ဘုရားစူး!ငါကဗီလိန်ပါဟ ဇာတ်လိုက်မ မဟုတ်ဘူးလို့ [Normal]

Ch 13

Unicode
.
.
. "နင်က...ငါဖန်တီးထားတဲ့ဇာတ်ကောင်မဟုတ်ဘူး...နင်ဘယ်သူလဲ..."

Ec စကားကြောင့် ယွန်းဟွာလန့်သွားသော်လဲ ဟန်ဆောင်ကာ

"ရား! နင်ဘာတွေပြောနေတာလဲ...အားရား...အခုခေတ်ကလေးတွေ စာလုပ်များပြီးဉီးနှောက်--"

"ငါက ဒီဝတ္ထုရဲ့ဖန်တီးသူ မိုဂျွန်း ပဲ....ငါ့ဇာတ်လမ်းမှာ ဇာတ်ကောင်စရိုက်ပြောင်းတာမသိရအောင် ငါကအရူးမှမဟုတ်တာ.... "

မျက်မှန်ကို လက်ခလယ်ဖြင့်ပင့်တင်ကာပြောလိုက်သော Ecစကားကြောင့် သူမမျက်မှောင်ကြုတ်မိသည်။တစ်ဆက်တည်းမှာပင်တွေးမိသည်က

'သူစောနက ငါ့ကိုဆဲလိုက်တာလား!!!လက်ခလယ်ကြီးနဲ့လေ!!!'

သူမအတွေးတွေကိုသိသည့်အလားပင် Ecက

"အဲ့တာ ငါအကျင့်ပါနေတာ...ကြည့်မရတဲ့သူတွေကိုဆဲရင်းနဲ့ အကျင့်ဖြစ်သွားတာ..."

"သြော်...ဒါနဲ့ နင်က ဒီဝတ္ထုရဲ့ဖန်တီးသူဆိုရင် နင်ကဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဝတ္ထုထဲရောက်နေတာလဲ..."

"ဟူးးးး"

အဖြစ်က ဒီလို.....။

~~Flash back~~

မိုဂျွန်းတစ်ယောက် မနက်အစောကြီး၉နာရီလောက်အိပ်ယာထကာ သူမဖုန်းကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ထိုအခါ နီရဲနေသော missed callများနှင့်အတူ သူမ၏ သူငယ်ချင်းက သူမ၏ficအသစ်အတွက် updateတောင်းထားသည်ကိုမြင်လိုက်ရလေသည်။

ထိုအခါ ဖုန်းပြန်ဆက်ကာ

"ဟဲ့ ငါဒီညupပေးမှာပါ...စိတ်မပူပါနဲ့..."

"........"

"အေး အေး..ဒါပဲ..."

ဖုန်းချပြီး မျက်နှာသစ်ရန် ရေချိုးခန်းဆီအသွားတွင် မနေ့ညက သူမ စားခဲ့သော ခေါက်ဆွဲဗူးခွံကိုတက်နင်းမိပြီးချော်လဲကာ နံရံနှင့်ခေါင်းနှင့်ဆောင့်မိပြီး လောကကြီးအမှောင်အတိကျသွားလေတော့သည်။

~~Flash back end~~~

"ငါလဲပြန်နိုးလာရော...ဒီဝတ္ထုထဲက ဟန်မိုဂျွန်း ဆိုတဲ့ငါနဲ့ရုပ်တူတဲ့ကောင်မလေးနေရာကိုရောက်နေရော..."

နို့အေးဘူးကိုသောက်ရင်း ပြောလိုက်သော Ecစကားအဆုံးတွင် ယွန်းဟွာသည် သူမလက်ထဲမှ ကိုလာဘူးကို သူမတို့ထိုင်နေသော ခုံပေါ်ကိုချကာ