▌·˚ ༘ ミ 𝒐𝒐𝒐. ┊ ❪ 𝓛𝙾𝚅𝙴 𝓛𝙸𝙺𝙴 𝓨𝙾𝚄! ❫
↳ あなたのような愛 ❛ i always thought i
might be bad now i'm sure that it's true
'cause i think you're so good and i'm
nothing like y...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
❛ ━━ AND I KNOW IT'S LONG GONE AND THAT MAGIC'S NOT HERE NO MORE. ✧ *:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Yamamoto Yukari dość szybko zapomniała o sytuacji sprzed kilku dni, która wywiązała się między nią, a Minamoto Teru.
Zapomniała to chyba było jednak zbyt mocne słowo – po prostu przestała o tym myśleć, bo stwierdziła, że nie było to nic aż tak ważnego. Poza tym, od tamtego dnia nie rozmawiali ze sobą w ogóle, nawet nie wymieniając się przywitaniami, czy też pożegnaniami, więc uznała, że ta sytuacja nie była wcale taka wyjątkowa. W ogóle tak o niej nie myślała, oczywiście, tylko była wtedy zdziwiona tym, że odezwał się do niej tak niespodziewanie. Z drugiej strony nie znała jego opinii na ten temat, a on mógł się tak zachowywać tylko i wyłącznie dlatego, że był jej kolegą z klasy: co jak co, ale Teru każdego dnia przeprowadzał tysiące rozmów z wieloma uczniami, którzy zaczepiali go na korytarzu, bądź w klasie. Mógł uznać więc rozmowę z nią za coś jak najbardziej normalnego, podczas, gdy ona dziwiła się z czegoś tak nic nieznaczącego. Nie chodziło również o to, że myślała, że to coś znaczyło, bo tak nie było! Dziewczyna po prostu nie za bardzo chciała wierzyć w to, że chłopak, wraz z zaczęciem drugiej klasy, postanowił rozmawiać z nią więcej, tak jak z innymi. Chociaż mogła się tylko mylić.
W pierwszej klasie, gdy poznali się jeszcze tego samego dnia, co rozpoczęcie roku, spędzili czas na krótkiej rozmowie. Nie było to nic specjalnego: ich rozmowa ograniczyła się do zjaw, egzorcyzmów i szkoły, więc wydawać by się mogło, że było to całkiem normalne. Wrócili razem do klasy (wtedy Yukari dopiero dowiedziała się, że chodził do tej samej!) i zajęli swoje miejsca, zajmując się swoimi sprawami. Yukari została znów osaczona Natsuhiko, a inni uczniowie zajęli się rozmową z Teru, który już wtedy wydawał się niezwykle popularny. Dowiedziała się, że powodem tego było to, że chodził do tej szkoły również do gimnazjum i wyrobił sobie całkiem dobrą opinię – tak dobrą, że został wytypowany na przewodniczącego szkoły, mimo, że znajdował się w pierwszej klasie liceum. Yukari musiała przyznać, że było to imponujące i z początku nie mogła uwierzyć, gdy Hyuuga jej o tym opowiedział. Opaska, którą jednak miał na ramieniu z wyraźnym napisem samorząd, sprawiła, że uwierzyła nowemu przyjacielowi. Każdego dnia zadziwiał ją jednak jeszcze bardziej i pewnie dlatego zaczęła niewyobrażalnie bardzo się nim interesować, uważając, że był idealny.
