▌·˚ ༘ ミ 𝒐𝒐𝒐. ┊ ❪ 𝓛𝙾𝚅𝙴 𝓛𝙸𝙺𝙴 𝓨𝙾𝚄! ❫
↳ あなたのような愛 ❛ i always thought i
might be bad now i'm sure that it's true
'cause i think you're so good and i'm
nothing like y...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
❛ ━━ THE WAY YOU'RE LOOKING AT ME YOU'VE GOT ME MESMERIZED. ✧ *:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Liceum było niezwykle uwielbiane przez wielu nastolatków, którzy nie mogli doczekać się, by postawić stopę w nowej szkole poraz pierwszy. Historie rodziców z tych czasów nakręcały dzieci, co sprawiało, że każdy z nich miał wielkie oczekiwania i każdy z nich powtarzał, że wszystko musiało tam być idealne. Liceum było czasem poznawania samych siebie, poznawania całkowicie nowych ludzi, uczenia się wielu rzeczy i spędzania wspólnie czasu z dopiero co poznanymi przyjaciółmi. Podczas tych trzech lat uczęszczania do liceum powstawały nowe wspomnienia – te szczęśliwe, jak i mniej szczęśliwe, – nowe przyzwyczajenia, nowe znajomości, a może nawet pierwsza prawdziwa miłość. Na pierwszy rzut oka wszystko wydawało się niezwykle idealne i być może tak było: tylko, że nie dla wszystkich osób. Każdego dnia inny uczeń mógłby zostać pobity, mógłby zostać zastraszony albo po prostu mógłby zostać całkowicie sam, bez nikogo. Życie w liceum nie było aż tak kolorowe, jak się wydawało, gdy popełniło się choć jeden błąd. Wszystko ciągnęło się za tą osobą w nieskończoność, sprawiając, że czuła się coraz gorzej każdego dnia.
Z drugiej strony życie licealne dla innych uczniów mogło być zupełnie takie, jakie było opisywane przez rodziców – idealne. Tak właściwie to wystarczyło tylko być dość pewnym siebie, jednak nie zbyt bardzo i wszystko było w porządku. Pewność siebie pozwalała na częste rozmowy z różnymi uczniami, co sprawiało w nich szacunek do drugiej osoby. Wystarczyło być miłym i pomocnym, a każdy uwielbiałby być w twoim towarzystwie. Wiele znajomości znaczyło wiele spotkań, wiele rozmów na przeróżne tematy i chęć poznania siebie nawzajem. Te rzeczy były zdecydowanie tylko i wyłącznie szczęśliwymi chwilami, których każdy tak bardzo pragnął. Nie oszukując, oczywiście, trudne było zaklimatyzowanie się z innymi, a trudniejsze było to, gdy już powstały dane grupki znajomych, zostawiając cię w tyle. Normalna, pewna siebie osoba, zapewne spróbowałaby się wcisnąć w jedną z grupek, ale gorzej było z osobami nieśmiałymi. Lub takimi, których to po prostu nie obchodziło – zupełnie jak pewna dziewczyna, która na rozpoczęciu roku już od samego początku siedziała sama.
