgilim sanırım annenlere geç olmadan açıklamalıyız. Söyleyelim gitsin."

•

Haechan, gözlerini karşısındaki Sarı saçlara sahip beyaz tenli güzel omegadan çekmezken -Ki çekmeyi de hiç istemiyordu- daha demin omeganın söylediği şeyleri tekrar geçirdi kafasından. Sevgilim... Bu kelimeyi anne ve babasından çokça duymuştu. Hatta annesi çocuklarını 'Sevgilim/Bir tanem' gibi sevgi sözcükleri kullanarak sevdiğinden dolayı bu kelimeye aşinaydı lakin hiç bu kadar heyecanlanmış hissetmiyordu. Kurdu sanki uyarılmışcasına bir o yana bir bu yana koşuyordu.

"Haechannie..." Renjun karşısındaki baskın alfayı şoka soktuğunun farkındaydı ve bu anı bozmak isteyip yakalanmamak için bir elini onun koluna sarıldı bir elini de onun yanağına koydu. Sessizce fısıldarsa eğer etrafta bulunan bir baskın alfa ve onun eşi Vita tarafından duyulma olasılığı yüksekti bu nedenle diğerlerine arkası dönük olduğundan görünmeyeceğini bildiği için işaret parmağını çaktırmadan dudaklarına götürdü. "Neden tepki vermiyorsun?"

Haechan onun rol yaptığının zaten farkındaydı lakin aniden gelen bu hareketler kalbini deli gibi zorlamıştı. "Ah şey... B-ben..."

"Ne?! Yani bu nasıl olur? Renjun sen anlattın bana istiyorum ama olmuyor diye? Abim peki? Nasıl bunu bize anlatmazsınız aklım almıyor. O gün, o yüzden mi Renjun evlenmek istediğini söyleyince feromon salgıladın?" Mark yaşadığı olayın şokunu yavaş yavaş atarken ikilinin arasında gerçekleşmiş olan olayları sıralarken ikili bu anları tekrar hatırlamanın utancı ile hafifçe geri çekildiler.

"Bağırma Mark. Yeri gelince size açıklayacaktık." Haechan, baskın omeganın oyununa ayak uydurarak ona yakın olan kolunu beline sarıp kendisine çekmişti. "Bunu söylememe nedenim vardı elbet. Bağırma artık."

"Ben ne diyeceğimi bilmiyorum." Ten ve Johnny olayın şokundan dolayı sessiz kalmaya devam etse bile Ten hayretler içerisinde konuşarak sessizliğini bozmuştu. "Gerçekten... Sevgili misiniz? Peki neden sakladınız?"

Renjun işte bu anı asla düşünmemişti. Zaten sevgilim diye seslenmeyi de hiç düşünmeden yapmıştı. Dudağını ısırıp Haechan'a bakarken onun gülümsediğini gördü.

"Evlilik olayını bize bırakmanızı ya da bizi eş konusunda zorlamamanızı istedik ve bu yüzden söylemedik ama siz sürekli bu konuyu açtığınızdan dolayı öğrenme fırsatınız olmadı. Benim ya da Renjun'un ailesi bize her zaman bir eş bulmaya çalıştı bu nedenle bilmenize gerek yoktu. Şimdi izin verin." Haechan kendisi yerine konuşmayı yaparken Renjun derin bir oh çekerek elini sıkıca tutan bedene baktı.

Onun yüzündeki duygu değişimlerini farkediyordu. Kızgınlığını, hayal kırıklığını ve üzüntüsünü hissediyordu. Ailesine bakarken gözlerinde oluşan parıltılar da yer alan duyguları nedensizce anlamıştı Renjun. Belki de alfanın kendi kurduna yaklaşması ve onu istediğini belli etmesi duygularını anlamasını kolaylaştırabilirdi belki.

Haechan onu evden çıkararak arkasından sürükleyip ileride bulunan sık ağaçların arasına soktuğunda Renjun birleşik elleri sayesinde arkasından yürüyordu. Bir süre yürüdükten sonra duraksadıkları zaman kendisine dönen Haechan ile Renjun, parıldayan maviliklerini onun gözlerine dikti. "Bana öyle bakma..."

"Huh?"

"Tanrım Renjun... Ben... Ne diyeceğimi bilemiyorum gerçekten özür dilerim. Beni öyle görmeni istemezdim ve ailem ile olan kavgama karışman... Böyle bir duruma girmeni asla istemiyordum. Lütfen yanlış anlama hoşuma gitti aslında- yani ben... Saçmalıyorum..." Haechan gerginlikten dolayı kelimeleri yutuyor ya da dili dolanıyordu. Ellerini iki yana sallayarak daha fazla rezil olmamak adına susmuştu. Derin nefes alarak yere baktığında Renjun gülümsedi.