Our Battlefield (Sports Series #1)

Chapter Ten

'Your star....can I be that person?'

Baliw ba sya o tanga lang lang talaga siya!

Hindi ko na lamang pinansin ang mga walang kwentang lumalabas sa bibig niya dahil baka lasing lang rin siya.

Mahigit tatlong oras na ang nakalipas nang magusap kami ni Rhys....lahat sila ay mahimbing na ang tulog habang ako ay gising na gising parin!

I sat down in a small bean bag chair and looked at them, I slightly laughed when I saw Warren hugging Rhys na tila mo'y bata na yakap na yakap sa ama niya.

Muli ko namang inalala ang napagusapan namin kanina ni Rhys...

"Wag mo ko kaawaan, Hindi ko kailangan non." Mahinang bulong ko pa.

I looked at my watch. "4:20 am!?" the fuck...ngayon lang ako nagpuyat ng ganito.

Siguro naman ay gising pa sya hanggang ngayon, Kinapa ko ang cellphone ko sa bulsa ko saka tumayo at bahagyang lumayo sa kanila.

"Kill." Mahinang tawag ko nang sagutin niya ang tawag ko.

"Tanginang 'to, Anong trip mo at tumawag ka ng ganitong oras? Bakit? May ipapabugbog ka ba?" Pilit syang tumatawa sa biro niya pero ako'y hindi niya maloloko.

Tayong dalawa lang ang totoo sa mundo natin kill, tigilan mo ko.

"Nasaan ka?"

"Why?" Tumatawa pa sya.

"Nasan ka nga?"

"Bakit kasi?"

"Sinabi nang nasan ka nga e!" Mahinang sigaw ko pa kaya tumahimik naman sya.

"I know you, Cal. Alam kong hindi ka magdadalawang isip kapag sinabi ko sayo kung nasan ako. D-Don't worry, please. I'm good." Ramdam kong nakangiti sita habang sinasabi niya iyon kaya mas nainis ako.

"You're not fucking okay!" Napalakas nang sigaw ko. Hindi naman siya sumagot. "Kill...wag mo namang itago ang totoong nararamdaman mo. Kung gusto mo umiyak, umiyak ka saki-"

"Nasa bilyaran ako." Hindi na niya pinatapos ang sinasabi ko. Binaba ko naman ang cellphone ko at nagmamadaling lumabas nang bahay ni Celestine. Kinuha ko na rin sa bulsa ni Amara ang susi ng kotse niya dahil paniguradong wala ng akong taxi na masasaktan sa ganitong oras.

Pinaharurot ko ang kotse na iyo dahil sa pagmamadali ko. Nagaalala ako ng sobra kay kill baka kung anong gawin niya sa sarili niya.

After thirty minutes ay narating ko na rin ang bilyaran na tinatambayan namin palagi ni Kill. Papasok pa iyon sa masikip na lugar kaya tagong tago talaga, Walang magaakala na mayroong ganong uri ng sugalan sa loob.

Pagkapasok ko ay hinanap agad ng mga mata ko si Kill at laking gulat ko nang makitang pinagsusuntok na siya ng mga ibang tambay don. Lima sila habang si Kill ay nakalupagi na sa sahig nang hindi man lang lumalaban!

"Tarantado ka talaga Killian! Ano nasaan ang tapang m-" Sigaw pa nung lalaki at malakas na sinasapak si kill sa mukha.

Hindi ko na sya pinatapos pa, Hinila ko sya sa damit siya na halos napunit pa saka sinuntok nang malakas ang muka niya dahilan nang pagkatumba niya. Hindi ko na sya hinayaan pang tumayo at malakas na sinipa ang kayaman niya.

Damn you..

Pagkaharap ko ay nagsinusunudan na ang mga kasamahan niya. Kinuha ko naman ang nasa tabi kong upuan saka malakas na pinaghahampas sa kanila. "Ano bang kasalanan neto'ng isa sainyo at pinagtulungan nyo!?" Malakas na sinipa ko pa sa mukha ang isang bansot na malapit sakin.