Hani bazen müzik dinlerken bütün hayatın gözlerinin önünden geçer ya öyle bir andayım . Tüm yaşadıklarım gözlerimin önünde telefonumdan Ahmet Kaya şarkıları çalıyor . Canımın yandığı zamanlar mutlu olduğum zamanlar hepsinin anılarını tazeliyorum sanki .Çok canım yandı çok ağladım , belki çocukça şeylere belki de ağlanması gereken şeylere ağladım . Ama sadece çok ağladığımı biliyorum . Çok üzüldüğümü . Kendimden başka herkesi düşündüğümü . " Acaba oraya gitsem , acaba bunu yapsam bana kırılırlar mı ? " Ama sonunda hep ben kırıldım . " Neden ? , Niye ? " diye çok sorguladım . Acaba ben mi suçluyum dedim kendime acaba bütün suç sen de mi dedim . Ben hayatımda ilk defa birine farklı bir duygu hissetmiştim . Bu duyguya aşk mı denir sevgi mi bilemiyorum . 7. sınıfın 1. dönemindeydik okul açılalı yaklaşık 1 ay olmuştu . Okulda saçları uzun bir çocuk vardı . Ben sadece o çocuğun isminin Onur olduğunu biliyordum ve açıkcası uzun kıvırcık saçı ona yakıştırmıyordum . Sonra bir gün saçını kestirmişti . Arkadaşım Beray beni dürtüp " Kanka Onur ' a bak " dedi. Bende dönüp baktım ve çok şaşırdım ama aslınnda çok yakışıklı olmuştu . Kısa saç ona çok yakışmıştı . O an gözüme dünyada ki en yakışıklı insan gibi gözüküyordu . Ama önümde bir engel vardı . Onun 3 yıldır peşinden koştuğu sevgilisi vardı ve hatta daha ötesi sevgilisi arkadaşlarımdan biriydi . Bu beni üzüyordu . Ama çabalamaktan vazgeçmedim . Aslında beni üzen arkadaşımın onun sevgilisi olması ve arkadaşıma ihanet ettimişim gibi hissetmemdi . Hiç bir şekilde olmayacağını biliyordum . Sonra tenefüsler de onu izlemeye başladım . Ara sıra göz göze geliyorduk . Ve açıkçası bu beni aşırı mutlu ediyordu . Arkadaşlarım oda insan bakabilir diyordu ama bana göre farklıydı . Birgün arkadaşlarım İrem , Beray , Sude ve ben okulun yukarı bahçesinde kol kola yürüyorduk . Onur da kendince takılıyordu biz kızlarla yürürken onun önünden geçtik . Ve neredeyse 10 saniye birbirimizin gözlerine baktık . O bana hangi duyguyla baktı bilmiyorum ama benim için çok güzel bir andı . Sonra ben kızlarla yürüdüğüm için gözlerimi kaçırmıştım . Günüm derslerle geçti . Eve gitmiştim ve Ebru Gündeş 'in Cennet şarkısını son ses açmış dinliyordum . Şarkı şöyle diyordu :
" Sevdim , kaç kere bilemem
Yaşadım yok inkar edemem
Bıktım senle baş edemem ben "
Bu sözlerde beni en çok etkileyen yer " Sevdim kaç kere bilemem " olmuştu . Çok hoşuma gitti . Bana göre sevdim kaç kere bilemem ama sen farklısın der gibiydi .
" Zaman öyle de geçiyor Hayat böyle de bitiyor
Ama umudum cennetten "
Böyle devam ediyordu . Zaman ne olursa olsun ne yaşarsak yaşayalım bitiyor . Hayat öyle ya da böyle bitiyordu . Gece boyunca bu tarz şeyler düşündüm . Ve yine istemeye istemeye uyudum . Her zaman ki gibi sabah 5.50 de kalktım ve yüzümü yıkayıp okul formamı giydim . Saçımı saçma bir şekilde topladım ve servis için bekledim . Servisin saati gelince aşağıya inip servisime binip okula gittim . 1. Dersleri hiç sevmezdi çünkü hava ders işlenecek motivasyonu vermiyordu bana . Daha sonra 1. tenefüs geçti ama farklı birşey olmadı . 2. tenefüste abim okula gelmemişti ve onun raporunu rehber öğretmenine verecektim . Yanımda her zaman ki gibi en yakın arkadaşım Beray' ı da sürükledim . Birlikte rehber öğretmenimin yanına gittik . Ve odada yoktu tam biz çıkarken ne olmasın....
