Yine boktan bir gündü. Bir de şu lanet olası arkadaşlarım diye kastettiğim ahmaklar. Onları düşünemeyecek kadar yorgundum ve eve gitmek için otobüsü bekliyordum. Aman tanrım! O da ne? İnanılmaz bu. Gördüğüm şeey çok başkaydı benimle aynı durakta otobüs bekleyen sarı saçlı mavi gözlü çok doğal bir kız. Benim olmayacağını bilmem de ayrı bir ironi olsa gerek, neyse fazla takılmadan otobüsü beklemeliyim.
Otobüs gelmişti fakat kızdan gözümü bir dakika ayıramadım bile. O an herşeyi herkezi unutmuştum. O da benimle aynı otobüsr bindi ve bu benim için bir heyecan sebebiydi. Elim ayağıma karıştı ve bacaklarım titriyordu. İlk görüşte bir kız için bu kadar heyecanlanmam normal olamazdı. Bir an telefonumun çalma sesiyle kendime geldim. Arayan annem fakat açmayacağım. Hep siyahı yaşamıştım şimdi mavinin tonlarını yaşıyorum sanırsam onu gördükten sonra bitecek. Yanımdaki teyzenin kalkması ve arabanın fren yapması ile birlikte kız olduğu gibi kucağıma düşmüştü. O an yaptığım telaşı anlayamazsınız.
-"Hey, sana diyorum kaldırsana beni. "
+"Ç-çok pardon"
Ona dalmıştım ve inanın ne yapacağımı bilemedim o an. Bana sinirli sinirli bakıyordu, ama ben onu öyle de güzel bulmuştum. Yanım boştu ve oraya oturdu hemen.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE YARISI
Teen FictionHikayemiz her gece yarısı ağlayan tutucu bir aileye sahip olan ve saçma arkadaşlıklar edinen bir genç. Ne kadar da ortamın onu kötüye gitmesini engelleyen bir aileye sahip olsa da o hiç kıymetini bilmiyor. İYİ OKUMALAR.
