9.BÖLÜM

68 7 8
                                    

Tahir den
Bir saat olmuştu hala çıkan yok odada şuan ne mi oluyor nefes tam sıkacak en kolunu tutup hızla hava kaldırdım o ara zaten ateş edilmişti kurşun vedat ın koluna girip sıyırmıştı şuan başka odada uyutuluyor du odada nın kapısında bizim adamlar duruyordu kaçıramasın diye. Nefes ise kollarımda bayıldı onunla birlikte bende düştüm yere sonra hızla onu kucaklığıp hastahane ye yetişdir dim

Ama hala çıkan tek kelime eden yok sinirle ayağa kalktım iki geri ileri dönüp durdum elimi enseme atıp sıvazladım deli olucam çıldırıcam sonunda ya niye kimse çıkmıyor bir şey demek bu kadar zor mu ya çok mu zor offf başımı kaldırıp murat a sinirle konuştum

Tahir:o kaçak can nerde !!??

Murat:eee hastahane dışında yani dışarı da

Tahir:neyi bekliyor ki o

Hayat:tahir tamam gitme üstüne çocuğun

Tahir:ya !!! Nasıl gitmeyim üstüne onun yüzünden bu halde nefes be

Diyip nefes in kaldığı kapı ya baktım can a çok sinirliydim çok kızgındım bunu bana nasıl demez inanamıyorum bana dese yolunu bulur bir şeyler yapardım ama yok sakladı evde anasını bekleyen uşak ağlıyor yazık değil mi ama şu da var nefes de soracam bunu uyansın bi

Ben düsüncelere dalmışken odadan doktor çıktı hızla onüne dikildim

Tahir:nasıl iyi mi duru mu ??

Doktor:bazı yaralar var dı onlara baktık sırtında kemer izleri bileklerin de yaralar çok mikrop kapmış ve derin izler yara var bayılma nın sebebi de aç olduğu için

Kaşlarım çatım kalbim acı mıştı gözlerim yatakta yatan uyuyan nefes e gitti o sıra sesi yükselen hayat a çevirdim gözleri mi

Hayat:ne demek aç ya NE DEMEK AÇLIKTAN BAYILMAK ???!!!

Tahir:hayat sakin ol bi

Hızla bana döndü ve yakama yapıştı sinirlidi ama boyle yapmasıyla ben daha da sinirlenmiştim

Murat:Kızım bırak ne yapıyorsun

Hayat:Karışma !!

Tahir:o ellerini çek hemen !!

Hayat:nefes neden bu halde niye yatakta ha

Tahir:onu bayıltan ben değilim hayat

Hayat:lan o kız neler çekti haberin var mi senin yaa !!

Tahir:son kez diyorum o ellerine çek yoksa fena olucak hayat !!!

Hayat:hiç bir şey yapamazsın nefes uyansın onu alıp gidiyorum

Bu son noktaydı benim için iki bileğini tutup hızla kendimi kurtardım geri çektim kendimi hayatı da geri itekledim tam düşecek gibi oldu murat sonan da tutu

Murat:iyi misin

Hayat:bırak be

Sinirle konuştum

Tahir:birincisi nefesi aç bırakan ben değilim ikincisi nefesi asla bırakmam

Fehat:mallesef öyle bir seçenek yok nefes uyandığı an yurt dışına gönderiyorum

Berrak:abi saçma saçma konuşma ablam kabul etmez

Hayat:evet etmez

Sinem:bence kendi kafanız da bir şeyler kararlaştır mayın

Bütün gözler cam dan nefes e bakan sinem e döndün daha yeni konuşyordu şu zamana kadar sadece ağlıyor du dönüp bize sonra bana bakıp hafif tebesüm belir di ve geri nefes e bakmaya devam etti

Sesim Çıksaydı İlk Sana Söylerdim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin