Ferdinand POV
Maagang natulog si Imelda kasi pagbalik ko sa aming kwarto kagabi ay mahimbing na itong natutulog
Namiss ko siya
Alam kong hindi kapaniwala pero kahit nasa isang bubong kami, minsan hindi talaga nagtutugma ang aming mga schedule simula na nung umupo ako sa pwesto bilang pangulo
Kaya ngayong umaga, napag-isipan kong magluto ng almusal para sa amin pero hindi pala ako marunong magluto, baka masunod nanaman to kaya nagpatulong nalang ako sa mga cook dito sa palasyo
Nakita ako ng mga bata paggising nila kaya naman ay lahat sila tumakbo papalapit sa akin
"Daddy, what are you doing there in the kitchen?" tanong ni Irene
"I'm making breakfast for us and mommy" sagot ko naman
"Pero daddy, you're not cooking" sambat ni Bongbong at tumawa lang ako. Ito talagang mga batang to
"Let's prepare the table?" anyaya ni Imee sa kanyang mga nakababatang kapatid
Ilang mga minuto nang matapos na ang pagluluto ay pumunta ako sa aming kwarto para gisingin si Imelda
"Sweetheart?" bulong ko nang pinapalit ang aking mga lab isa kaniyang tenga
"Sweetheart, wake up. I made you and the kids breakfast" dagdag ko
"Mmmm.." iyan lang ang sinagot ni Imelda at binuka ang mga mata at nag-inat inat sa kaniyang katawan
"Good morning sweetheart" bati ko't hinalikan ito ng malalim sa kaniyang labi
Hinalikan niya ako pabalik pero dali din namang bumitaw
"Ferdinand, I haven't brushed my teeth yet" tawa nito
"I don't mind" at ulit itong hinalikan
Gumapang ako sa kaniya sa higaan nang hindi binibitawan ang halik
Ang aking mga kamay na gumapang rin papunta sa kaniyang katawan
"Daddy!! Mommy!!" sigaw ng mga bata papunta sa kwarto
"The table's ready" sigaw ni Bongbong. Kaya bumangon na kami at nagsalo kaming lahat para mag almusal
Inimbatahan ko na ang lahat na mag almusal kasama kami pero ayaw talaga nila, mauna na raw muna kami kaya ayun nauna nalang kaming kumain
Habang kumakain kami ay iniabot ko kay Imelda ang mga paborito niyang putahe
"Ito sweetheart oh" alay ko
"Ikaw ba nagluto nito Ferdinand?" taking pag tanong ni Imelda
"Hindi pero it's the thought that counts hahaha" at nagtawanan kaming dalawa
Ilang minuto ay may bigla akong naalala
"Mmm sweetheart, nalimutan ko palang sabihin sayo. May good news ako, let this one be my gift for you"
"Ano yun?"
"I have been planning to put an infrastructure in your hometown"
"Really? What do you have in mind?"
"Secret na yun, sweetheart. Surprise gift ko sayo, hopefully if I win on my next term"
Nakita ko naman ang mukha ni Imelda na sabik na sabik malaman kung ano yun
Matapos na naming kumain ay iniligpit na ang lamesa at tumuloy na ako sa kwarto para mag handa dahil may meeting kami buong araw
Nang nasa kwarto kami ay nilapitan ako ni Imelda
"It was nice of you to do a gesture like that" at niyakap ako papalikod
Hinarap ko naman ito
"I know I have been busy lately. Just wanted to compensate on our lost time"
"I love you, Ferdinand"
"I love you too, Imelda"
--
A/N: pambawi kasi mukhang grabe yung sama ng loob niyo sa last chapter hahahahah
