Aysız Bir Haziran Gecesi

serseri olur gecenin sesleri

bağırsan duyar seni yirmi sokak ötesi

korkutur sessizliği; gölgelere saklanmış halüsinasyonlar,

çöp konteynerından fırlayan kediler

soğuk olur bilhassa

hele bide yağmur yağarsa

çık çıkabilirsen


gecenin en koyusunda açık balkon ışıkları

sabahlar tüm aşıklar yanmış derinden

koyu sohbetler şimdi sessiz ve durağan

karanlık yozlaşır çay kaşığı sesinden

ürperir ceketinin son düğmesi 

bir elinde yalnızlık bir elinde kuytular

kapanmış çocukluğun penceresi

yıldızlar kaçmış 

aysız bir haziran gecesi